Παρεμβάσεις ΠΕ: Όταν το ψέμα δεν έχει τέλος… και η διαστρέβλωση γίνεται συνδικαλιστική πρακτική…Απάντηση σε άρθρο του Ριζοσπάστη

ανεξάρτητες  αυτόνομες  αγωνιστικές  ριζοσπαστικές

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ Π.Ε.

www.paremvasis.gr                                                                                                           4-10-2016 

Όταν το ψέμα δεν έχει τέλος… και η διαστρέβλωση γίνεται συνδικαλιστική πρακτική. Απάντηση σε άρθρο του Ριζοσπάστη 

των Σταύρου Καλλώνη και Αιμιλίας Τσαγκαράτου,

εκπροσώπων των  Παρεμβάσεων-Κινήσεων-Συσπερώσεων στο Δ.Σ. της ΔΟΕ

Σταθεροί οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στη γραμμή της διαστρέβλωσης των θέσεων των Παρεμβάσεων Κινήσεων Συσπειρώσεων, χρόνια τώρα, δεν μας εξέπληξαν ούτε και αυτή τη φορά.

Την εποχή της καπιταλιστικής επίθεσης η ρητορική του διχασμού στο συνδικαλιστικό κίνημα αποτελεί βοήθεια σε όσους επιχειρούν να υλοποιήσουν τις μνημονιακές πολιτικές. Την εποχή που το συνδικαλιστικό κίνημα απαιτεί μέτωπα και συμμαχίες οι εκπρόσωποι της ΑΣΕ/ΠΑΜΕ, επιδίδονται σε νέα επίθεση κατά των Παρεμβάσεων, αποτιμώντας δήθεν την απεργία του κλάδου στις 15 Σεπτέμβρη.

Αφού προσπαθούν να κρύψουν την ανυπαρξία από την πλευρά τους ενός σχεδίου-πρότασης για το συνδικαλιστικό κίνημα στην περίοδο, αναλύουν αυτή την ανυπαρξία τους βάλλοντας κατά πάντων.

Στην 85η Γενική Συνέλευση του κλάδου ως Παρεμβάσεις προτείναμε, ότι προτείναμε και προς τις Γενικές Συνελεύσεις, ένα συνολικό αγωνιστικό σχέδιο στα πλαίσια του οποίου ήταν και η 24ωρη απεργία,   με δεδομένη την εκτίμηση  για τα οξυμένα προβλήματα που θα υπήρχαν το Σεπτέμβρη στα σχολεία, κάτι που και το ΠΑΜΕ εκτιμούσε, αφού μεσολαβούσε το διάστημα που τα σχολεία είναι κλειστά και θεωρήσαμε πως οι συνάδελφοι πρέπει να είναι ενημερωμένοι. Η πρότασή μας έγινε δεκτή από την πλειοψηφία ΤΩΝ ΣΥΝΕΔΡΩΝ, (Παρεμβάσεις-ΔΑΚΕ-Ανεξάρτητοι-ΕΡΑ-ΑΕΕΚΕ), ενώ καταψήφισαν το ΠΑΜΕ μαζί με τη ΔΗΣΥ(ΠΑΣΚ).

Το ΠΑΜΕ μας πρότεινε το καλοκαίρι στο συνέδριο: «Η Ομοσπονδία να μη ρίξει καλοκαιρινά «ρολά», να βρεθεί σε ετοιμότητα…». Αλήθεια πώς θα βρεθεί σε ετοιμότητα η Ομοσπονδία όταν στο συνέδριο του κλάδου δεν προτείνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ;

Άλλωστε η      ΑΣΕ/ΠΑΜΕ, όλο το καλοκαίρι που δήθεν προετοίμαζε το κίνημα για το Σεπτέμβρη, και δεν έριχνε «ρολά»,  δεν υπάρχει ούτε μία κινητοποίηση ούτε μία ανακοίνωση από την πλευρά τους, όλο το καλοκαίρι.

Αυτό το σχέδιο προτάξαμε το καλοκαίρι, αυτό υπερασπιστήκαμε στις συνελεύσεις, πιστεύοντας πως το συνδικαλιστικό κίνημα δεν μπορεί να πάει στην λογική της καταγραφής των μέτρων και της απλής διαμαρτυρίας , αλλά στη συνολική ρήξη και ανατροπή τους. Εδώ να θυμίσουμε ότι πέρσι, ο απεργιακός σχεδιασμός της ΑΔΕΔΥ ακολουθούσε σχεδόν κατά γράμμα το σχεδιασμό του ΠΑΜΕ, με αποκορύφωμα την 24ωρη απεργία «φάντασμα» για το ασφαλιστικό, που τελικά αποφασίστηκε για μέσα στις διακοπές του Πάσχα. Και τότε όμως, για τη μη συμμετοχή στην απεργία μέσα στις διακοπές του Πάσχα,  έφταιγαν οι Παρεμβάσεις στο δημόσιο…..

Στο άρθρο τους στο Ριζοσπάστη, οι εκπρόσωποι του ΠΑΜΕ στο ΔΣ της ΔΟΕ επιχειρούν για μια ακόμα φορά να διαστρεβλώσουν τις θέσεις των Παρεμβάσεων.

1.      Για το θέμα των κινητοποιήσεων υπερασπιστήκαμε το αυτονόητο, ότι οι εκπαιδευτικοί πρέπει ενιαία να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική πολιτική και να αντιπαρατεθούν στις Υπουργικές Αποφάσεις για το Δημοτικό Σχολείο και το Νηπιαγωγείο, προτάσσοντας τη συνολική μας ατζέντα για μόνιμους διορισμούς, προσλήψεις όλων των αναπληρωτών για όλες τις δομές του σχολείου (ολοήμερο, ειδική αγωγή κλπ) … Η εκπρόσωπος της ΑΣΕ/ΠΑΜΕ, αφού άλλαξε τη θέση της 4 φορές σε μισή ώρα συζήτησης, καταψήφισε την κινητοποίηση, εμμένοντας στη θέση της για «παράσταση διαμαρτυρίας μόνο για νηπιαγωγούς, χωρίς διευκολυντική στάση εργασίας, απαντώντας δε στο ερώτημα για το πώς θα φτάσουν  οι συνάδελφοι στο Υπουργείο  είπε «…όσοι φτάσουν».  

2.      Για τον αγωνιστικό – απεργιακό σχεδιασμό του προηγούμενου διαστήματος, ισχυρίστηκαν ότι «ούτε καν οι κινητοποιήσεις στα Υπηρεσιακά Συμβούλια δεν εντάχθηκαν στην προετοιμασία της απεργίας» (!!!). Εδώ απλά να θυμίσουμε ότι τα μπλοκαρίσματα των υπηρεσιακών συμβουλίων ήταν απόφαση του συνεδρίου  στα πλαίσια της προετοιμασίας της απεργίας και της απόφασης  του κινήματος να εμποδίσει στην πράξη την εφαρμογή της υπουργικής απόφασης.  Μιλάνε για κάτι που ούτε σχεδίασαν, ούτε ψήφισαν και όσο για τη συμμετοχή τους ας κρίνουν οι συνάδελφοι.

3.      Για την περιβόητη κινητοποίηση για τα νηπιαγωγεία στις 7 Σεπτέμβρη, την οποία υποτίθεται ότι «πολέμησαν οι Παρεμβάσεις», αρκεί να θυμίσουμε ότι οι Παρεμβάσεις στον αγωνιστικό σχεδιασμό υποστήριξαν την κινητοποίηση στις 30 Αυγούστου,  υπερασπίστηκαν τα προβλήματα και του νηπιαγωγείου μπροστά στον υπουργό παιδείας, διεκδικώντας την απόσυρση της υπουργικής απόφασης, δώσαμε μάχη στους συλλόγους μας για τα πρακτικά των νηπιαγωγών και στα σεμινάρια των σχολικών τους συμβούλων  στα οποία συμμετείχαν  εκατοντάδες νηπιαγωγοί. Για την ημέρα της κινητοποίησης εκτιμήσαμε ότι καθώς  γίνονταν πολλά σεμινάρια στην Αττική και πολλές γενικές συνελεύσεις συλλόγων, θα αποκλείονταν έτσι κι αλλιώς ένα μεγάλο μέρος των συναδέλφων από την κινητοποίηση.

4.      Για την ειδική αγωγή, το ΠΑΜΕ ακολουθεί την προσφιλή του τακτική της απομόνωσης φράσεων και διατυπώσεων για να δημιουργεί εντυπώσεις. Η θέση μας για την τροπολογία της ειδικής αγωγής είναι καθαρή, όπως διατυπώνεται σε αντίστοιχη ανακοίνωσή μας:   «Στον πιο ευαίσθητο χώρο της εκπαίδευσης, εκείνον της ειδικής αγωγής, διαμορφώνεται η λογική της πλήρους ευελιξίας στο εκπαιδευτικό προσωπικό, όπου όλοι θα μπορούν να κάνουν τα πάντα – με την ίδια λογική του «νέου ολοήμερου σχολείου» του Φίλη και των αλλαγών στα γυμνάσια και τα ΕΠΑΛ. Το υπουργείο προσπαθεί να «διαχειριστεί» το υπάρχον εκπαιδευτικό δυναμικό, χωρίς να κάνει μόνιμους διορισμούς και ταυτόχρονα να ενισχύσει τις προϋποθέσεις για την «πλήρη ένταξη» των δομών της ειδικής εκπαίδευσης στη γενική. Η δωρεάν, δημόσια, υποχρεωτική ειδική εκπαίδευση, η στελέχωση των δομών της ειδικής αγωγής με μαζικούς διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών, που θα έχουν γνώση του χώρου και ενιαία εργασιακά δικαιώματα, και ΚΥΡΙΩΣ ΤΑ ΜΟΡΦΩΤΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ θα συνεχίζουν να αποτελούν αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος και θα βρεθούν στο επίκεντρο των διεκδικήσεων από την έναρξη κιόλας της  ερχόμενης σχολικής χρονιάς.» Αυτές τις θέσεις υπερασπιστήκαμε στην ΑΔΕΔΥ, στο ΔΣ της ΔΟΕ και στους συλλόγους. Όλα τα  άλλα είναι για να ’χαμε να λέγαμε.

Το πιο τραγικό όμως είναι ότι οι συνάδελφοι του ΠΑΜΕ, μιλώντας για την «πλειοψηφία του ΔΣ της ΔΟΕ» και εννοώντας φυσικά εμμέσως πλην σαφώς και τις Παρεμβάσεις, θεωρούν ότι αποδεχόμαστε «τον πυρήνα της αντιλαϊκής πολιτικής, τις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, την «υγιή» επιχειρηματικότητα, την ανταγωνιστικότητα….», λένε ότι «στηρίξαμε  και αποδέχτηκε τις αντιδραστικές αλλαγές του σχολείου των δεξιοτήτων και των ΕΣΠ,  συμμετείχαμε στους λεγόμενους διαλόγους για την Παιδεία και έπαιρνε τα ευχαριστήρια από τους υπουργούς Παιδείας (βλ. Διαμαντοπούλου).» Τι να σχολιάσει κανείς για αυτό το μνημείο διαστρέβλωσης των θέσεών μας και ταυτόχρονου «τσουβαλιάσματός» μας με τις υπόλοιπες δυνάμεις στο ΔΣ της ΔΟΕ, όταν ακόμα και οι πέτρες γνωρίζουν ότι οι Παρεμβάσεις Κινήσεις Συσπειρώσεις στέκονται σταθερά απέναντι στις κατευθύνσεις της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, την οποιαδήποτε επιχειρηματικότητα, τις αντιδραστικές αλλαγές του σχολείου των δεξιοτήτων και των ΕΣΠΑ, τάσσεται σταθερά χρόνια τώρα στους λεγόμενους διαλόγους για την Παιδεία.

Όσο για την κοινή δράση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, είναι αστείο να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο από τη στιγμή που στην ΟΛΜΕ δεν ψηφίζει καμία πρόταση κοινής δράσης με τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας. Για την απεργία στις 15 Σεπτέμβρη δεν ψήφισε την πρόταση των Παρεμβάσεων για στάση εργασίας και συμμετοχή στη συγκέντρωση της ΔΟΕ στο υπουργείο παιδείας. Τελευταίο δείγμα γραφής η Γενική Συνέλευση των Προέδρων των ΕΛΜΕ το Σάββατο 1 Οκτώβρη, όπου ούτε ψήφισε ούτε πρότεινε κάποια μορφή δράσης για το επόμενο διάστημα.

Σε μια περίοδο που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ισοπεδώνει δικαιώματα και κατακτήσεις, που στα σχολειά μας οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών γίνονται βορά στις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, ας πάψει  το ΠΑΜΕ να αναζητά τους εχθρούς μέσα στις γραμμές του κινήματος. Καιρός να πάψει «να υψώνει τείχη» προκειμένου να εμφανίζεται ως ο μοναδικός υπερασπιστής των συμφερόντων των εργαζόμενων.  Η επίθεση που δεχόμαστε είναι πολύ σκληρή για να αποδεχόμαστε τέτοιου είδους πρακτικές….