Γράφει ο Μιχάλης Ρίζος*
Ο κυβερνητικός πρόθυμος (συνδικαλιστής και επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ στους νοσοκομειακούς γιατρούς) κ. Βαρνάβας,μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα ygeianet και με ένα ανώνυμο λιβελογράφημα με τον τίτλο “Αχαριστία”, επιδίδεται για μια ακόμη φορά στο μόνο αγώνα που ξέρει να κάνει πολύ καλά: την επιχείρηση “λάσπη στον ανεμιστήρα” απέναντι σε αγωνιστές, όπως στον νοσοκομειακό γιατρό και ΓΓ της ΟΕΝΓΕ Πάνο Παπανικολάου.
Είναι γνωστό σε όσους παρακολουθούν τα γεγονότα στο συνδικαλιστικό κίνημα της υγείας, ότι ο πρώην πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ, έχει μετατραπεί από το Γενάρη του 2015 σε γραφείο τύπου του Υπουργείου Υγείας, χωρίς να κρατάει ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα (τουλάχιστον οι παλιότεροι “κυβερνητικοί” συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, κρατάγανε κάπως διακριτούς ρόλους, και κάνανε μια οριακή αντιπολίτευση στην κυβέρνησή τους). Για τον λόγο αυτόν οι νοσοκομειακοί γιατροί αποδοκίμασαν μαζικά αυτόν και την παράταξή του στο περσινό συνέδριο της ΟΕΝΓΕ. Ωστόσο δεν διστάζει όχι μόνο να συνεχίζει τη στροφή 1800 από αυτά που υποστήριζε πριν τρία χρόνια –αυτό άλλωστε το έχουν πρώτοι διδάξει οι υπουργοί της κυβέρνησής του–, αλλά και να καπηλεύεται την ιδιότητα του εκπροσώπου της ΟΕΝΓΕ στο ΚΕΣΥ, εκφράζοντας τις προσωπικές, φιλοκυβερνητικές του θέσεις ενάντια στους νέους γιατρούς, σε πλήρη αντίθεση με την εκφρασμένη θέληση και τις αποφάσεις των νοσοκομειακών γιατρών.
Πραγματικά δεν θα άξιζε να απαντήσει κανείς σε ανθρώπους – κλακαδόρους της εξουσίας, των μνημονίων και της Ε.Ε., αν ο κ. Βαρνάβας δεν αναφερόταν στην πολύκροτη υπόθεση Ντυνάν, την οποία έζησα προσωπικά ως έμμισθος γιατρός ΜΕΘ στο νοσοκομείο από το 2001 έως το 2010 όντας και συνιδρυτής, μαζί με άλλους πρωτοπόρους μισθωτούς γιατρούς (ανάμεσα στους οποίους και ο Πάνος Παπανικολάου), της ΕΙΝΕΝ (Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείου Ερρίκος Ντυνάν) το 2002. Τότε που όλοι πίνανε κρασί στο όνομα του Μαρτίνη, κανείς δεν τολμούσε να τα βάλει μαζί του, και όλοι μας λέγανε (ειδικά οι μεγαλογιατροί!): “τι κάνετε; τρελαθήκατε; δεν βλέπετε τι πλάτες έχει; στον ιδιωτικό τομέα και ειδικά στο Ντυνάν δεν χωράει συνδικαλισμός και απεργίες”. Εμείς προσπαθήσαμε μαζί με το σωματείο εργαζομένων του νοσοκομείου να υπερασπίσουμε τα συμφέροντα των μισθωτών κόντρα στον αυταρχισμό της εργοδοσίας, τις απολύσεις, την καταπάτηση των ΣΣΕ.
Ο κ. Βαρνάβας ανακάλυψε μόνο προσφάτως το Ντυνάν (με τις καταθέσεις Μαρτίνη στην εξεταστική της Βουλής), αφού ως πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ στις εποχές της δόξας Μαρτίνη, αρνούνταν επίμονα να υιοθετήσει το αίτημα για ένταξη (και επίταξη) του Ντυνάν στο ΕΣΥ που έβαζε η ΑΡΣΙ και πολλά ταξικά σωματεία. Νομίζει, ο καημένος, ότι με την επιχείρηση “σκανδαλολογία” και το θέατρο “κάθαρσης”, όπως με τον Κοσκωτά το “89, θα ξεχάσει ο κόσμος τη μνημονιακή σφαγή του και την πλήρη παράδοση στους επιχειρηματίες των δημόσιων αγαθών (και) από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Για την ιστορία λοιπόν καταθέτω την ομιλία μου στη ΓΣ των εργαζομένων του Ντυνάν το 2009, που σε γενικές γραμμές έγινε συλλογική απόφαση και είχε δημοσιοποιηθεί την εποχή εκείνη. Τότε που στο γραφείο του “Προέδρου” μπαινοβγαίνανε, χωρίς φυσικά να συγκινηθούν για τα προβλήματα των εργαζομένων, οι διάφοροι παρατρεχάμενοι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΛΑΟΣ αλλά και κάποιοι από τον τότε ΣΥΝ (εξέχοντα νομικό σύμβουλο ο Μαρτίνης είχε τότε και τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΝ κ. Κωνσταντόπουλο).
………………………………………………………………………………
«ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΝΤΥΝΑΝ
Ή ΑΛΛΙΩΣ: Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ….
Ή ΑΛΛΙΩΣ: Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥ….
Το επικίνδυνο θέατρο του παραλόγου συνεχίζεται για πολλοστή φορά στο νοσοκομείο Ερρίκος Ντυνάν. Τράπεζες, επιχειρηματίες της υγείας, αποτυχημένες διοικήσεις, υπουργεία και κυβερνήσεις κάνουν ότι περνάει από το χέρι τους για να βάλουν ταφόπλακα σε ένα από τα πιο σύγχρονα νοσοκομεία της χώρας. Ένα νοσοκομείο που για κοινωφελές έργο ξεκίνησε και πεδίο μάχης κερδοσκοπικών συμφερόντων κατάντησε…
