

ΑΠ 83 /9-6-2022 Προς: τα μέλη, ΔΟΕ, Ενώσεις και συλλόγους γονέων
Στο Συνέδριο: «Δημογραφικό 2022 – Η Μεγάλη Πρόκληση» ο πρωθυπουργός ως ένα μέτρο απέναντι στο «Εθνικό» και «υπαρξιακό ζήτημα» ( όπως ο ίδιος αποκαλεί) του δημογραφικού μίλησε για επέκταση ολοήμερου σχολείου. Στο ίδιο συνέδριο η Υπ. Κεραμέως εξαγγέλλει 5.000 σχολεία (νηπιαγωγεία-δημοτικά) από το Σεπτέμβρη του 2022 που πιλοτικά θα λειτουργούν ως τις 5:30μμ. Μιλάνε για άμβλυνση κοινωνικών ανισοτήτων, ευκαιρίες, συνεργασίες, τέχνες και άλλα ωραία.
Οι δηλώσεις-εξαγγελίες Μητσοτάκη-Κεραμέως για επέκταση ολοημέρου δεν είναι πρωτοπορία. Τόσο η Γιαννάκου όσο και η Διαμαντοπούλου είχαν εισάγει τη λογική επέκτασης του. Η επέκταση του ωραρίου των ολοήμερων μεθοδεύεται εδώ και καιρό από την τωρινή κυβέρνηση. Αρχικά η Κεραμέως έδωσε το πράσινο φως για τη λειτουργία των ΚΔΑΠ (Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης) μέσα στις σχολικές μονάδες μετά τη λήξη του σχολικού προγράμματος.
Μιλάνε για όλα αλλά όχι για τις πραγματικές ανάγκες των παιδιών μας. Αποφασίζουν χωρίς καμία συζήτηση με την εκπαιδευτική κοινότητα, χωρίς επιστημονικά δεδομένα. Αποφασίζουν εις βάρος των παιδιών μας, προς όφελος μόνο της εργοδοσίας !
Οι οικογένειες χρειάζονται στήριξη. Όμως, αυτή η στήριξη δεν μπορεί να έχει τη μορφή ιδρυματοποίησης των παιδιών. Κανένα παιδαγωγικό πρόγραμμα δεν μπορεί να αναπληρώσει αυτό που, πάνω από όλα, χρειάζονται τα παιδιά, ιδίως στα πρώτα τους χρόνια: έναν βαθύ συναισθηματικό δεσμό με ορισμένα σταθερά πρόσωπα, μια ουσιαστική σύνδεση με τους γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, συγγενείς, φροντιστές. Τα παιδιά θέλουν να μπουν στο σπίτι, να πετάξουν από πάνω τις αγωνίες και τα βάρη του σχολείου, να τεντωθούν στον καναπέ, το κρεβάτι , να κυλιστούν στο χαλί, να βρεθούν στην ηρεμία του δωματίου τους μακριά από τη φασαρίας και την κίνηση των άλλων παιδιών. Θέλουν να δουν τους γονείς τους, να παίξουν με το κατοικίδιό τους, να πάνε στο φίλο τους, να πάνε στην πλατεία ή την παιδική χαρά . Ένα παιδί που πηγαίνει στο νηπιαγωγείο ή στο δημοτικό σχολείο δεν μπορεί να περνά όλη του την ημέρα σε μια αίθουσα ή ένα τσιμεντένιο προαύλιο. Ένα παιδί με ειδικές μαθησιακές δυσκολίες και ιδιαίτερες κοινωνικοσυναισθηματικές ανάγκες δε βοηθιέται. Αντίθετα διαλύεται, αποδιοργανώνεται, κουράζεται, αντιδρά.
Κι όλα αυτά τα ιδανικά θα λάβουν χώρα σε σχολεία που οι εκπαιδευτικοί ζεσταίνουν φαγητά στα μικροκυμάτων και σιτίζουν παιδιά στα θρανία που λίγες ώρες πριν έγραφαν, σε σχολεία που οριακά ζεσταίνονται, σε σχολεία που από το 2015 δεν έχουν υπεύθυνους εκπαιδευτικούς ολοήμερου και λειτουργούν με μπαλώματα ωρών, σε σχολεία χωρίς γωνίες και αίθουσες χαλάρωσης, βιβλιοθήκες, γυμναστήρια, αίθουσες καλλιτεχνικών κλπ Το χειμώνα τα παιδιά θα φεύγουν νύχτα από το σπίτι και θα γυρνάνε νύχτα.