ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΑΔΙΟΡΙΣΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ (ΠΕΑΕ)
Ψήφισμα για την κατάσταση στην ειδική αγωγή & εκπαίδευση
Ο
πρώτος πυλώνας της δημόσιας εκπαίδευσης που καρατομήθηκε χρονικά στα
πλαίσια της εξοικονόμησης πόρων για την εξυπηρέτηση των ληστρικών
μνημονίων ήταν η ειδική αγωγή και εκπαίδευση (ΕΑΕ). Ήδη από τη άνοιξη
του 2012 εν μια νυκτί όλες οι συμβάσεις των αναπληρωτών μετατράπηκαν σε
συμβάσεις ΕΣΠΑ, ενώ μέχρι εκείνο το σημείο οι αναπληρωτές ΕΑΕ
πληρώνονταν από τον κρατικό προϋπολογισμό. Πιο απλά, εδώ και τρία χρόνια
το κράτος αρνείται πως είναι εκ του Συντάγματος εκπορευόμενη υποχρέωσή
του η χρηματοδότηση της ειδικής εκπαίδευσης. Πέρα, όμως, από την προφανή
αντισυνταγματικότητα αυτής της κατάστασης, πρόκειται για μια συνειδητή
προκλητικά απάνθρωπη πολιτική άρνησης των στοιχειωδών δικαιωμάτων του
10% του συνολικού μαθητικού πληθυσμού. Την ίδια στιγμή δεν έχει γίνει
ούτε ένας μόνιμος διορισμός στις ΣΜΕΑΕ εδώ και περίπου 10 χρόνια, με
συνέπεια οι αναπληρωτές να αναπληρώνουν τους εαυτούς τους κάθε χρόνο,
ενώ τα οργανικά και λειτουργικά κενά στις ΣΜΕΑΕ είναι χιλιάδες. Η μόνη
ερμηνεία για αυτό το αίσχος είναι πως πρόκειται για διαχρονική πολιτική
επιλογή ανεξαρτήτου ηγεσίας, για να προσπορίζονται τα ΕΣΠΑ με ό,τι αυτό
συνεπάγεται.

Σαν να μην έφτανε αυτό, πέρυσι με την ανοχή -αν όχι με την παρότρυνση-
του τέως ειδικού γραμματέα επί υπουργίας Κουράκη (και νυν άτυπου
συμβούλου) και υπό την καθοδήγηση συγκεκριμένων ομάδων αναπληρωτών
επιχειρήθηκε με άρθρο στο νομοσχέδιο του νόμου-κουρελού, ο διαχωρισμός
της ειδικής από τη γενική εκπαίδευση. Οι ομάδες αυτές των ‘συναδέλφων’
εξύφαναν ιδιοτελή σχέδια επαγγελματικής αποκατάστασης σερνόμενοι στους
διαδρόμους των κομματικών γραφείων και του υπουργείου, ενώ κάποιοι εξ
αυτών χειραγωγούνται από συγκεκριμένες παρατάξεις σε ρόλο υποβολέα, με
σκοπό να κατακερματίσουν έτι περαιτέρω τους αναπληρωτές. Ο διαχωρισμός
της γενικής εκπαίδευσης από την ειδική είναι σκοταδιστική και διόλου
ουμανιστική αντίληψη, που φέρνει στο νου πρακτικές Απαρτχάιντ. Σε όλο
τον κόσμο προωθείται η λογική της ενσωμάτωσης των μαθητών με ειδικές
εκπαιδευτικές ανάγκες σε ένα κατάλληλα οργανωμένο και στελεχωμένο
σχολείο. Φυσικά τα ειδικά σχολεία είναι εξίσου αναγκαία για τη φοίτηση
όσων μαθητών αδυνατούν να φοιτήσουν στα γενικά σχολεία. Η λύση δεν είναι
η βίαιη απομάκρυνση από τα γενικά σχολεία.