Εκπ/κή Παρέμβαση Α' Συλλόγου ΠΕ Α' Αθήνας: Ένας ουρανός μ’ αστέρια… (σχόλιο για την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και την κατάσταση στην εκπαίδευση)

 ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

    Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις Π.Ε. - http://paremvasis-athina.blogspot.gr/

Ένας ουρανός μ’ αστέρια…

(σχόλιο για την «καθαρή έξοδο» από τα μνημόνια και την κατάσταση στην εκπαίδευση)

Ένας ουρανός
πάντα φωτεινός
ένας ουρανός μ’ αστέρια
πού έχει χίλια καλοκαίρια
φυλαγμένα στην ψυχή

Επιτέλους! Τα βαριά μνημονιακά σύννεφα σκορπίστηκαν και κάτω από το λαμπερό ήλιο της Ιθάκης, φορώντας το πιο λευκό του πουκάμισο, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την «καθαρή έξοδο από τα μνημόνια». Τέλος λοιπόν τα μνημόνια και τώρα ήρθε η ώρα που θα καταβληθεί ξανά ο 13^ος μισθός, θα αποκατασταθούν οι απώλειες στους μισθούς μας και τις συντάξεις μας, θα καταργηθούν τα αντιασφαλιστικά μέτρα, θα διοριστούν επιτέλους ως μόνιμοι οι χιλιάδες αναπληρωτές και δεν θα περιφέρονται ως βαλίτσες ανά την Ελλάδα, θα ξανανοίξουν τα διδασκαλεία και θα αποκατασταθεί ο θεσμός της μετεκπαίδευσης, θα καταργηθεί ο ΕΝΦΙΑ, θα σταματήσουν οι πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών και θα ρυθμιστούν τα κόκκινα δάνεια, θα βρουν δουλειά οι απολυμένοι και οι άνεργοι.

Ή μήπως όχι;

Ο πρωθυπουργός μιλώντας τον προηγούμενο Μάιο στο κατάλληλο ακροατήριο, δηλαδή στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, σημείωσε με νόημα ότι «σε αντίθεση με την είσοδό μας στα μνημόνια, η έξοδος μας από αυτά δεν θα τα αλλάξει όλα στη ζωή μας απότομα και "θεαματικά", αλλά οι αλλαγές θα έρχονται βήμα το βήμα και θα είναι προς το καλύτερο και για την οικονομία και για την ελληνική κοινωνία». Μικρή πικρή εισαγωγή, στη νέα εποχή των κλειδωμένων μνημονιακών πολιτικών με τις τριμηνιαίες εκθέσεις προς τους θεσμούς, τις εξαμηνιαίες αξιολογήσεις και τα ποσοστά 3,5% των πλεονασμάτων που θα τα πληρώσουμε πάλι εμείς. Προφανώς θέλουν να ξεχάσουμε ότι δύο μήνες πριν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ψήφισε το 4ο μνημόνιο, έκλεισε τη συμφωνία στο Eurogroup για το χρέος με μέτρα που κλιμακώνουν τις αντιλαϊκές πολιτικές και οδηγούν σε διαρκή λιτότητα μέχρι το 2060. Ότι στο μεσοπρόθεσμο 2019-2022 δεν περιλαμβάνεται ούτε ένας μόνιμος διορισμός για την εκπαίδευση, ενώ οι εκπαιδευτικές δαπάνες παραμένουν σταθερές. Ότι η έκθεση του ΟΟΣΑ προωθεί την επιχειρηματική λογική, την αξιολόγηση και τις απολύσεις εκπαιδευτικών. Και κάπως έτσι, η επιτροπεία έγινε εποπτεία, η τρόικα θεσμοί, τα μνημόνια προαπαιτούμενα, οι δανειστές εταίροι και οι κόκκινες γραμμές, κόκκινες γραβάτες που χρησιμοποιούνται σε πρωθυπουργικά χάπενινγκ.

Από την άλλη, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που βύθισαν τη χώρα στην κόλαση των μνημονίων, καταγγέλλουν την «έξοδο» από τα μνημόνια, ακριβώς γιατί υπηρετούν την ίδια μνημονιακή πολιτική. Ο Μητσοτάκης υπόσχεται «αξιολόγηση παντού και για όλους» - ποιος ξέχασε τις απολύσεις εκπαιδευτικών;- και ιδιωτική ανώτατη εκπαίδευση.

Από το 2010 είχαμε υποστηρίξει ότι η καπιταλιστική κρίση απαντιέται από τις κυρίαρχες δυνάμεις με την πολιτική ισοπέδωσης των δικαιωμάτων μας. Τότε, το χρέος ήταν 120% και θεωρούνταν μη βιώσιμο γι’ αυτό «έπρεπε να μπούμε στα μνημόνια», τώρα το χρέος είναι 180% και θεωρείται ότι είναι η στιγμή της εξόδου στις αγορές. Στο μεσοδιάστημα, τα δικαιώματα και οι ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας έγιναν καύσιμη ύλη για να κυλήσει ο τροχός της ανάπτυξης. Σε αυτό το έδαφος ξέσπασαν μαζικοί αγώνες.

Από το 2010 και μετά ολόκληρο το πολιτικό σύστημα βρέθηκε αντιμέτωπο με μια βαθύτατη πολιτική κρίση, που προκάλεσαν οι μαζικοί λαϊκοί αγώνες. Απέναντι στο ρήγμα που άνοιξε ο λαϊκός παράγοντας ένα ήταν το σύνθημα: Εκκενώστε τους δρόμους από τα όνειρα. Εκκενώστε τους δρόμους και τις πλατείες από τους αγώνες και τις αγωνίες ενός ολόκληρου λαού. Ένα αμέτρητο πλήθος διμοιριών ΜΑΤ και μια αξιοσημείωτη ποικιλία πολιτικών αυταπατών επιστρατεύτηκαν για να πετύχουν αυτό το στόχο και να μην μπορέσει το κίνημα να βρει μια διέξοδο συγκροτώντας ένα μέτωπο ρήξης και ανατροπής. Και έχουν τεράστιες ευθύνες όσες πολιτικές δυνάμεις (που θέλουν να μιλούν στο όνομα της εργατικής τάξης), αρκέστηκαν να ανακυκλώνουν τα πολιτικά τους αδιέξοδα. Σήμερα χρειάζεται να ξαναστηθεί το κίνημα στα πόδια του, να αντιστραφεί το βέλος της ήττας και της υποταγής, να οργανωθούν νέοι αγώνες.

Ότι χάθηκε στο διάστημα αυτό για τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους και τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν θα μας το χαρίσει κανένας σωτήρας. Η μόνη ελπίδα για τα δικαιώματά μας που χάθηκαν και για όσες κατακτήσεις μπορέσαμε να υπερασπίσουμε είναι οι αγώνες που μπορούμε και πρέπει να οργανώσουμε, μαζικά, δυναμικά και αποφασιστικά. Κομβική σημασία για μας το επόμενο διάστημα έχει η οργάνωση του αγώνα για:

-          Τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών με μοναδικό κριτήριο το πτυχίο και την προϋπηρεσία

-          Το μπλοκάρισμα της αξιολόγησης/αυτοαξιολόγησης με απεργία-αποχή

-          Την επαναφορά του 13^ου και 14^ου μισθού και την αποκατάσταση των απωλειών σε συντάξεις και μισθούς

-          Την αποκατάσταση των ασφαλιστικών μας δικαιωμάτων

-          Την άμεση και καθολική εφαρμογή της δίχρονης υποχρεωτικής προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης

Και αυτό τον αγώνα θα τον δώσουμε με αισιοδοξία και πίστη στις δυνάμεις του εκπαιδευτικού και λαϊκού κινήματος.