ΔΕ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΔΕ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ! ΑΥΤΟ ΤΟ
ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΜΕΙΣ ΔΕ ΘΑ ΤΟ ΔΩΣΟΥΜΕ
ΝΟΜΟΣ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΙΕΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΚΙ ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ
ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥΣ ΔΙΑΔΡΟΜΟΥΣ
Κυκλοφόρησε στα σχολεία της Ε' ΕΛΜΕ Ανατολικής Αττικής,
προκήρυξη της ΑΣΕ/ΠΑΜΕ που καταγγέλλει την ΕΑΠ γιατί ψήφισε λευκό για την
κινητοποίηση 12/2/2019 για τη συνταγματική αναθεώρηση. Η διαφορετική γνώμη για
άλλη μια φορά, δυστυχώς στοχοποιείται, καταγγέλλεται, διαστρεβλώνεται από την
ΑΣΕ με στόχο την επικράτηση της. Εμείς επιλέγουμε το δρόμο της τεκμηριωμένης
συζήτησης και γόνιμης αντιπαράθεσης. Θεωρούμε ότι αυτή είναι αναγκαία ιδιαίτερα
σε αυτή την κρίσιμη περίοδο του εργατικού και εκπαιδευτικού κινήματος. Και
πρέπει να αφορά τόσο το περιεχόμενο και τις μορφές των αγώνων όσο και την
ταξική - δημοκρατική συζήτησή τους όπως και την αντίστοιχη ανασυγκρότηση των
σωματείων. Μόνο έτσι θα συμβάλουμε στην ενότητα και τη συσπείρωση του κόσμου
της εργασίας και της εκπαίδευσης για να βγουν αποφασιστικά και μαχητικά στο
προσκήνιο, για να βάλουν φραγμό και να ανατρέψουν την πολιτική της κυβέρνησης,
Ε.Ε, ΟΟΣΑ, κεφαλαίου. Από αυτή τη σκοπιά τοποθετούμαστε και για αυτή την κινητοποίηση.
Μια τέτοια συζήτηση θεωρούμε ότι
υπονομεύεται και ακυρώνεται από τη ψευδολογία της
συγκεκριμένης προκήρυξης της ΑΣΕ, όσον αφορά τη δράση της
ΕΑΠ. Το «αριστερό αγωνιστόμετρο» του ΠΑΜΕ πιθανά να είδε μόνο τις δικές του
σημαίες στις κινητοποιήσεις των αναπληρωτών γιατί αρνήθηκε να συντονιστεί με τα
υπόλοιπα σωματεία που πλαισίωσαν το κέντρο αγώνα της κατειλημμένης Πρυτανείας,
απ όπου ξεχύνονταν τα ανθρώπινα ποτάμια και των τριών πιο μαζικών και μαχητικών
εκπαιδευτικών κινητοποιήσεων των τελευταίων χρόνων. Η ΕΑΠ - όχι χωρίς
αδυναμίες- είναι περήφανη που συνέβαλλε με όλες της τις δυνάμεις σ αυτό. Επίσης
θεωρούμε ότι οι θέσεις και η δράση μας καθιστούν αυταπόδεικτο το ψεύδος των
ισχυρισμών ότι η ΕΑΠ «δε θέλει να παλέψουμε για την κατάργηση της ελαστικής
εργασίας» ή ότι «δε θέλει να κουνηθεί φύλλο ενάντια στην κυβέρνηση». Αλλά ας
δούμε την ουσία της συζήτησης που αφορά όλους μας.
Τι το κακό έχει η στήριξη μιας κοινοβουλευτικής
πρωτοβουλίας για την «αναθεώρηση του μέρους του άρθρου 103 του Συντάγματος που
απαγορεύει τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου»; αναρωτιούνται οι
συγγραφείς της προκήρυξης.