Παρεμβάσεις στο Δημόσιο: Πρόταση αγώνα

 

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ -ΚΙΝΗΣΕΙΣ -ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/ - dimosio.paremvasis@gmail.com

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΓΩΝΑ

ΓΙΑ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ ΤΩΡΑ!

Η Κυβέρνηση συνεχίζει και βαθαίνει την επίθεση της στα εργατικά και λαϊκά στρώματα. Παρά το ότι έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως στη συνείδηση της τεράστιας πλειοψηφίας του λαού συνεχίζει απτόητη την πολιτική που έχει συναποφασίσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, την ΕΚΤ, το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ. Με εργαλεία το χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα, φορτώνει το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζόμενων. Η κοινωνία είναι αντιμέτωπη με την επιτάχυνση της επίθεσης. Η κυβέρνηση, επιχειρεί συνεχώς να περάσει σαρωτικές καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις σε όλους τους τομείς, διαλύοντας δικαιώματα και κοινωνικές δομές, με στόχο το «success story» ενός νέου κύκλου αύξησης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Αυτή η εγκληματική πολιτική έχει οδηγήσει στην ανεργία κοντά στα δυο εκατομμύρια εργαζόμενους. Έχει περικόψει στο μισό τους μισθούς και τις συντάξεις των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, το 8ωρο, τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τις συλλογικές συμβάσεις, την κοινωνική ασφάλιση. Προχωράει στη συρρίκνωση των κοινωνικών δομών του κράτους, και παραδίδει μεγάλα τμήματα της Υγείας, της Παιδείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οδηγεί στην απόγνωση με τη φοροεπιδρομή και τις κατασχέσεις, καταστρέφει τα μικρομεσαία στρώματα. Καταργεί δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.

Η μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των δομών και υπηρεσιών,

αφορά όλους τους εργαζόμενους.

Στο χώρο του Δημοσίου, οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης στοχεύουν στο λεγόμενο «νέο δημόσιο» με ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών, χιλιάδες απολύσεις και ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, νέες μειώσεις μισθών. Τους χρειάζονται δημόσιοι υπάλληλοι υποταγμένοι στις «προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής». Θέλουν ένα «νέο δημόσιο» πιο ακριβό και δυσπρόσιτο για τον πολίτη, χωρίς κοινωνικές υπηρεσίες, που θα καλύπτει μόνο τις υπηρεσίες που δεν θέλουν να πάρουν οι ιδιώτες. Ένα Δημόσιο προσανατολισμένο αποκλειστικά στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Γι' αυτό, η κυβέρνηση στο δημόσιο:

• Δημιουργεί συνεχώς δεξαμενή υπαλλήλων προς απόλυση και με πρόσχημα και τον επανέλεγχο των συμβάσεων των ΙΔΑΧ.
• Καταργεί και συρρικνώνει υπηρεσίες με τα νέα οργανογράμματα και οργανισμούς.
• Προχωράει στα ατομικά μισθολόγια μέσω της σύνδεσης μισθού - παραγωγικότητας με εργαλείο την αξιολόγηση.
• Προωθεί τον κανιβαλισμό μέσα στους εργασιακούς χώρους δυσκολεύοντας τη συλλογική δράση, καλλιεργώντας τον ατομισμό και τον ανταγωνισμό ανάμεσα στους εργαζόμενους.

Η Κυβέρνηση με εργαλείο και την αξιολόγηση, προχωρά σε βαθύτερη αντιδραστική αναδιάρθρωση του κράτους.

Ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός του κράτους, με την εφαρμογή της κακόφημης αξιολόγησης συνάντησε σημαντικές αντιστάσεις της πλατιάς πλειοψηφίας των εργαζομένων στο Δημόσιο, που συμμετείχαν στην απεργία-αποχή που κήρυξε η ΑΔΕΔΥ. Απονομιμοποιήθηκε και αποκαλύφθηκε στη συντριπτική πλειοψηφία το πραγματικό περιεχόμενο και ο ρόλος της επιχειρούμενης αξιολόγησης, ως εργαλείο που ανοίγει την πόρτα σε μελλοντικές διαθεσιμότητες-απολύσεις, που επιβάλλει φτώχεια διαρκείας στην πλειονότητα των εργαζομένων, που αποδομεί και κατακερματίζει τις συλλογικές σχέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα αναδιαρθρώνει το σύνολο του Δημοσίου προς το αντιδραστικότερο, ακριβώς για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο τους τελευταίους μήνες έδωσαν και δίνουν μια μεγάλη μάχη για την ακύρωση των σχεδίων της Κυβέρνησης. Συσπειρωμένοι στα σωματεία τους συμμετείχαν με μεγάλα ποσοστά στην απεργία - αποχή από όλες τις διαδικασίες που σχετίζονται με την αξιολόγηση και έχουν ακυρώσει μέχρι τώρα τα σχέδια της Κυβέρνησης. Την ανάγκασαν σε συνεχείς υποχωρήσεις με αποτέλεσμα μέχρι τώρα να μην έχει υλοποιηθεί κανένα βήμα από τα προβλεπόμενα.

Μπροστά στην αδυναμία της η Κυβέρνηση προχωράει σε όλο και πιο αντιδημοκρατικά μέτρα. Πέρασε τροπολογία με την οποία από τη μια προσπαθεί να καθησυχάσει τους υπαλλήλους ως προς τις συνέπειες της αξιολόγησης ενώ από την άλλη, παρακάμπτει την αυτοαξιολόγηση. Στέλνει κατ' επανάληψη την ΑΔΕΔΥ στα Δικαστήρια μέχρι να βρει τον «πρόθυμο» Δικαστή που θα ικανοποιήσει τις απαιτήσεις της. Βγάζει παράνομη την απεργία και καταχρηστική, απαγορεύει στην ΑΔΕΔΥ να προκηρύξει ξανά απεργία, απαγορεύει στους εργαζόμενους να απεργούν για να καταργήσουν τους νόμους που τους εξαθλιώνουν.

Με σημαία αυτή την απόφαση η Κυβέρνηση προχωράει στον εκφοβισμό των εργαζομένων με απειλές για κυρώσεις σε όσους αντιστέκονται.

Η επαναπροκήρυξη της απεργίας - αποχής από την ΑΔΕΔΥ αλλά κι από όλες τις Ομοσπονδίες είναι μια πρώτη απάντηση.

Σήμερα, είναι η ώρα να ξεκινήσουμε αντεπίθεση!

Η μάχη της επαναπροκήρυξης και της επέκτασης της απεργίας -αποχής πρέπει να δοθεί μέχρι τέλους. Κανένας εργαζόμενος στο Δημόσιο δεν πρέπει να παραδώσει φύλλο αυτοαξιολόγησης, κανένας εργαζόμενος στο Δημόσιο δεν πρέπει να συναινέσει και να βάλει την υπογραφή του για την απόλυση των συναδέλφων του, κανένας εργαζόμενος στο Δημόσιο δεν πρέπει να συμμετέχει σε επιμερισμούς, εισηγήσεις και αξιολογήσεις. Αξιοποιώντας την εμπειρία της «μάχης του καλοκαιριού» να μπλοκάρουμε την εφαρμογή του νόμου σε όλα τα επίπεδα και να μην επιτρέψουμε την εφαρμογή του!

Η απεργία-αποχή, είναι απαραίτητο να οργανωθεί και στην εκπαίδευση για να αξιοποιηθεί στη μάχη ενάντια στην αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας και την ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού, πιάνοντας ξανά το νήμα της αντίστασης, από τις μαζικές περιφρουρήσεις των «επιμορφωτικών» κέντρων του περασμένου Ιουνίου.

Και, τέλος, η απεργία-αποχή είναι κρίσιμο να αξιοποιηθεί για να καλύψει την ανυπακοή- άρνηση των εργαζόμενων στους ΟΤΑ, στο ΥΠΠΟ κλπ, να δώσουν στοιχεία για τον «επανέλεγχο» των συμβάσεων των 35.000 ΙΔΑΧ του δημοσίου, από τους οποίους ο Μητσοτάκης ψάχνει μερικές χιλιάδες για να συμπληρώσει άμεσα το νούμερο των απολύσεων που έχει στο πρόγραμμα.

Όμως, είναι πλέον φανερό, ότι χρειαζόμαστε επιπλέον απεργιακές μορφές, για να δοθεί η μάχη με αποφασιστικό τρόπο και να είναι αποτελεσματική στο στόχο της κατάργησης των νόμων.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.

Με δεδομένο ότι η κυβέρνηση θα προσπαθήσει να υλοποιήσει τα σχέδια της για την αξιολόγηση αφού ήδη έχει έτοιμο νέο σχέδιο Νόμου για μόνιμη θεσμοθέτηση της κινητικότητας, της διαθεσιμότητας και των απολύσεων.

Έχει έτοιμο το σχέδιο Νόμου για το Νέο Μισθολόγιο που θα σφαγιάσει ακόμη μια φορά τους μισθούς των υπαλλήλων.

Έχει έτοιμο νέο Νόμο για το συνδικαλισμό για την απαγόρευση των απεργιών και την κάμψη των αντιστάσεων των εργαζομένων.

Έχει έτοιμο νέο Νόμο για τα ασφαλιστικά Ταμεία όπου προωθεί την πλήρη απαξίωση τους, την κατάργηση του εφάπαξ κλπ.

Έχει έτοιμο σχέδιο Νόμου για την αύξηση του ωραρίου των υπαλλήλων.

Χρειάζεται γενικευμένη αντεπίθεση τώρα!

Είναι ο μόνος δρόμος για την συνολική ανατροπή των πολιτικών τους

Προτείνουμε: ένα συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης και πρόγραμμα δράσης που απαντά στο μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι εργαζόμενοι.

Σήμερα που έχουν μπει στο στόχαστρο της αστικής τάξης τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά μας δικαιώματα, το δικαίωμα στην εργασία, στην κατοικία, στα στοιχειώδη που εξασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση, χρειάζεται ένα πλαίσιο διεκδίκησης και ένα πρόγραμμα δράσης που δεν φοβάται να οδηγήσει το κίνημα σε σύγκρουση με τη συνολική κυβερνητική πολιτική, με στόχο την ανατροπή της.

Που θα βάλει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα στο προσκήνιο της πολιτικής, που θα ενοποιεί ανέργους και εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνολικά τον λαό και την νεολαία και θα μπορεί να οδηγήσει σε νίκη. Που θα θέτει στην προμετωπίδα του και θα διεκδικεί το χαμένο πλούτο, τον απεγκλωβισμό από την θηλειά του χρέους απαιτώντας τη διαγραφή του, επιβάλλοντας την παύση πληρωμής του.

Που θα απαιτεί την ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας που επιβάλει η Ε.Ε., την ακύρωση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων κι όλου του μνημονιακού νομικού οπλοστασίου που μας αλυσοδένει η ΤΡΟΙΚΑ, την σύγκρουση και ρήξη με την Ε.Ε και το ευρώ, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, τον εργατικό έλεγχο, την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου σε σύγκρουση με το κεφάλαιο προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ! ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!
1. Φραγμό στην ανεργία τις απολύσεις και την ομηρία

• Κατάργηση του 4250 και όλων των Νόμων για την αξιολόγηση, τις διαθεσιμότητες και απολύσεις.
• Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. Επιστροφή στη δουλειά όλων των «διαθέσιμων» με αποκατάσταση των καταργημένων δομών.
• Μείωση των ωρών εργασίας και μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα τεράστια κενά σε Δημόσιες Υπηρεσίες, Υγεία, Παιδεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ.
• Να μπει τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων. Κατάργηση των προγραμμάτων φτηνής και ελαστικής εργασίας. Δουλειά και όχι δουλεία, μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας, με ίση αμοιβή για ίση δουλειά, ενιαία μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα
• Μέτρα για τους ανέργους. Διπλασιασμός του επιδόματος ανεργίας και επέκτασή του σε όλους. Δωρεάν περίθαλψη υγεία συγκοινωνίες ρεύμα νερό κ.α.

2. Αυξήσεις στους μισθούς και υπεράσπιση των ασφαλιστικών καταχτήσεων για αξιοπρεπή ζωή.

• Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Τώρα επαναφορά του μισθού του νεοδιόριστου στα επίπεδα του 2009 και ανάλογη αύξηση των συντάξεων.
• Επαναφορά του 13^ου-14^ου μισθού και της ακώλυτης βαθμολογικής και μισθολογικής εξέλιξης .
• Συλλογικές διαπραγματεύσεις για υπογραφή γενικών και κλαδικών συμβάσεων που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα.
• Άμεση χρηματοδότηση όλων των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΤΕΑΔΥ, ΤΠΔΥ) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους.

Όχι στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και στη μείωση των εφάπαξ.

Επιστροφή των κλεμμένων στα ασφαλιστικά Ταμεία. Να δώσει το Κράτος τα χρήματα που δεν έχει αποδώσει για χρόνια στα Ταμεία του δημοσίου. Ο έλεγχος των ταμείων να περάσει άμεσα στα χέρια των εργαζόμενων.

• Να ακυρωθούν-καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έγιναν με τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους την τελευταία δεκαετία. Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με εργατικό έλεγχο, που να καλύπτει πλήρως και ποιοτικά τις ανάγκες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων.

3. Φραγμό στη στην φοροεπιδρομή και την φοροληστεία του εισοδήματος.

• Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κάθε είδους χαρατσιού παλιού και νέου στους εργαζομένους.
• Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη
• Άμεση Μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής - ένδυσης κ.ο.κ. καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο. Με την δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας και την κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης

4. Υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και περιουσίας.

• Όχι στη διάλυση και εμπορευματοποίησή - ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών δομών υπηρεσιών και αγαθών. Με άμεσες εκχωρήσεις σε εργολάβους και εταιρίες ή έμμεσες ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ - Μ.Κ.Ο κ.τ.λ.
• Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική περίθαλψη και υγεία, παιδεία και πρόνοια πολιτισμός και αθλητισμός για την κοινωνική πλειοψηφία.
• Όχι στην εκποίηση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και των fast -track περιβαλλοντοκτόνων νόμων.
• Κατάργηση του ΕΣΑΝ στην Υγεία. Να ανατρέψουμε το νόμο και την πολιτική που υποτάσσει την υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Επαναλειτουργία όλων των Νοσοκομείων και μονάδων που έχουν καταργηθεί.
• Επαναλειτουργία των καταργημένων τομέων στην Τεχνική Εκπαίδευση ενιαίο δημόσιο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.

5. Διεύρυνση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων.

• Κατάργηση του Ν. 4093 που καταργεί το τεκμήριο της αθωότητας και θέτει σε αργία υπαλλήλους για τους οποίους έχει κινηθεί διαδικασία πειθαρχικού ή έχει ασκηθεί δίωξη για συγκεκριμένα αδικήματα. "Επίορκοι" είναι οι πολιτικές ηγεσίες και όσοι χρησιμοποιούν τη θέση τους όχι για να

υπηρετήσουν τις κοινωνικές ανάγκες αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα και όχι οι εργαζόμενοι που υπερασπίζονται τα πολιτικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα.

• Κατάργηση των αντισυνδικαλιστικών νόμων, για πλήρη ελευθερία στην συνδικαλιστική δράση, την απεργία, τη διαδήλωση. Κατάργηση του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης, όχι στο νέο «330» που ετοιμάζει η άθλια κυβέρνηση.

Το παίρνουμε αλλιώς.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΓΩΝΑ!

Πρέπει να ξεφύγουμε από τα μέχρι τώρα καθιερωμένα του γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού που κινείται στα όρια της διαμαρτυρίας και της απλής καταγγελίας, προτείνοντας αποσπασματικές 24ωρες απεργίες.

Χρειάζεται ένας αγώνας σκληρός, διαρκής, συγκρουσιακός και ανυποχώρητος. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να είναι νικηφόρος.

Γι' αυτό προτείνουμε προς όλους τους κλάδους, όλες τις Ομοσπονδίες όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και καταθέτουμε σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις, ένα πλαίσιο αιτημάτων και ένα πρόγραμμα δράσης που θα έχει τα χαρακτηριστικά της διάρκειας, με επαναλαμβανόμενες απεργίες, που θα αποφασίζονται από γενικές συνελεύσεις όλων των κλάδων και χώρων και θα ανανεώνονται με αποφάσεις της βάσης.

Καλούμε όλους τους κλάδους και όλα τα σωματεία να προχωρήσουν άμεσα σε Γενικές Συνελεύσεις. Σε αυτές, καταθέτουμε μια ενιαία πρόταση αγώνα και καλούμε όλους τους εργαζόμενους να την υιοθετήσουν. Μια πρόταση αγώνα με το αναγκαίο πλαίσιο διεκδικήσεων και με σαφή προοπτική σύγκρουσης.

Σε τέτοια προοπτική, είναι απαραίτητος και αναγκαίος ο αγωνιστικός συντονισμός.

Οργανώνουμε άμεσα, στη βάση των αποφάσεων για ανυποχώρητο αγώνα ανατροπής, τον συντονισμό από τα κάτω, των Πρωτοβάθμιων Σωματείων των Ομοσπονδιών και των Επιτροπών Αγώνα. Απαιτούμε, από το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ να συντονίσει τις αγωνιστικές αποφάσεις των κλάδων.

Καμιά Κυβέρνηση δεν μπορεί να αντέξει για μεγάλο χρονικό διάστημα μια τέτοια πίεση, ενός οργανωμένου και μαζικού εργατικού κινήματος που διεκδικεί πίσω τη ζωή του!

Σε ένα τέτοιο σχέδιο με προοπτικής νίκης καλούμε πρώτα από όλα τον κόσμο του αγώνα σε όλους τους χώρους δουλειάς και τις συνδικαλιστικές παρατάξεις που αντιτίθενται στο μαύρο μέτωπο των πολιτικών κυβέρνησης - κεφάλαιου - Ε.Ε. και ΔΝΤ.

Έχει τελειώσει η εποχή της διαμαρτυρίας.

Είναι η εποχή της σύγκρουσης και της ανατροπής.

Είναι η ώρα για ένα γενικευμένο ανατρεπτικό μέτωπο αγώνα.