Παρεμβάσεις ΔΕ: 30 χρόνια μετά: Το αίμα και η θυσία του Νίκου Τεμπονέρα οδηγούν τους αγώνες λαού νεολαίας για Μόρφωση – Εργασία – Υγεία – Δημοκρατία

Στις 9 Γενάρη του 1991, πριν από ακριβώς 30 χρόνια, στο σχολικό συγκρότημα “Βουδ” στη Πάτρα ο Αγωνιστής Δάσκαλος Νίκος Τεμπονέρας έπεσε νεκρός. Δολοφονημένος από τον αρχιτραμπούκο ΟΝΝΕΔίτη Καλαμπόκα και τη συμμορία των Σπίνου – Μαραγκού. Ο Νίκος Τεμπορέρας έπραξε το χρέος του, θυσιάζοντας τη ζωή του για να υπερασπίσει τους μαζικούς και δίκαιους αγώνες του μαθητικού κινήματος ενάντια στην πολιτική της τότε κυβέρνησης της ΝΔ και του Κοντογιαννόπολου.

Η αυγή του 1991 έβρισκε τα σχολεία και τους μαθητές σε όλη τη χώρα σε αγωνιστικό αναβρασμό. Απέναντι στο μαθητικό ξεσηκωμό η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη κήρυσσε την “ανακατάληψη των σχολείων”. Οι τραμπούκοι της ΟΝΝΕΔ επιχειρούσαν να τρομοκρατήσουν την μαχόμενη και ανυπότακτη νεολαία. Η ηγεσία του ΚΚΕ, επιδεικνύοντας και τότε “υπεύθυνη στάση” προς την κυβέρνηση έκανε εκκλήσεις για “σοβαρότητα” και τους μαθητές να γυρίσουν στα σχολεία. Την ίδια εποχή, το Γενάρη του 1991, οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές εξαπέλυαν τον πόλεμο αιματοκυλώντας τη Μέση Ανατολή.

Συμπληρώθηκαν 30 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. Σήμερα ο λαός μας βρίσκεται στη δίνη της αντιδραστικής επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ σε όλα τα δικαιώματά του. Στο όνομα της “εθνικής ομοψυχίας” όλα τα κοινοβουλευτικά κόμματα ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ και το ακροδεξιό μόρφωμα της Ελληνικής Λύσης, επιδεικνύουν για μια ακόμα φορά στάση “υπεύθυνης δύναμης”. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία για να επιταχύνει το αντιλαϊκό της έργο, να τσακίσει όσα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα απέμειναν. Εγκαταλείπει τη Δημόσια Υγεία, χτυπά τη Δημόσια Παιδεία και τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς. Επιβάλλει ένα πρωτοφανές αυταρχικό και ακραία αντιδημοκρατικό πλέγμα μέτρων, περιστολής και καταπάτησης των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Με χουντικές απαγορεύσεις καταστέλλει τις διαδηλώσεις και τις απεργίες, συλλαμβάνει και επιβάλλει εξοντωτικά πρόστιμα σε όσους αγωνίζονται, στοχοποιεί τις δυνάμεις της Αριστεράς. Καλλιεργεί το κλίμα του μαζικού εκφοβισμού στο λαό και την ίδια στιγμή χτίζει ένα σιδηρόφρακτο κράτος της αστυνομοκρατίας και της καταστολής.

Ο αγώνας και η θυσία του Αριστερού Δάσκαλου Νίκου Τεμπονέρα μαζί με τους Σ. Πέτρουλα και Γρ. Λαμπράκη αλλά και τους Κούμη – Κανελλοπούλου – Καλτεζά – Γρηγορόπουλο – Φύσσα, που δολοφονήθηκαν από τα χέρια της δεξιάς, του παρακράτους και του φασισμού, μαζί με τον ιδρώτα και το αίμα των χιλιάδων αριστερών, κομμουνιστών, δημοκρατών και προοδευτικών ανθρώπων φωτίζουν το πραγματικό δρόμο για να δει ο λαός και η νεολαία μας να έρχονται καλύτερες μέρες. Εδώ και τρεις δεκαετίες το όνομα του Νίκου Τεμπονέρα αντηχεί στις πανεκπαιδευτικές και παλλαϊκές κινητοποιήσεις. Αποτελεί τιμή μας που συνεχίζουμε και φωνάζουμε το όνομα του Ν. Τεμπονέρα ως απόδειξη πως αποτελεί «λευτεριάς λίπασμα», οδηγητική πυξίδα και φάρο μέσα στο ζόφο που ζούμε.

Ο Νίκος Τεμπονέρας με τη θυσία του φωτίζει το δρόμο που πρέπει να διαβούμε για να ανατρέψουμε την βαρβαρότητα και να φέρουμε την πολιτική και την κοινωνία στο ύψος των ανθρώπινων αναγκών.

30 χρόνια μετά ο Νίκος Τεμπονέρας ΖΕΙ!

Παρεμβάσεις ΔΕ: Αρχίζει ένας νέος κύκλος αφαίμαξης των εργαζομένων και χτυπήματος των λαϊκών δικαιωμάτων

Αρχίζει ένας νέος κύκλος αφαίμαξης των εργαζομένων

Μετά τις εκλογές της 7^ης Ιούλη αρχίζει ένας νέος κύκλος αφαίμαξης των εργαζομένων, ξεζουμίσματος του λαϊκού εισοδήματος και των συντάξεων, δημιουργίας νέων στρατιών ανέργων, εκχώρησης και καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου, χτυπήματος των λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων. Αυτός ήταν και ο αντικειμενικός στόχος αυτών των εκλογών: η πολιτική σταθεροποίηση σε επίπεδο αστικής διαχείρισης του συστήματος  εκμετάλλευσης, η αναβάπτιση των προταγμάτων του και των πολιτικών του στα μάτια του κόσμου της εργασίας, με την εναλλαγή των αστικών κομμάτων στην κυβερνητική εξουσία.

Αντικειμενικός «κερδισμένος» αυτών των εκλογών είναι η Ε.Ε. και ο ΟΟΣΑ, το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, τα Σύμφωνα Σταθερότητας και τα διαρκή μνημόνια, τα προγράμματα λιτότητας και η αποσάθρωση των εργασιακών σχέσεων, δηλαδή η αύξηση της ελαστικής και της μαύρης εργασίας, οι μαζικές απολύσεις, οι δυσμενέστεροι όροι φορολόγησης για τα λαϊκά στρώματα και οι φοροαπαλλαγές για το κεφάλαιο. Όλοι μαζί, νεότευκτοι, επίγονοι και κληρονόμοι του αστισμού επιδιώκουν την κοινωνική συναίνεση και ανοχή απέναντι στις επιταγές των μνημονίων και της επιτροπείας μέχρι το 2060, των αιματηρών θυσιών και των πλεονασμάτων, τις μειώσεις μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, το χτύπημα των δικαιωμάτων, αλλά και το νέο επικίνδυνο γύρο καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής καταλήστευσης στις ΑΟΖ και τα Βαλκάνια, με τη σφραγίδα των ευρωενωσιακών, νατοϊκών σχεδίων και των πολεμικών σχεδιασμών τους για τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Αν μέσα από αντίστοιχες κοινωνικές διεργασίες δεν υπάρξει πορεία αντιστροφής του αντιδραστικού αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων και των ιδεολογικοπολιτικών προταγμάτων των «νικητών», τότε το κοινωνικό-ταξικό κίνημα, οι αγώνες σε κάθε μορφή και επίπεδο διεκδίκησης, οι νεολαιίστικες αντιδράσεις, οι οικολογικές δράσεις που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των πολυεθνικών, θα είναι ο «χαμένος» των εξελίξεων.

Η αγριότητα του νεοφιλελεύθερου σχεδίου φαντάζει ως νικητής

Το παραδοσιακό κόμμα της αστικής τάξης, η Ν.Δ., με την αγριότητα του νεοφιλελεύθερου σχεδίου να φαντάζει ως νικητής, διαλαλεί μεταξύ άλλων: ιδιωτικοποιήσεις παντού, νέους δημοσιονομικούς περιορισμούς, κίνητρα για το επενδυτικό-αρπακτικό κεφάλαιο κλπ, με προτεραιότητα την 100% ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, την επιτάχυνση της ενεργοποίησης της συμφωνίας για το Ελληνικό, την αντικατάσταση του νόμου Κατρούγκαλου για την ασφάλιση με την είσοδο ιδιωτικών συμφερόντων στις επικουρικές, με την δημιουργία ΣΔΙΤ μεταξύ δημόσιου συστήματος υγείας και κλινικαρχών – αρπακτικών, με την είσοδο σχολαρχών και φροντιστηριαρχών στην Δημόσια εκπαίδευση.