Κ. Τουλγαρίδης (ΕΕ ΑΔΕΔΥ με Παρεμβάσεις): Στο δρόμο σπάμε την «Κοινωνική Συμμαχία»

Συνέντευξη του Kώστα Τουλγαρίδη,

μέλους ΕΕ ΑΔΕΔΥ, εκλεγμένου με τις Παρεμβάσεις και της γραμματείας της Πρωτοβουλίας πρωτοβάθμιων σωματείων για συντονισμό, στον Δημήτρη Σταμούλη.

 

Στις 30/5 καλούμε τον κόσμο του αγώνα να ακυρώσει το αντεργατικό σχέδιο της «Κοινωνικής Συμμαχίας» των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ-εργοδοτών, που εξυπηρετεί κυβέρνηση, ΕΕ και κεφάλαιο. Όχι όμως ως μια άλλη απεργιακή συγκέντρωση, αντικειμενικά συμπληρωματική στην «απεργία» τους. Αλλά ως κίνηση ενάντια στη δράση αυτή και τους φορείς της. 

Η φιέστα αυτή με την εργοδοσία δεν είναι απεργία. Το ταξικό εργατικό κίνημα πρέπει να αποφασίσει ένα άλλο ανεξάρτητο αγωνιστικό σχέδιο

Από τις πανεργατικές απεργίες περνούμε στην «πανεθνική ημέρα δράσης». Πώς προέκυψε αυτό;

Από τον Δεκέμβρη του 2017, η ΓΣΕΕ μίλησε για την ανάγκη διευρυμένου κοινωνικού μετώπου. Τον Γενάρη αρνήθηκε να προκηρύξει απεργία ενάντια στην τρίτη αξιολόγηση και την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας για τα πρωτοβάθμια σωματεία. Κάλεσε σύσκεψη φορέων για τη συγκρότηση της «Κοινωνικής Συμμαχίας» και τη διοργάνωση πανεθνικής μέρας δράσης, «γιατί οι απεργίες είναι ξεπερασμένες»! Πρόκειται για την απογείωση της αντίληψης του κοινωνικού εταιρισμού με τη σύμπραξη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ με εργοδοτικές οργανώσεις και διαταξικούς επιστημονικούς φορείς. Κοινή «δράση» των εργαζομένων με τους εργοδότες! Αναιρούν την ουσία του συνδικαλισμού και της ταξικής διεκδίκησης.

Χρήστος Ζαγανίδης: Η κυβέρνηση στοχοποιεί αντίσταση και αλληλεγγύη (συνέντευξη)

Με αφορμή την πολιτική δίωξη του καθηγητή Χρήστου Ζαγα­νίδη, προέδρου της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, που επιχειρείται από την συγχορδία των παρα­τάξεων ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ, το Πριν είχε την ακό­λουθη συζήτηση με τον αγωνιστή των Παρεμβάσεων.

Συνέντευξη στο Δημήτρη Σταμούλη

Δέχεσαι μια πρωτοφανή για σωματείο επίθεση σαν πρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης. Πού αποσκοπεί αυτή η πρωτοβουλία των παρα­τάξεων ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ), ΔΑΚΕ (ΝΔ) και ΠΑ­ΜΕ (ΚΚΕ) να επιχειρούν την απομάκρυνσή σου από τη θέση του προέδρου;

Το καθοριστικό στοιχείο είναι η σκληρή μνημονια­κή επίθεση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που με­τά το ασφαλιστικό φέρνει νέα μέτρα, όπως αυτά που ψηφίζονται με τον «κόφτη». Παράλληλα έρχονται σαν μνημονιακά προαπαιτούμενα αντιδραστικές αναδιαρ­θρώσεις ενάντια στο δημόσιο σχολείο. Η κυβέρνηση φοβάται το εκπαιδευτικό κίνημα που συγκρούστηκε σε όλη τη φάση της κρίσης και των μνημονίων, όχι μόνο με τις επιλογές των κυβερνήσεων, της ΕΕ και του ΟΟ­ΣΑ για την εκπαίδευση, αλλά και συνολικά. Ας μην ξεχνάμε ότι οι ΕΛΜΕ, στη Θεσσαλονίκη και γενικό­τερα, έπαιξαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις προσπάθει­ες συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων, στην αλληλεγγύη στους πρόσφυγες. Δεν είναι τυχαίο, αλλά οφείλεται στους αποφασιστικούς και διαρκείς αγώνες των εκπαιδευτικών, το γεγονός ότι ανάμεσα στα ελά­χιστα μνημονιακά μέτρα που αναίρεσε η πρώτη κυ­βέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ πριν το 3ο μνημόνιο ήταν η διαθεσιμότητα, η απόλυση δηλαδή, των 2.500 πε­ρίπου καθηγητών της τεχνικής εκπαίδευσης. Αυτή η αγωνιστική πορεία, που σφραγίστηκε από το ρεύμα των Παρεμβάσεων, χτυπιέται σήμερα με πρωτοβου­λία του κυβερνητικού συνδικαλισμού, παλιού (ΔΑΚΕ) και νέου (ΣΥΝΕΚ), αλλά και του κομματικού που εκ­φράζει το ΠΑΜΕ. Αυτό δε βλέπει πέρα από την κομ­ματική συσπείρωση και τη διαμαρτυρία χωρίς αύριο, αφού πάντα θεωρεί ότι «δεν υπάρχουν οι όροι», ενώ σαν αντίπαλο έχει μόνο τις Παρεμβάσεις και την αγω­νιστική τους πρόταση. Στην πράξη το ΠΑΜΕ στήνει πλάτη στο μπλοκ εξουσίας για να μετατρέψει τα σω­ματεία σε μηχανισμούς τύπου ΓΣΕΕ.

Γιατί ακριβώς σε κατηγορούν και πόσο βάσι­μα είναι; Είναι λόγοι που θα μπορούσαν να οδηγή­σουν στην καθαίρεση ενός προέδρου σωματείου;

Η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται σε δήθεν αντικαταστατικές ενέργειες του προέδρου και τελικά εννοεί τη στάση εναντίωσης στο ψευτοδιάλογο του υπουργού Παιδείας και συνολικά στην πολιτική κυ­βέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Έχοντας τοποθετηθεί πλέον υπέρ των μνημονίων και των επιλογών ΕΕ και ΟΟΣΑ, οι «κυβερνητικοί επίτροποι» στα σωματεία δεν συγχω­ρούν αυτούς που δεν αλλάζουν στάση απέναντι στα μνημόνια. Η ΔΑΚΕ αοριστολογεί περί «προβλημα­τικού» προσώπου. Φυσικά όλα αυτά δεν στέκονται σαν καταστατικές παραβάσεις. Το ΠΑΜΕ που έτσι και αλλιώς δε στηρίζει τις αποφάσεις του σωματείου ούτε διακινεί τα υλικά του, έπρεπε να βρει κάτι άλλο. Με συκοφαντίες για την οικονομική διαχείριση πα­ρουσιάζει τον πρόεδρο σαν καταχραστή και κλέφτη, χωρίς όμως να φέρνει ένα στοιχείο. Είναι χαρακτηρι­στικό ότι τα περισσότερα από αυτά που ανακυκλώνει το ΠΑΜΕ αφορούν περιόδους που υπάρχουν εγκε­κριμένοι οικονομικοί απολογισμοί. Ρίχνει λάσπη για τη διαχείριση της αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, αν και υπάρχει έγκαιρη και αναλυτική ενημέρωση του κλάδου για το θέμα. Με βάση όλα αυτά δεν μπορεί να απομακρυνθεί ο πρόεδρος μέσα από τις προβλε­πόμενες διαδικασίες του καταστατικού. Γι’ αυτό με­θοδεύεται μια αντικαταστατική διαδικασία με τις πα­ρατάξεις ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ να «απειλούν» ότι θα χρησιμοποιήσουν τον …κανονισμό της Βουλής! Πρόκειται για πρωτοφανείς διαδικασίες που δίνουν πάτημα στην κυβέρνηση, η οποία ετοιμάζει παρέμβα­ση στην λειτουργία των σωματείων με τις «εργαλειο­θήκες» του ΟΟΣΑ.

Π. Βαϊνάς: Το ασφαλιστικό είναι η «μάχη των μαχών»

«Αν δεν βάλει το εργατικό κίνημα στον πυρήνα της πάλης του, την ρήξη και την σύγκρουση με την ΕΕ και την ευρωζώνη, καταλαβαίνετε ότι οι κινητοποιήσεις πλέον θα μοιάζουν περισσότερο σαν μια απλή διαμαρτυρία», τονίζει στο Πριν ο Παντελής Βαϊνάς, εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ.

Τι ακριβώς επιχειρεί να περάσει η κυβέρνηση με το προσχέδιο του νέου ασφαλιστικού που παρουσίασε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κατρούγκαλος, στο όνομα της μη βιωσιμότητας του υπάρχοντος ασφαλιστικού συστήματος;

Καταρχήν, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν μπορούν να μιλάνε για την μη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, όταν δεν γίνεται απολύτως τίποτα για την τεράστια ανεργία που υπάρχει αυτήν την στιγμή στην χώρα. Πολύ περισσότερο δε, όταν δεν γίνεται από την πλευρά της κυβέρνησης καμία κουβέντα για την μεγάλη ληστεία στα αποθεματικά των ταμείων, όταν και «χάθηκαν» τα προηγούμενα χρόνια 70 με 80 δισ. ευρώ με τα δανεικά και αγύριστα, με το PSI και το χρηματιστήριο. Παράλληλα, πώς γίνεται την στιγμή που ο ελληνικός λαός πληρώνει, χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, να μην διατυπώνεται έστω η σκέψη και για ανακεφαλαιοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, με την επιστροφή των κλεμμένων; Από εκεί και πέρα, ο πυρήνας της αντι-ασφαλιστικής αυτής μεταρρύθμισης, αν και μάλλον την αδικεί ο συγκεκριμένος όρος, αφού εδώ έχουμε να κάνουμε με πραγματική «λαίλαπα», είναι η πλήρης διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος, με την όποια κοινωνική του υπόσταση είχε μέχρι σήμερα. Το κράτος ουσιαστικά αποσύρεται από την εγγύηση της σύνταξης και οδηγούμαστε σε ένα ασφαλιστικό το οποίο κυρίως έχει ανταποδοτικό χαρακτήρα, όπου ο κάθε εργαζόμενος ουσιαστικά δεν θα παίρνει όσα δικαιούται, με βάση αυτά που έχει πληρώσει. Ουσιαστικά το νομοσχέδιο Κατρούγκαλου ενισχύει και προτρέπει τον κόσμο να μπει στην λογική της ιδιωτικής ασφάλισης.

Το επιχείρημα της κυβέρνησης ότι δεν πρόκειται να μειωθούν καθόλου οι συντάξεις, πόσο αληθινό είναι;

Πρόκειται για ακόμη μια απάτη του ΣΥΡΙΖΑ. Πρώτα από όλα, όποιος βγαίνει στην σύνταξη από το 2016 και μετά, τα ποσοστά αναπλήρωσής του θα είναι σε πολύ χαμηλό επίπεδο. Σκεφτείτε ότι με 35-36 χρόνια εργασίας, το ποσοστό αναπλήρωσης κυμαίνεται από 39% έως 45%, για περισσότερα χρόνια εργασίας. Όταν παλαιότερα μιλούσαμε για 90% και με τον προηγούμενο νόμο κοντά στο 70%. Αυτό αποδεικνύει ότι οι συντάξεις από εδώ και πέρα θα είναι πολύ χαμηλές. Ακόμα και με την περιβόητη εθνική σύνταξη, η οποία δεν ξέρουμε πόση θα είναι ακριβώς, ενώ ακούγεται ότι θα μπουν και εισοδηματικά κριτήρια. Δεν ξέρουμε ούτε ποιοι και πότε θα την παίρνουν, μπορεί να την παίρνουν στα 67, ενώ η 15ετία που είναι ο χρόνος για την κατοχύρωσή της μπορεί να γίνει 20ετία. Για τους νυν συνταξιούχους τώρα, προσπαθούν να δημιουργήσουν την πλάνη ότι δεν θα υπάρξουν μειώσεις. Υπάρχουν όμως, καθώς θα γίνει επανυπολογισμός των συντάξεων με βάση τα νέα ποσοστά αναπλήρωσης, σε όλο τον εργάσιμο βίο, το οποίο δεν ξέρουμε τι ακριβώς σημαίνει. Το πιο πιθανόν είναι να υπάρξουν άμεσες και κάθετες μειώσεις. Και επίσης έχουμε και το θέμα των επικουρικών συντάξεων, οι οποίες είναι πλέον στον αέρα. Θα υπάρξουν λοιπόν μειώσεις στους συνταξιούχους και σε σχέση με το επικουρικό κομμάτι και τα μερίσματα που λαμβάνουν. Έχουμε να κάνουμε στην κυριολεξία με ένα ασφαλιστικό «λαίλαπα».

Συνέντευξη στο Ράδιο Παντιέρα των Γ. Ιωαννίδου (ΟΛΜΕ) – Μ. Μιλτσακάκη (ΔΟΕ) (Βίντεο)

Την Τετάρτη 23/9/2015, η Γιώτα Ιωαννίδου, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ και ο Μιχάλης  Μιλτσακάκης, μέλος του ΔΣ της ΔΟΕ, εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων, μίλησαν στην εκπομπή «Ράδιο Παντιέρα» της ertopen για τα προβλήματα της Παιδείας.

Ακούστε την ενδιαφέρουσα συζήτηση στα δύο βίντεο που ακολουθούν.

ΜΕΡΟΣ Α:

 ΜΕΡΟΣ Β':








ΠΗΓΗ: Παντιέρα

Ν. Αδαμόπουλος: "Μαζική απειθαρχία στην αξιολόγηση"

Συνέντευξη του Νίκου Αδαμόπουλου, μέλους της ΕΕ της ΠΟΕ-ΟΤΑ με τις Παρεμβάσεις στον Κυριάκο Νασόπουλο

- Πώς πήγε από άποψη συμμετοχής των εργαζομένων του Δημοσίου η απεργία της ΑΔΕΔΥ ενάντια στην αξιολόγηση την περασμένη Τετάρτη;

- Η απεργία της περασμένης Τετάρτης είχε αξιοπρόσεχτη συμμετοχή. Δεν ήταν από τις συνηθισμένες, τελευταίες απεργίες που είχε προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ. Μέσα στο κατακαλόκαιρο, και παρότι ήταν 24ωρη, είχε μαζικότητα και από χώρους που πρώτη φορά απέργησαν με τέτοια υψηλά ποσοστά. Τόσο η απεργιακή συγκέντρωση στην Αθήνα όσο και αυτές σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας ήταν μεγάλες. Τούτο δείχνει ότι το κίνημα της ανυπακοής και του αγώνα ενάντια στον κανιβαλικό νόμο της «αξιολόγησης» πραγματικά φουντώνει και παίρνει νέες διαστάσεις. Αυτό ακριβώς είναι που είδε η κυβέρνηση, θορυβήθηκε και προσέφυγε στα δικαστήρια για να βγάλει παράνομη την απεργία-αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ.

- Τι σηματοδοτεί η συγκεκριμένη ενέργεια της κυβέρνησης σε αυτήν τη φάση;

Η κυβέρνηση προσέφυγε ως γνωστόν στη δικαιοσύνη για να βγάλει παράνομη την απεργία-αποχή που έχει προκηρύξει η ΑΔΕΔΥ από κάθε αξιολόγηση σε όλο το Δημόσιο με αστεία επιχειρήματα. Η κίνηση αυτή ευνόησε έτσι ώστε να φουντώσει η ανυπακοή όλων των εργαζομένων ακόμα και των προϊσταμένων, να μη γίνουν επιμερισμοί, να μην προχωρήσουν οι εκθέσεις αυτοαξιολόγησης.

Συνέντευξη Π. Αντωνόπουλου: «Καμία δίωξη, δεν είναι ικανή να σταματήσει τους εργαζόμενους να διεκδικούν...»

Zήτησα, από τον κύριo Αντωνόπουλο -πολιτικό συλληφθέντα την ημέρα της "απαγορευμένης διαδήλωσης", στέλεχος  ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΑΔΕΔΥ- συνέντευξη, για να δημοσιευτεί ως ένδειξη συμπαράστασης, ενόψει της υπόθεσης του, που εκδικάζεται την Πέμπτη. Mε χαρά μου την παραχώρησε και την παραθέτω παρακάτω. 

Kύριε Αντωνόπουλε, ποιές είναι οι πολιτικές σκοπιμότητες της στοχοποίησης σας;

Πιστεύω, ότι οι πολιτικές σκοπιμότητες της στοχοποίησης μου, κινούνται σε δυο επίπεδα. Στο πρώτο, αναφέρομαι στη στοχοποίηση μου από τον ακροδεξιό χώρο. Αυτό, είναι μια κατάσταση που έχει παλιότερες ρίζες. Υπήρξε μια δημόσια αντιπαράθεση, όπου κατέληξε στα δικαστήρια.
Υπήρξε στοχοποίηση μου, από βουλευτή του ΛΑΟΣ, που συνεχίστηκε μέσα κι από τηλεοπτικούς σταθμούς, αλλά και μέσα από blogs του ακροδεξιού χώρου στο διαδίκτυο. Τους ενόχλησε η δημόσια στάση μου κατά της ρατσιστικής πρακτικής και προπαγάνδας,και των αντίστοιχων καταγγελιών μου για συγκεκριμένα ζητήματα, αλλά και παράλληλα η θέσεις που παρουσίαζα δημόσια, για την υπεράσπιση των λαϊκών και εργατικών ελευθεριών, για την προστασία του ασύλου, για την προστασία των πολιτικών προσφύγων κλπ. Σε δίκη που έγινε πριν μερικούς μήνες, κατόπιν της προσφυγής μου στη Δικαιοσύνη, το Δικαστήριο καταδίκασε τους τρεις υπεύθυνους της συκοφαντικής επίθεσης εναντίον μου, με βαριά πρόστιμα κι έχουν καταφύγει στο εφετείο.

Ζ. Μελαμπιανάκη: Στόχος η ανατροπή της κυβέρνησης

«Στο ερώτημα γιατί δεν γενικεύονται οι εργατικοί αγώνες η απάντηση δεν είναι ότι χάσαμε και κυριαρχεί η τάση της υποταγής» δηλώνει στο Πριν η Ζέττα Μελαμπιανάκη, νεοεκλεγείσα στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ, όπου για πρώτη φορά μετά τις τελευταίες εκλογές οι Παρεμβάσεις εξέλεξαν 2 αντιπροσώπους.

Συνέντευξη στον Κυριάκο Νασόπουλο

- Για πρώτη φορά η ΠΑΣΚ και η ΔΑΚΕ δεν έχουν πλειοψηφία στην Εκτελεστική Επιτροπή της ΑΔΕΔΥ. Τι εκφράζει και τι µπορεί να σηµαίνει αυτό;

- Πράγµατι, µετά το πρόσφατο συνέδριο, δεν υπάρχει πλέον πλειοψηφία ΠΑΣΚ-ΔΑΚΕ. Τους αντιστοιχούν 41 έδρες από τις 85 του ΓΣ και 8 έδρες από τις 17 της ΕΕ. Και οι δύο «κυβερνητικοί εταίροι» βρίσκονται σε κρίση. Πρόκειται για µια σηµαντική εξέλιξη. Βρισκόµαστε µόλις στην αρχή µιας διαδικασίας ριζικών αλλαγών των συσχετισµών µέσα στα συνδικάτα. Γιατί σήµερα γίνεται φανερό σε µεγάλα τµήµατα των εργαζόµενων, πόσο τεράστιες είναι οι ευθύνες που βαραίνουν τις δύο πρώην µεγάλες κυβερνητικές παρατάξεις για την αδυναµία του εργατικού κινήµατος να σταµατήσει την επίθεση, αφού είτε δεν οργάνωσαν είτε υπονόµευσαν ανοιχτά τις δυνατότητές αντίστασης και νίκης. Αυτό που συνέβη στην ΑΔΕΔΥ είναι µερική αντανάκλαση της κατάστασης που επικρατεί στη βάση, είναι η κορυφή του παγόβουνου. Αυτή η διεργασία θα µπορούσε σήµερα να εκφραστεί και στο επίπεδο της συγκρότησης της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ. Προϋπόθεση γι’ αυτό είναι το ΠΑΜΕ να αναλάβει τις ευθύνες που έχει απέναντι στο κίνηµα ιδιαίτερα αυτή την κρίσιµη περίοδο, και να αποδεχτεί την πρόταση που καταθέτουµε για συγκρότηση αγωνιστικού-προγραµµατικού προεδρείου.