ΑΡΣΙ: Αξιολογώντας... την αξιολόγηση

Η συγκυβέρνηση της κοινωνικής καταστροφής ψηφίζει ένα νέο νομοσχέδιο που αφορά την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Χρησιμοποιούν ως πρόσχημα την «αξιοκρατία» προκειμένου να οικοδομήσουν την πολιτική των απολύσεων και της πλήρους κατάργησης των δημόσιων αγαθών. Μιλούν για «αξιοκρατία» και αξιολόγηση αυτοί που τόσα χρόνια βόλευαν τα «δικά τους παιδιά», αυτοί που καταληστεύουν το λαό για να σωθούν οι τράπεζες, αυτοί που πνίγονται στο βούρκο των σκανδάλων τους, της siemens, των εξοπλιστικών, της λίστας Λαγκάρντ. 

Το πρόσφατο νομοσχέδιο για την ‘’Αξιολόγηση του προσωπικού των δημόσιων υπηρεσιών’’ με σφραγίδα Κυριάκου Μητσοτάκη, είναι ενδεικτικό των κατευθύνσεων που θέλουν να επιβάλουν στους εργαζόμενους. Στο Κεφάλαιο Γ, άρθρο 19 που αφορά τα ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα αξιολόγησης αναφέρουν:

Το άρθρο 7 του Π.Δ. 318/1992 αντικαθίσταται ως εξής:

Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα αξιολόγησης

1. Τα ανώτατα ποσοστά υπαλλήλων που είναι δυνατόν να αξιολογούνται με την

κλίμακα βαθμών του άρθρου 8 του Π.Δ. 318/1992 καθορίζονται ως εξής:

α. Με τους βαθμούς 9 έως 10 αξιολογείται ποσοστό έως και 25 % των υπαλλήλων.

β. Με τους βαθμούς 7 έως 8 αξιολογείται ποσοστό έως και 60% των υπαλλήλων.

γ. Με τους βαθμούς 1 έως 6 αξιολογείται ποσοστό έως και 15% των υπαλλήλων.

2. Τα ποσοστά της παρ. 1 του παρόντος άρθρου υπολογίζονται επί του συνόλου

των υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια Γενική Διεύθυνση.

Ο επιμερισμός των ποσοστών αξιολόγησης σε κάθε Γενική Διεύθυνση γίνεται με απόφαση του οικείου Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης στο σύνολο των υποκείμενων οργανικών μονάδων μέχρι και επιπέδου Τμήματος ή αντιστοίχου επιπέδου οργανικής μονάδας.

Για τον επιμερισμό αυτό λαμβάνονται υπόψη κριτήρια,ιδίως:

α) η παραγωγικότητα των μονάδων

β)οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής !!!

γ) η κατανομή των υπαλλήλων ανά οργανική μονάδα.

3. Η απόφαση της προηγούμενης παραγράφου εκδίδεται αποκλειστικά εντός του Ιανουαρίου κάθε έτους και αποστέλλεται στους Προϊσταμένους Διεύθυνσης πριν από την σύνταξη των εκθέσεων αξιολόγησης. Η μη τήρηση των ποσοστών αυτών από τους αξιολογητές συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα της παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1 περ. β του άρθρου 107 του ν. 4057/2012 και ελέγχεται με ευθύνη του αρμόδιου οργάνου έκδοσης της σχετικής απόφασης.

4. Για την αξιολόγηση των Προϊσταμένων Τμημάτων και Διευθύνσεων ή αντίστοιχου επιπέδου οργανικών μονάδων, το ανώτατο ποσοστό αξιολόγησης με τους βαθμούς 9 ή 10 ανέρχεται έως και 70%, το οποίο υπολογίζεται επί του συνόλου των προϊσταμένων του ίδιου επιπέδου της ίδιας Γενικής Διεύθυνσης.

Ας τα πάρουμε τώρα με τη σειρά.

1) Το πρώτο πράγμα που προκύπτει από το νομοσχέδιο, είναι ότι η ''αξιοκρατική'' κατάταξη είναι προ-αποφασισμένη με απόλυτη σαφήνεια! Έτσι, μιλώντας για τους υπαλλήλους γενικά, αποφασίζεται και διατάσσεται, ότι μεταξύ των ‘’αρίστων’’ δεν μπορούν να βρεθούν πάνω από το 25%. Οι καλοί και άξιοι είναι λοιπόν λίγοι.Καμία αξιολόγηση δεν επιτρέπεται να προσπεράσει αυτόν τον πρώτο ‘’φυσικό’’ νόμο.

Προσοχή όμως, ο νόμος αυτός, όταν μιλάμε για τους (ήδη) προϊσταμένους, τροποποιείται: έτσι, εδώ μπορούν να υπάρχουν έως και 70% ‘’άξιοι’’, μιας και αυτοί έχουν ήδη ξεχωρίσει από την πλέμπα. Μήπως το σύστημα αναπαράγει την ιεραρχία του ή απλά ''βλογάει τα γένια του'';

2) Ο δεύτερος ‘’φυσικός’’ νόμος είναι ότι ποσοστό 15% των υπαλλήλων πρέπει να αξιολογηθούν ως έχοντες υπο-μηδενική αξία, κοινώς είναι από γεννησιμιού τους άχρηστοι, ανοίγοντας φυσικά το δρόμο της απόλυσής τους.

3) Ο τρίτος ‘’φυσικός’’ νόμος, είναι ο Παγκάλιος νόμος, αυτός δηλαδή που ορίζει ότι το 60% των δημόσιων υπαλλήλων είναι ‘’μέτριοι’’. Αυτοί ‘’τα φάγανε μαζί’’ με τον Πάγκαλο, όντας διορισθέντες ως μέτριοι. Πρέπει να λένε και ευχαριστώ που, προς το παρόν, τους αφήνουν στη θέση τους.

4) Αυτά λοιπόν είναι τα προ-αποφασισμένα όρια. Πως όμως θα ενταχθεί κάθε αξιολογούμενος σε μια από αυτές τις κατηγορίες;

Κοιτάξτε πόσο δημοκρατικά και ‘’αξιοκρατικά’’, απαντάει ο μνημονιακός νομοθέτης: Ανάλογα με την ‘’παραγωγικότητα των μονάδων’’ λέει το πρώτο κριτήριο.Αλλά αυτό μπορεί να κατανοηθεί ακριβώς μέσω του δεύτερου: ανάλογα με το ποιες είναι ‘’οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής’’.

Θαυμάσια! Παραγωγικός δημόσιος υπάλληλος είναι αυτός που αποδίδει σε σχέση με της συγκεκριμένες προτεραιότητες της συγκεκριμένα ασκούμενης πολιτικής. Να υποθέσουμε για παράδειγμα ότι θα είναι ο γιατρός, που θα οδηγήσει σέρνοντας το γέροντα στο ταμείο για να πληρώσει τα πέντε ευρώ την εξέτασης στο νοσοκομείο ή θα κάνει πιο πολλά απογευματινά ιατρεία επί πληρωμή ή θα κάνει γρήγορα και πιεστικά (πριν από την ώρα τους εξιτήρια) κλπ. Γενικά παραγωγικός θα θεωρείται ο εργαζόμενος που κοστίζει λίγο για το σύστημα, που είναι πειθαρχημένος και δεν αμφισβητεί τις εντολές των ανωτέρων του, που υποτάσσεται στη διοίκηση και φυσικά που δεν αντιστέκεται, δεν αγωνίζεται, δεν απεργεί, δεν διεκδικεί τα δικαιώματα του, και το βουλώνει μπροστά στην αδικία και την εξαθλίωση που επιβάλουν. 

5) Δε θα έφτανε όμως να λέγαμε μόνο ότι η ‘’αξιολόγηση’’ είναι ένας απροσχημάτιστος τρόπος για απολύσεις αρκετών εργαζομένων στο δημόσιο και για εξευτελισμό και απαξίωση των υπολοίπων. Αυτή η προ-αποφασισμένη κλίμακα δεν επικυρώνει μόνο τα παραπάνω, αλλά αναπαράγει χυδαία τις πιο αντιδραστικές μισανθρωπιστικές και φασιστικές τελικά αντιλήψεις για τη δήθεν εγγενή ανισότητα ή άνιση ικανότητα των ανθρώπων. Έτσι όσοι κρίνονται ως «άχρηστοι» με τα μέτρα και τα σταθμά κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ και κεφαλαίου πετιούνται στον Καιάδα και γίνονται «περιττοί».  

Ο αγώνας ενάντια στην ‘’αξιολόγηση’’ αποτελεί αναγκαία αντίσταση στη δρομολόγηση απολύσεων, οικονομικής υποβάθμισης, ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων. Ωστόσο είναι και πάλη για ελευθερία, δημοκρατία και διεκδίκηση ανοιχτών οριζόντων για όλους, κόντρα σε ένα βαθύ σκοταδισμό, ο οποίος εδραιούμενος στην κρατική διοίκηση στοχεύει να αναπαράγει την υπάρχουσα αντιδραστική και κομματική ιεραρχία, στοχοποιώντας ταυτόχρονα ανθρώπους και καταστρέφοντας τους όχι μόνο τη επαγγελματική προοπτική αλλά και τη δυνατότητα επιβίωσης.

Ο νόμος για την αξιολόγηση πάει πακέτο με τη κατάργηση δημόσιων αγαθών και δομών, το κλείσιμο των μονάδων του ΕΟΠΥΥ, νοσοκομείων, την ιδιωτικοποίηση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, τη μείωση των προϋπολογισμών των νοσοκομείων ώστε να υπολειτουργούν, τις διαθεσιμότητες του προηγούμενου διαστήματος. Αν δεν ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, οι εργασιακές μας συνθήκες θα γίνουν εφιαλτικές. Να μην επιτρέψουμε την εξόντωση τη δική  μας και των ασθενών μας τη στιγμή που εκατομμύρια ευρώ χαρίζονται στο Μπόμπολα με την κομπίνα με τα νοσοκομειακά απόβλητα!

ΠΑΝΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΛΑΙΚΟΣ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ Η ΕΠΙΘΕΣΗ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ- ΕΕ- ΔΝΤ

Α.Ρ.Σ.Υ. – Αριστερή Ριζοσπαστική Συνεργασία Υγειονομικών