Παρεμβάσεις Λάρισας: Στέλεχος της ΔΑΚΕ Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και μέλος της ΕΓ του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Λάρισας πρόθυμος υποστηρικτής της «αξιολόγησης»!

 

Καταγγέλλουμε με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο τη στάση στελέχους της ΔΑΚΕ Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και μέλους της ΕΓ του ΝΤ ΑΔΕΔΥ Λάρισας, ο οποίος, αντί να στηρίξει την καθ’ όλα νόμιμη Απεργία-Αποχή που έχει κηρύξει η ΑΔΕΔΥ, η ΔΟΕ και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας  Εκπ/-σης « Κων/νος Κούμας» ενάντια στην προσχηματική «αξιολόγηση» που διαλύει το Δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση και δεν έχει κριθεί «παράνομη και καταχρηστική» από κάποιο δικαστήριο,  επιλέγει να λειτουργήσει ως απροκάλυπτος υπερασπιστής της κυβερνητικής πολιτικής!

Τη στιγμή που οι εκπαιδευτικοί αγωνιζόμαστε  συλλογικά για την υπεράσπιση της δημόσιας εκπαίδευσης  των εργασιακών μας δικαιωμάτων , των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών/-τριών μας και με τον καθημερινό αγώνα μας, δίνουμε τον ιδρώτα μας για να μορφώσουμε τα παιδιά καικρατάμε τα σχολεία όρθια, το συγκεκριμένο στέλεχος συμμετέχει με άλλα μέλη της ΔΑΚΕ, σε «διάλογο» με τη Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, η οποία επιδίδεται σε διώξεις συναδέλφων, στέλνοντάς τους στο Πειθαρχικό Συμβούλιο επειδή τολμούν  να αντισταθούν σε μία παράσταση γελοία όπως είναι η «αξιολόγηση»! Με τη στάση του, όχι μόνο  αποπροσανατολίζει, σαμποτάρει και διασπά  τον αγώνα των εκπαιδευτικών θέτοντας τον εαυτό του  απέναντι στο κλάδο, αλλά συντάσσεται ανοιχτά με τις αυταρχικές πρακτικές της κυβέρνησης, υπονομεύοντας τον αγώνα ενάντια στην αντιδραστική «αξιολόγηση», που δεν αφορά μόνο την Εκπαίδευση, αλλά και το σύνολο της κοινωνίας.

Η στάση στελεχών της ΔΑΚΕ Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης μας προκαλεί αλγεινή εντύπωση και οργή. Από τη μία, εμφανίζονται έξω από την Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Θεσσαλίας να καταγγέλλουν –δήθεν– τη Διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για τις διώξεις που παρανόμως  ασκεί στους εκπαιδευτικούς, και από την άλλη, την ίδια στιγμή, άλλα στελέχη τους χαριεντίζονται μαζί της σε εθιμοτυπικές επισκέψεις, επιδιώκοντας δήθεν «καλό κλίμα». Αυτή η τακτική του «και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ» δεν ξεγελά κανέναν! Καλούμε όλους τους συναδέλφους να βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

 Η προσπάθεια τρομοκράτησης και φίμωσης των αγωνιστών εκπαιδευτικών δεν θα περάσει! Οι συνάδελφοι που συμμετέχουμε στη νόμιμη Απεργία-Αποχή δεν είμαστε μόνοι μας! Ο αγώνας μας συνεχίζεται πιο δυναμικά και πιο αποφασιστικά!

Καλούμε τους εκπαιδευτικούς να παραμείνουμε ενωμένοι και να γυρίσουμε την πλάτη σε κάθε φωνή που επιχειρεί να υπονομεύσει τον συλλογικό μας αγώνα. Δεν θα αφήσουμε κανέναν να γίνει το μακρύ χέρι της κυβέρνησης μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα!Στη μάχη για την υπεράσπιση της Δημόσιας Εκπαίδευσης, δεν χωρούν παιχνίδια τακτικής ούτε προσωπικές φιλοδοξίες.

Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ  ΚΑΙ Ο ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ!

ΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΝ – ΔΕΝ ΥΠΟΤΑΣΣΟΝΤΑΙ!

Παρεμβάσεις ΔΕ: Η μαύρη βίβλος των πραξικοπημάτων της πλειοψηφίας των 6 στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

 

 

                                                                                                                                                 30/12/24

 

Η μαύρη βίβλος των πραξικοπημάτων της πλειοψηφίας των 6 στο ΔΣ της ΟΛΜΕ

Με τον αντιδημοκρατικό τους κατήφορο υπονομεύουν και ανακόπτουν τους αγώνες του κλάδου

Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που η αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική – αυταρχική πολιτική βαθαίνει, καθώς η κυβέρνηση της ΝΔ προχωρά στην υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών σχεδίων της, όχι όμως όπως θα ήθελε λόγω των αντιστάσεων του εκπαιδευτικού κινήματος και του αγώνα των ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ. Όμως, ετοιμάζεται για νέα χτυπήματα με το Εθνικό και το Διεθνές απολυτήριο, το διαγωνισμό ΑΣΕΠ, την ελεύθερη επιλογή σχολείου και τα “σχολεία του Ωνάση”!... Το επόμενο διάστημα θα κριθεί αν θα σταθεροποιηθούν οι αντιεκπαιδευτικές αλλαγές ή αν θα υπάρξουν ανατροπές που θα  επιβάλλει το εκπαιδευτικό κίνημα.

 

Οι 6 από ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ έχουν οδηγήσει την  Ομοσπονδία στο τέλμα!

Δεν έχουν νομιμοποίηση στον κλάδο αφού σχεδόν όλες οι εισηγήσεις, που έχουν καταθέσει για εφ’ όλης της ύλης διεκδικήσεις και προτάσεις αγώνα, καταψηφίστηκαν από τον κλάδο, όπως και η τελευταία εισήγησή τους (Οκτώβρης 2024) με  τα υποβαθμισμένα αιτήματα και διεκδικήσεις που πρότειναν και το ανύπαρκτο πρόγραμμα δράσης που κατέθεσαν. Υπονομεύουν τους αγώνες  του κλάδου, όταν μόνιμα είναι εν αναμονή και στοιχημένοι στις επετειακές απεργίες της ΑΔΕΔΥ, ποτέ δεν προτείνουν, παρά την όποια δυναμική των αγώνων, γενικές συνελεύσεις για την κλιμάκωσή τους και αντιγράφουν τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ που έχουν ακριβώς την ίδια  στάση και συμπεριφορά. Έφτασαν στο σημείο να νοθεύσουν τις αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ καταγράφοντας αποφάσεις που ούτε καν συζητήθηκαν, όπως αυτή για τη συμμετοχή σε ηλεκτρονικές εκλογές, καθώς και να μην συμπεριλάβουν στις αποφάσεις που ανακοίνωσαν προτάσεις των Παρεμβάσεων που ψηφίστηκαν. Μας εξέπληξαν για το θράσος της δήθεν ηγεμονικής τους στάσης και για το βάθος της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς τους να μην απολογούνται σε κανένα.

Για τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ΟΛΜΕ

Η ιερή συμμαχία ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ έχει διαμορφώσει μια νέα κατάσταση που ανακόπτει κάθε αγωνιστική ανάταση του κλάδου με πραξικοπηματικές πρακτικές στις διαδικασίες για τη λήψη των αποφάσεων. Οι παραβιάσεις κάθε δημοκρατικής διαδικασίας των καταστατικών που ισχύουν στα  σωματεία μας και των ιστορικών παραδόσεων του κλάδου, για να ελέγχουν τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ, είναι πλέον συνεχείς. Πραξικοπηματική στάση τον Οκτώβρη του 2021 των παρατάξεων ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ που πρόεδροι άλλαξαν τις αποφάσεις των ΓΣ των ΕΛΜΕ τους και ψήφισαν κατά της απεργίας αποχής για να σταματήσουν τον αγώνα κατά της αξιολόγησης. Πραξικοπηματική στάση τον Οκτώβρη του 2022 για να μην καταψηφιστεί η συμμετοχή τους στις ηλεκτρονικές εκλογές στα ΠΥΣΔΕ. Στο 21ο συνέδριο το 2024 πραξικοπηματικά αποχώρησαν για να μην παρθεί απόφαση κατά της αξιολόγησης. Στο 20ο και το 21ο συνέδριο κατάργησαν το ρόλο των συνέδρων και των παρατάξεων για να περάσουν τις θέσεις που ήθελαν οι παραταξιακές ηγεσίες.

 Τα πραξικοπήματα ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ

Η μετατροπή μιας ιστορικής ομοσπονδίας σε στήριγμα  της κυβερνητικής πολιτικής

Ο αγώνας που δίνουμε οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί για τη πραγματική Δημόσια Παιδεία, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα δικά μας εργασιακά και μισθολογικά δικαιώματα, έχουν ως απαραίτητες προϋποθέσεις τη μνήμη και τη γνώση. Την εξαγωγή συμπερασμάτων από τις αγωνιστικές εμπειρίες των προηγούμενων ετών και δεκαετιών. Κομμάτι τους είναι και οι αρνητικές εμπειρίες εξαιτίας του κυβερνητικού συνδικαλισμού, των πελατειακών σχέσεων και της ανοιχτής υπονόμευσης. Αυτές υπενθυμίζουμε σε παλιές και νέες συναδέλφισσες και συναδέλφους με αυτό το κείμενο.

Μάης 2013: H απεργία που δεν έγινε γιατί «δεν υπήρχαν οι όροι και οι προϋποθέσεις»!

Η κατρακύλα του εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ και η λειτουργία τους σε βάρος των συμφερόντων του κλάδου, ξεκίνησαν εκκωφαντικά με το πραξικόπημα του Μάη του 2013.

Ο κλάδος είχε πάρει απόφαση για απεργία μέσα στις εξετάσεις, με τις μαζικότερες πανελλαδικές Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ της τελευταίας τριακονταετίας, με αμφιθέατρα που ξεχείλιζαν με 500 και 700 εκπαιδευτικούς σε κάποιες ΕΛΜΕ κι οι ΓΣ αυτές είχαν υπερψηφίσει την εισήγηση της ΟΛΜΕ υπέρ της απεργίας διαρκείας στις εξετάσεις, με ποσοστό 92%, με σκοπό την απόκρουση της κυβερνητικής μνημονιακής επίθεσης και οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ είχαν μεταφέρει τις αποφάσεις στην ΓΣ των Προέδρων και έτσι η κήρυξη της απεργίας είχε ήδη υπερψηφιστεί με συντριπτική πλειοψηφία. Τότε, προκλητικότατα κι αυθαίρετα ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ έθεσαν σε ψηφοφορία το ερώτημα «αν υπάρχουν οι όροι» για την κήρυξη τέτοιας απεργίας και αυθαίρετα ερμήνευσαν ως καταψήφιση της απεργίας τα «λευκά» ή και τα «παρών» της διαμαρτυρίας σε αυτό το πρωτοφανές «ερώτημα»! Τελικά, η πλειοψηφία του ΔΣ αρνήθηκε να προχωρήσει στην υλοποίηση της απόφασης των ΓΣ που αυθαίρετα θεώρησε σαν… συμβολική! Απολύτως αντικαταστατικά και αντιδημοκρατικά, ένας πολύ κρίσιμος αγώνας διακόπηκε σχεδόν πριν ξεκινήσει, με τις παρατάξεις αυτές να θεωρούν τους συναδέλφους άμυαλους και ανεύθυνους που δήθεν αποφάσισαν χωρίς να «υπάρχουν οι όροι», ενώ οι ίδιες οι ΣΥΝΕΚ είχαν υπερψηφίσει την εισήγηση της ΟΛΜΕ για κήρυξη της απεργίας! Η απογοήτευση που έσπειρε αυτή η μεθόδευση στον κλάδο είχε σαν αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα, τόσο μαζικές ΓΣ να μην έχουν επαναληφθεί.

Από εκείνη την ιστορική στιγμή και έπειτα, κυριολεκτικά δεν έχουν όρια τα σοφίσματα, οι τρικλοποδιές, τα ανοιχτά πραξικοπήματα που μετέρχονται αυτές οι δυνάμεις για να σαμποτάρουν τις αποφάσεις της βάσης του κλάδου όταν αυτές είναι αγωνιστικές. Σταχυολογούμε ενδεικτικά!

1) Ιούνης 2013, 16ο Συνέδριο: ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αποχωρούν για να μην περάσει απεργία διαρκείας ενάντια στις απολύσεις-διαθεσιμότητες. Η πλειοψηφία των συνέδρων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αποχωρούν (το ΠΑΜΕ ψηφίζει λευκό) προσπαθώντας να ακυρώσουν, χωρίς να τα καταφέρνουν, τις αποφάσεις για κήρυξη απεργίας διαρκείας από τον Σεπτέμβρη, ενάντια σε απολύσεις-διαθεσιμότητες και Μνημόνια. Η απεργία διαρκείας θα ψηφιστεί και θα αρχίσουν δύο χρόνια ηρωικού αγώνα για να μην απολυθούν οι συνάδελφοί μας των ΕΠΑΛ  και να επιστρέψουν στα σχολεία τους στο τέλος.

2) Απρίλης 2018: ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ αρνούνται να εφαρμόσουν την απόφαση των ΓΣ για απεργία αποχή από την αξιολόγηση. Η μάχη κατά της αξιολόγησης είχε ξεκινήσει απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κι η πλειοψηφία των ΕΛΜΕ (56,3% των ΕΛΜΕ και 55,7% των ψήφων) είχε αποφασίσει απεργία αποχή (α/α) κατά της αξιολόγησης των σχ. μονάδων που επρόκειτο να νομοθετηθεί. Οι ΕΛΜΕ είχαν υπόψη ότι το 2014 η απόφαση για α/α από την αξιολόγηση, είχε ληφθεί από το ΔΣ της ΟΛΜΕ και όχι από τη ΓΣ των Προέδρων, οπότε δεν απαιτούνταν «τα 2/3 των ψήφων», όπως με την κήρυξη απεργίας. Ωστόσο, πραξικοπηματικά, μετά από 16ωρη διαδικασία, στις 28/4/2018, η σταθερή πια συμμαχία ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ αρνήθηκε να εφαρμόσει την απόφαση των ΓΣ, επινοώντας ξαφνικά ότι και για την α/α χρειάζονται τα 2/3 των ψήφων. Στάση που κρατούν ως σήμερα. Το ΠΑΜΕ είχε τότε αρνηθεί να συνυπογράψει μαζί με τις Παρεμβάσεις καταγγελία εκείνης της μεθόδευσης. Αργότερα θα αποδεικνυόταν ο προβληματικός ρόλος του ΠΑΜΕ στον αγώνα αποτροπής της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων αφού πολλά  στελέχη του ήδη από το 2021 αρνούνταν την α/α από τις ΕΛΜΕ.

3) Φλεβάρης 2019: ΔΑΚΕ - ΣΥΝΕΚ αρνούνται να θέσουν σε ψηφοφορία προτάσεις ΕΛΜΕ στη ΓΣ προέδρων. Στη ΓΣ Προέδρων στις 23/2/2019 μπλόκαραν τη λήψη απεργιακών αποφάσεων (για μισθολογικά, προσλήψεις, ειδική αγωγή, «νέο Λύκειο» κ.α.) αρνούμενες να θέσουν σε ψηφοφορία προτάσεις, αλλά και  σύνθεση προτάσεων, επειδή είχε καταψηφιστεί άλλη μια κοινή τους εισήγηση! Ταυτόχρονα, αρνήθηκαν να δεχτούν «ανεπιθύμητες» αποφάσεις κάποιων ΓΣ ΕΛΜΕ, με προκλητικό σκεπτικό. Όπως ότι το προεδρείο της Ε΄ΕΛΜΕ Αν. Αττικής ήταν νεοεκλεγέν και έτσι έπρεπε να ψηφίσει ο έκπτωτος πρόεδρός του (ΔΑΚίτης), όχι την θέση του ΔΣ αλλά την προσωπική του! Ή ότι τάχα δεν είχε απαρτία η ΓΣ της Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νικης, αγνοώντας προκλητικά το καταστατικό της ΕΛΜΕ, άποψη που στήριξε και το ΠΑΜΕ με κοινή καταγγελία ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΑΜΕ. Μπροστά σε αυτά, οι παρατάξεις ΠΕΚ και ΠΑΜΕ κεντρικά είχαν παραμείνει βουβές και χωρίς απεργιακή πρόταση.

4) Νοέμβρης 2019: ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ αποχωρούν από τη ΓΣ προέδρων για να μην ψηφιστεί απεργία αποχή από την αξιολόγηση. Μπροστά σε σωρεία μέτρων της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης της ΝΔ, (αξιολόγηση, αυτονομία σχολείων, «Νέο Λύκειο», άρνηση προσλήψεων, κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, εξίσωση με κολέγια, κλείσιμο 37 τμημάτων ΑΕΙ), η ίδια ανίερη συμμαχία αποχώρησε από τη ΓΣ Προέδρων για να μην τεθεί σε ψηφοφορία η απόφαση 42 ΕΛΜΕ για α/α από την αξιολόγηση. Μάλιστα, έκοψαν 3ωρη στάση εργασίας (στην κινητοποίηση που ψηφίστηκε για τη δίκη Μιχαλολιάκου), ζητώντας τάχα πλειοψηφία 2/3, ενώ είναι γνωστό ότι οι στάσεις αποφασίζονται πάντα χωρίς τέτοια ειδική πλειοψηφία, από το ΔΣ της ΟΛΜΕ ακόμη και από τις ΕΛΜΕ!

5) Οκτώβρης 2021: με προδοσία ΔΑΚΕ –ΣΥΝΕΚ σταματούν την απεργία αποχή. Οι πρόεδροι των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ παραβίασαν την εντολή των ΓΣ τους και ψήφισαν κατά της α/α στη ΓΣ Προέδρων, για να σταματήσουν τον αγώνα κατά της αξιολόγησης! Ξεπούλησαν έτσι με ένα ωμό πραξικόπημα την α/α από την αξιολόγηση σχ. μονάδων που τότε σημείωνε συμμετοχή περί το 90%! Άφησαν ακάλυπτο τον κλάδο για να σταματήσουν τον μεγάλο αγώνα κατά της αξιολόγησης που βρίσκονταν σε εξέλιξη. Η  συνέχιση του αγώνα αποφασίστηκε από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ΕΛΜΕ, που κήρυξαν α/α.

6) Οκτώβρης 2022: Ακυρώνουν τη ΓΣ προέδρων για να μην περάσει η απόφαση των ΕΛΜΕ για αποχή από τις ηλεκτρονικές εκλογές των ΥΣ. Πραξικοπηματικά κατάργησαν μια ΓΣ Πρόεδρων (με το πρόσχημα ότι δεν έβρισκαν χώρο) για να μην καταψηφιστεί η συμμετοχή τους στις διαβόητες ηλεκτρονικές εκλογές στα ΥΣ! Όμως, οι εκπρόσωποι 40 περίπου ΕΛΜΕ συναντήθηκαν τη μέρα της ακυρωμένης ΓΣ σε σχολείο, που τους παραχωρήθηκε, διαψεύδοντας στην πράξη τα απαράδεκτα ψέματα της πλειοψηφίας.

7) Ιούλης 2022, 20ο Συνέδριο: ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ καταργούν κάθε δημοκρατική διαδικασία. Στο Συνέδριο απαγόρεψαν στους συνέδρους να γνωρίζουν ποιες «θέσεις» θα ψήφιζαν, αφού δεν διαβάζονταν οι θέσεις αλλά μόνο ο… αύξων αριθμός τους... Οι Παρεμβάσεις καταγγέλλουν την παρωδία, την κατάργηση του καταστατικού και της δημοκρατίας στη λήψη αποφάσεων και αποχωρούν από την ψηφοφορία, το ίδιο έκανε και το ΠΑΜΕ. Για πρώτη φορά οι σύνεδροι δεν γνώριζαν τι ψήφισαν και δεν επιτράπηκε ουσιαστικά να εκφράσουν την άποψή τους.

Και άλλα ανάλογα παραδείγματα μπορούμε να αναφέρουμε. Όπως η μη καταγραφή των αγωνιστικών αποφάσεων του 17ου Συνεδρίου (2015). Όπως η «αξιοποίηση» του Εκπαιδευτικού Συνεδρίου (2016) για να προωθήσουν την «μαθητεία» και την «αξιολόγηση» ως θέσεις του κλάδου, θέσεις που ήταν εκτός αρμοδιότητας ενός Εκπαιδευτικού Συνεδρίου, σε κόντρα με αγωνιστικά αιτήματα και αποφάσεις προηγούμενων Συνεδρίων της ΟΛΜΕ. Ή τα καλέσματα σε ΓΣ ΕΛΜΕ με προθεσμία 1-2 ημερών και ψηφοφορίες σε ΓΣ Προέδρων χωρίς απαρτία για να παρθεί «απόφαση» υπέρ των ηλεκτρονικών εκλογών (19/11/2022).

8)  Ιούλης 2024, 21ο Συνέδριο: ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ - ΠΕΚ, αποχωρούν για να μην αποφασιστεί απεργία αποχή κατά της αξιολόγησης. Όπως στο 20ο Συνέδριο, με κίνητρο να κρατήσουν τους συνέδρους «τους» στο κομματικό «μαντρί» για να μην έχουν διαρροές ψήφων, έτσι και στο 21 Συνέδριο, οι ίδιες δυνάμεις, ακύρωσαν τον ρόλο των συνέδρων! Τους απαγόρευσαν να θέτουν συνθετικές προτάσεις σε συζήτηση ή να αιτιολογούν το σκεπτικό τους! Όταν μάλιστα μπήκε σε ψηφοφορία πρόταση Παρεμβάσεων-ΠΑΜΕ για απεργία/αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης από την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ, η οποία ψηφίστηκε και από συνέδρους των ΣΥΝΕΚ και άλλους, έχοντας την απαραίτητη πλειοψηφία, ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ και οι περισσότεροι των ΠΕΚ, αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην υπάρχει απαρτία! Και ενώ η απόφαση είχε ήδη ψηφιστεί πριν την αποχώρηση των ΣΥΝΕΚ, δεν την καταχώρησαν στις αποφάσεις του Συνεδρίου! Σαν δικαιολογία για την άθλια στάση τους, επινόησαν ουρανοκατέβατα την απαίτηση «των 2/3» για τις απεργιακές αποφάσεις του Συνεδρίου, κόντρα στο καταστατικό που το προβλέπει αυτό μόνον για τις ΓΣ Προέδρων ΕΛΜΕ, όπως και κόντρα στην απόφαση του 16ου Συνεδρίου για απεργία διαρκείας με 50%+1, που ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε. Δημοσίευσαν σαν «απόφαση» κάτι που ποτέ δεν ψηφίστηκε, ούτε συζητήθηκε καν στο Συνέδριο, την αποδοχή των ηλεκτρονικών εκλογών που ο κλάδος απορρίπτει επίμονα εδώ και χρόνια! Αντίθετα, δεν δημοσίευσαν καν δύο προτάσεις των Παρεμβάσεων που υπερψηφίστηκαν («Μονιμοποίηση των νεοδιόριστων χωρίς αξιολόγηση» και «Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών»)! Μάλιστα η ηγεσία των ΣΥΝΕΚ αρνήθηκε να βγει απόφαση για όλους τους διωκόμενους εκπαιδευτικούς!

Οι ΣΥΝΕΚ δεν ζητούν καν την κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, της χρήσης σχολικών υποδομών για έσοδα. Όπως η «λάιτ» αξιολόγηση Γαβρόγλου, που τίποτε δεν πρόσφερε στο δημόσιο σχολείο, ή η Τράπεζα Θεμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ή ο αντισυνδικαλιστικός νόμος Αχτσιόγλου (για απαρτία 50% όλων των μελών σε ΓΣ), άνοιξαν το δρόμο στην αξιολόγηση και την Τράπεζα Θεμάτων της Κεραμέως και στον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη, οι ΣΥΝΕΚ ανοίγουν συστηματικά το δρόμο στη ΔΑΚΕ και συνεργάζονται αρμονικά στο ΔΣ της ΟΛΜΕ εδώ και χρόνια.

Το ΠΑΜΕ να πάρει τις αναγκαίες αποστάσεις από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού

Να παρατηθεί από το προεδρείο της ΟΛΜΕ που συγκροτεί με τη ΔΑΚΕ και τα ΣΥΝΕΚ

Απέναντι σε αυτά τα πραξικοπήματα, το ΠΑΜΕ δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να πάρει τις αναγκαίες αποστάσεις. Στο 20ο Συνέδριο, Παρεμβάσεις και ΠΑΜΕ είχαμε αποχωρήσει διαμαρτυρόμενοι, αλλά στο 21ο    το ΠΑΜΕ, την ίδια στιγμή που κατέθετε πρόταση κοινή με τις Παρεμβάσεις κατά της αξιολόγησης, κατέθετε και κοινή πρόταση με τις κυβερνητικές δυνάμεις υπέρ των ενιαίων κειμένων και θα μπορούσε αυτή να είχε ψηφιστεί, αν είχε προηγηθεί στις ψηφοφορίες και στη συνέχεια φυσικά το ΠΑΜΕ θα ψήφιζε και την κοινή πρόταση με τις Παρεμβάσεις... Απέναντι στο τέλμα της ΟΛΜΕ από την προδιαγεγραμμένη πορεία του κυβερνητικού συνδικαλισμού, το ΠΑΜΕ αντιπροτείνει την αλλαγή των συσχετισμών, αλλά όχι την ανάπτυξη αγώνων, προκρίνοντας για τον εαυτό του τον ρόλο της υπεύθυνης δύναμης, ενώ σε κάθε διεργασία του κινήματος ακολουθεί μια τακτική, αλλά και πρακτική, να παίρνονται τελικά όλες οι αποφάσεις από την ΟΛΜΕ (όλη η εξουσία στην ΟΛΜΕ...), επιδιώκοντας να συμπεριλάβει εκεί και τον εαυτό του με επιμέρους διαφοροποιήσεις, όμως αυτές δεν αλλάζουν καθόλου την πορεία της ΟΛΜΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία συγκροτεί προεδρείο με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού και παρά τα συνεχή πραξικοπήματά τους παραμένει στη θέση του γραμματέα! Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για την πολυγλωσσία του ΠΑΜΕ που συχνά πυκνά το χαρακτηρίζει (κείμενα Πειραιά και ενιαία κείμενα σε ΟΛΜΕ, α/α από την ΟΛΜΕ, αλλά σε λίγες ΕΛΜΕ α/α και από τα σωματεία, κ.ά.). Με την αποδοχή θέσης στο προεδρείο της ΟΛΜΕ και την κατάθεση πρότασης για ΣΣΕ χωρίς να απαιτεί αυξήσεις μισθών-συντάξεων-διορισμών που να καλύπτουν τις πραγματικές ανάγκες (με κατάργηση του ν. 2738/1999 και του «ενιαίου μισθολογίου»), το ΠΑΜΕ φανερώνει την υποχώρησή του ακόμη και σε βασικά ζητήματα.

Εκπαιδευτικοί και πρωτοβάθμια σωματεία πρωταγωνιστές!

Βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα! Αγωνιστικός συντονισμός των ΕΛΜΕ και των ΣΕΠΕ!

 

Απέναντι στον αντιδημοκρατικό κατήφορο των κυβερνητικών παρατάξεων  στην ΟΛΜΕ, αγωνιζόμαστε για τη συσπείρωση του κλάδου και τη χάραξη αγωνιστικής πορείας, για την αποκατάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών των σωματείων μας και την τήρηση των δημοκρατικών παραδόσεων του κλάδου! Συνεχίζουμε χωρίς αναμονή τον δρόμο που βαδίσαμε στην αξιολόγηση, τον δρόμο του αγώνα με τα πρωτοβάθμια σωματεία, ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, με συγκροτημένο σχέδιο πάλης και ισχυρό όπλο την α/α. Απαιτούμε την τήρηση δημοκρατικών διαδικασιών με όλους τους τρόπους (σταθερή εβδομαδιαία συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, δελτία τύπου πριν και μετά από κάθε συνεδρίαση του ΔΣ, καταγγελίες ΕΛΜΕ, με υπογραφές ΕΛΜΕ νέες Γενικές Συνελεύσεις που θα κηρύσσει η ΟΛΜΕ, κ.ά.).

Ενισχύουμε τον αγώνα μας και τα πρωτοβάθμια σωματεία για να μείνει ο κλάδος όρθιος! Προωθούμε τη λογική της κινητοποίησης του κλάδου, των ΓΣ των ΕΛΜΕ, του συντονισμού με άλλες ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ και της επιμονής στην υπεράσπιση όλων των μορφωτικών και εργασιακών κατακτήσεων των προηγούμενων δεκαετιών. Με όπλα την απεργία-αποχή, τις απεργίες διαρκείας, τον προγραμματισμό και την κλιμάκωση. Αυτή η τακτική «από τα κάτω» έχει αποδειχτεί και το μοναδικό και αποτελεσματικό αντίπαλο δέος στις προδοσίες και την αδράνεια που καλλιεργούν οι κυβερνητικές παρατάξεις. Μπλοκάρει επί πέντε χρόνια την αξιολόγηση, έχει αποθαρρύνει την κατάθεση των ν/σ για «επιλογή σχολείου» και «Εθνικό Απολυτήριο», όπως και την εφαρμογή του νόμου για την ιδιωτικοποιούμενη ΤΕΕ-επιχείρηση.

Μπροστά στις νέες εκλογές των ΕΛΜΕ καλούμε σε απόρριψη των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού για να μην μετατρέψουν και τις ΕΛΜΕ σε κακέκτυπα αντίγραφα της ΟΛΜΕ. Συμμετέχουμε μαζικά στις εκλογές και στις ΓΣ, ενισχύουμε τα σωματεία μας. Είμαστε πολλοί και πολλές κι έχουμε τη δύναμη! Συσπειρωνόμαστε για να τους σταματήσουμε!

Παρεμβάσεις ΔΕ: Όταν η νομολαγνεία του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) αποτρέπει αγωνιστικές αποφάσεις

 ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

29/7/24

Όταν η νομολαγνεία του κυβερνητικού-εργοδοτικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) αποτρέπει αγωνιστικές αποφάσεις

Δημοσιεύθηκε, πριν λίγες μέρες, η απόφαση του διοικητικού εφετείου που δικαιώνει την προσφυγή των ΣΕΠΕ και της ΔΟΕ για τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων.  Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα του αγώνα του εκπαιδευτικού κινήματος με τις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ και με χιλιάδες νεοδιόριστους σε όλη τη χώρα. Δεν υποτάχτηκαν στους εκβιασμούς και τις απειλές της κυβέρνησης και του υπουργείου, της Κεραμέως και του Πιερρακάκη, του Κόπτση και του Κατσαρού, αλλά συνέχισαν αποφασιστικά και μαχητικά τον αγώνα. Η απόφαση του διοικητικού εφετείου τους δικαιώνει!   

Με βάση την εξέλιξη αυτή, ως Παρεμβάσεις καταθέσαμε στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ πρόταση, ώστε η ομοσπονδία να απαιτήσει τη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων του 2020, 2021 και 2022 και να θέσει το αίτημα για μονιμοποίηση όλων ανεξαιρέτως των νεοδιόριστων χωρίς αξιολόγηση. Επίσης, ζητήσαμε στη σχετική ανακοίνωση να καταστεί σαφές ότι η ΟΛΜΕ θα προβεί σε κάθε αναγκαία κίνηση στήριξης του αγώνα των συναδέλφων με εξώδικα προς τις ΔΔΕ, ώστε να γίνουν συλλογικά νέες προσφυγές και να κατατεθούν υπηρεσιακές αιτήσεις απαίτησης μονιμοποίησης προς τα αρμόδια ΠΥΣΔΕ, κινητοποιήσεις στις ΔΔΕ και απεργιακό βήμα.

Η παράταξη της ΑΣΕ έκανε ορισμένες τροποποιήσεις που δεν έθιγαν τον βασικό πυρήνα της πρότασής μας. Και τότε ο κυβερνητικός – εργοδοτικός συνδικαλισμός της πλειοψηφίας (ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ) επιστράτευσε τη γνωστή μέθοδο της νομολαγνείας και του φόβου για να αποτρέψει την «επικίνδυνη» απόφαση. Οι ΣΥΝΕΚ, λοιπόν, επέβαλαν «κόφτη» σε όλες τις προτεινόμενες δράσεις και έθεσαν τη διεκδίκηση μονιμοποίησης του 21 και 22 υπό την αίρεση της νομικής διερεύνησης! Όταν εμείς αντιδράσαμε, συμφώνησε κι η ΑΣΕ, και οι ΣΥΝΕΚ έδειξαν διάθεση υποχώρησης. Αλλά τότε παρενέβη η  ΔΑΚΕ και δήλωσε ότι συμφωνεί με το αρχικό κείμενο των ΣΥΝΕΚ με τη φοβική «νομική διερεύνηση», και η ΠΕΚ κάνοντας επουσιώδεις τροποποιήσεις, έδωσε την απαραίτητη στήριξη για τη διαμόρφωση πλειοψηφίας! Μιας πλειοψηφίας που υποτιμά τη σημαντική δικαστική απόφαση και επιστρατεύει το γνωστό αφήγημα της «νομικής κάλυψης» και προτάσσοντας τον φόβο σε μια στιγμή που οι συνάδελφοι/ισσες χρειάζονται και βλέπουν το φως που ανοίγει δρόμους και προοπτικές νίκης… Γινόμαστε στο ίδιο έργο θεατές όπως και τον Οκτώβρη του 2021…

Ο τρόπος που αντέδρασαν οι παρατάξεις ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην παρούσα συνθήκη, κατά την οποία ο νόμος και μια δικαστική απόφαση είναι με το μέρος των μαχόμενων εκπαιδευτικών, αποκαλύπτει τον πραγματικό τους ρόλο. Να προσφέρουν υπηρεσίες στην κυβέρνηση αφήνοντας μετέωρους τους εργαζόμενους των οποίων τα συμφέροντα υποτίθεται ότι εκπροσωπούν. Οι τρεις παρατάξεις θα μπορούσαν την νομολαγνική τους εμμονή να την αξιοποιήσουν για να στρέψουν σε δράσεις διεκδίκησης τον κλάδο, ακριβώς επειδή νόμος είναι και αυτός τον οποίο το εφετείο επικαλέστηκε για να δώσει δίκιο στους νεοδιόριστους. Όμως όχι, αυτός ο νόμος φαίνεται ότι δεν τους συμφέρει!

Ως Παρεμβάσεις τονίζουμε ότι δεν υποτιμούμε και τα νομικά μέσα στον αγώνα μας. Όμως, η νομική κάλυψη μιας ομοσπονδίας χρειάζεται για να υλοποιούνται οι πολιτικές αποφάσεις που η ίδια λαμβάνει και όχι για να αποτρέπονται με την αναζήτηση νομικών εμποδίων. Προηγείται η πολιτική απόφαση και έπεται η νομική κάλυψη. Αυτός είναι ο ρόλος των Ομοσπονδιών και των σωματείων! Να λαμβάνουν αποφάσεις και να τις υλοποιούν προς όφελος των εργαζομένων προστατεύοντας τους συνδικαλιστικά,  πολιτικά και νομικά από την εργοδοτική και κρατική αυθαιρεσία.

Καταγγέλλουμε τους χειρισμούς αυτού του είδους, τους ελιγμούς και τα σοφίσματα από τις παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού! Ζητάμε από τον κλάδο να συνεχίσει τον αγώνα του συσπειρωμένος στα πρωτοβάθμια σωματεία!  

Απαιτούμε ΤΩΡΑ:

Ακώλυτη μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων!

Να συνεδριάσουν όλα τα ΠΥΣΠΕ και ΠΥΣΔΕ και να μονιμοποιήσουν ΟΛΕΣ/ΟΛΟΥΣ τους νεοδιόριστους του 2020, του 2021 και του 2023 ΤΩΡΑ!

Να γίνουν από… ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, ΟΛΜΕ και ΔΟΕ όλες οι αναγκαίες νομικές ενέργειες για τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών του 2020, 2021, 2022 όλης της χώρας.

Καλούμε σε κάθε κινητοποίηση για τη μονιμοποίηση των νεοδιόριστων συναδέλφων/ισσων μας!

• Την Τρίτη 30/7, στη συγκέντρωση της ΕΛΜΕ Χανίων στη ΔΔΕ, στις 9:30π.μ
• Την Τετάρτη 31/7 , στη συγκέντρωση των ΣΕΠΕ της Δυτικής Αττικής , στη ΔΠΕ (Ελ.Βενιζέλου 82, Ελευσίνα) στις 9:30π.μ.

Συνεχίζουμε τον αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση αταλάντευτα! Υπογράφουμε όλες κι όλοι Απεργία-Αποχή!

Μέχρι τη Νίκη για το Δημόσιο Δωρεάν και Δημοκρατικό σχολείο για όλες κι όλους δίχως αποκλεισμούς!

Αγων. Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης: Εμφανίζουν "απόφαση" Συνεδρίου ΟΛΜΕ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου (αξιολόγηση)! Κατέθεσαν πρόταση-παρωδία ΣΣΕ στην κυβέρνηση

 Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ - Θεσσαλονίκης

                                                                                                     18/7/2024

Εμφανίζουν ως απόφαση 21^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου (όπως βαφτίζουν την αξιολόγηση), ενώ ήδη έχουν καταθέσει πρόταση παρωδία ΣΣΕ στην κυβέρνηση

 

Αποκαλυπτικές για τη στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) σε μια κρίσιμη χρονιά, οι «αποφάσεις» του συνεδρίου που δημοσιοποίησαν αλλοιωμένες (12/7/2024). Τη στάση τους αυτή με αναλυτική ανακοίνωση (14/7/2024) καταγγείλαμε. Ποιος άραγε τόλμησε να προχωρήσει σε μια τόσο βαθύτατα αντιδημοκρατική ενέργεια; Η πλειοψηφία του ΔΣ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) που αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην ψηφιστεί απόφαση απεργίας αποχής κατά της αξιολόγησης; Η επιτροπή θέσεων που τη μετέτρεψαν σ όργανο αποφάσεων; Ο «πρόεδρος» του συνεδρίου;  Οφείλουν να απαντήσουν!

Ο λαλίστατος πρόεδρος του συνεδρίου, αξιολογητής διευθυντής σχολείου (πού φτάσανε, να ορίζουν πρόεδρο του συνεδρίου που δεν υλοποιεί τις αποφάσεις του κλάδου) που συνεχίζει τον άχαρο ρόλο που του αναθέσανε, να συκοφαντεί και να καθυβρίζει τις Παρεμβάσεις, μέσα στο συνέδριο και μετά, όφειλε  να φροντίσει, πριν κοινοποιηθούν οι αποφάσεις, να έχουν την υπογραφή του προεδρείου. Με βάση το καταστατικό όλα τα ζητήματα του συνεδρίου τα διεκπεραιώνει το προεδρείο, στο οποίο οι εκπρόσωποι των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ με διαρκή πραξικοπήματα φίμωσαν κυριολεκτικά τους συνέδρους και συνέργησαν στην αλλοίωση των ψηφοφοριών, παρά τη σθεναρή στάση του εκπροσώπου των Παρεμβάσεων  σε αυτό.

Σ’ αυτό το φόντο οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) αποφάσισαν πρόταση επαιτείας, μια νομοτεχνική πρόταση στο πνεύμα που απαιτεί ο ν. 2738/1999 που κατέθεσαν στην κυβέρνηση, εν κρυπτώ από τον κλάδο.  Με την κατ’ όνομα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση, όπως παραπλανητικά την ονομάζουν, ούτε τα ψίχουλα που αναμένουν να τους εκχωρήσει η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τους δοθούν. Είναι προβλέψιμοι απέναντι στην κυβέρνηση, αφού έτσι και αλλιώς η τακτική τους απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της είναι δεδομένη, ούτε την αποκαλύπτει, ούτε την αντιπαλεύει!

Στην πρότασή τους απουσιάζει κάθε κριτική στον ψευδεπίγραφο ν. 2738/99 που φαλκιδεύει τις πραγματικές διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών και όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν απαιτούν κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου των Δ.Υ. (ν. 5045/2023) που αποτελεί φυλακή για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των κλάδων που αγωνίζονται. Προβάλλουν υποβαθμισμένες διεκδικήσεις που είναι γνωστές στις κυβερνήσεις χρόνια ολόκληρα, οι οποίες δεσμευμένες σε αντιλαϊκές πολιτικές και στις αποφάσεις της ΕΕ, αδιαφορούν να λύσουν τα προβλήματα των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Κανένα σχέδιο αγώνα δεν προτείνουν που να αναγκάσει την κυβέρνηση να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, να αποδεχθεί αιτήματα και να προχωρήσει σε λύσεις των προβλημάτων.

Ο ν. 2738/99 τον οποίο επικαλούνται και απευθύνονται στην κυβέρνηση για ΣΣΕ, αποτελεί θεσμικό τερατούργημα με τις απαγορευτικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει για ελεύθερες και γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά και για τις γενικές, οι οποίες σταδιακά έγιναν ακόμη χειρότερες για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα με νέες ρυθμίσεις.

·         Ρητά απαγορεύει στην ΟΛΜΕ και στις άλλες ομοσπονδίες να διαπραγματεύονται και να είναι συνομιλητές στα κρίσιμα ζητήματα των αποδοχών (μισθών και επιδομάτων), των συντάξεων, του συστήματος προσλήψεων, των οργανικών θέσεων (άρθ. 3, παρ. 2), αλλά αναγορεύει αποκλειστικό συνομιλητή την ΑΔΕΔΥ (άρθ. 4, παρ. 1). Δεν επικυρώνει τις διεθνείς συμβάσεις (151, 154) και ό,τι ισχύει στον ιδιωτικό τομέα όπου με βάση το ν. 1876/1990 ρόλο στις ΣΣΕ έχουν η ΓΣΕΕ, αλλά  και τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Αλήθεια, τι σύμβαση είναι αυτή στο δημόσιο, που απαγορεύει στους κλάδους και τα σωματεία τους, όταν αγωνίζονται, να μπορούν οι εργαζόμενοι να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους!

·         Αναγορεύει την ΑΔΕΔΥ σε αποκλειστικό διαπραγματευτή – συνομιλητή σε κρίσιμα ζητήματα (μισθό, σύνταξη, διορισμούς, κ.ά.) και αφήνει στις ομοσπονδίες να μπορούν να συμμετέχουν μόνο για ειδικές συμβάσεις για επί μέρους  θέματα (υγιεινής, ασφάλειας, επιμόρφωσης, αδειών, χρόνου εργασίας, μεταθέσεων, συνδικαλιστικά, κ.ά.) και «εφόσον αυτά δεν έγιναν δεκτά για να αποτελούν περιεχόμενο γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας» (αρθ. 4, παρ. 2), οι οποίες είναι στην ευθύνη της ΑΔΕΔΥ, δηλαδή και αυτά είναι υπό την αίρεση της ΑΔΕΔΥ!

·         Όσον αφορά τα σημαντικά θέματα (μισθό, σύνταξη, κοινωνική ασφάλιση, κ.ά.), αναγορεύει προνομιακό συνομιλητή την ΑΔΕΔΥ, αλλά με περιορισμένες δυνατότητες, φαλκιδεύοντας όλα τα επίπεδα διαπραγμάτευσης γιατί οι συμφωνίες που θα καταλήγουν δεν θα είναι Συλλογικές Συμβάσεις, αλλά Συλλογικές Συμφωνίες (άρθ. 13). Η ισχύς τους απαιτεί κανονιστικές πράξεις, νομοθετικές ρυθμίσεις και κάθε φορά θα εξαρτάται από τις κυβερνητικές διαθέσεις και το κατά πόσο θα εναρμονίζονται με τις αντιλαϊκές πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, τις προαπαφασισμένες πολιτικές δεσμεύσεις και συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

·         Παρά την πλήρη υπονόμευση των ΣΣΕ από παραπάνω ρυθμίσεις, θεσπίστηκε και καθεστώς μονομερούς διαδικασίας Μεσολάβησης (διαιτησία) όπου μεσολαβητές (άρθ. 10, 11) αποτελούν Νομικοί σύμβουλοι του κράτους και πανεπιστημιακοί που ορίζονται από την κυβέρνηση με παράλληλο πάγωμα κάθε αγωνιστικής διεκδίκησης.

·         Οι κυβερνήσεις δεν σταμάτησαν όμως εδώ, με το ν. 3205/03 άρθ. 24, παρ. 5 (ενιαίο μισθολόγιο) αφαιρέθηκε κάθε δυνατότητα για συλλογικές διαπραγματεύσεις, υπογραφή συλλογικής σύμβασης και συλλογικής συμφωνίας για το πιο βασικό ζήτημα των ΣΣΕ, των αποδοχών (μισθό και επιδόματα). Αυτή η ρύθμιση δεν άλλαξε, αλλά παρέμεινε σε άλλα τρία ενιαία μισθολόγια που ψηφίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις (ν. 4024/2011, ν. 4354/2015, ν. 5045/2023).

·         Με το νόμο του Χατζηδάκη (4808/2021) περικυκλώνουν κάθε αγώνα των εργαζομένων για να τον υποτάξουν στις αντισυνδικαλιστικές και απεργοκτόνες ρυθμίσεις του. Το ίδιο ισχύει και για τις Συμβάσεις Εργασίας μέσω της διαμεσολάβησης (ΟΜΕΔ) και την αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ που θέλουν να επιβάλλουν. Η ΟΛΜΕ δεν το γνωρίζει! Η πρόταση Σύμβαση Εργασίας που κατέθεσαν για τους αναπληρωτές, εφαρμόζοντας και το 1876/90 που μέσω ΟΜΕΔ και ΓΕΜΗΣΟΕ (άρθ. 96, 97) οδηγεί απευθείας στην εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη δεν τους προβλημάτισε και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αποφασίσουν την εφαρμογή του.

Τα παραπάνω δεν είναι τυχαία, προφανώς έχουν σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις την εποχή που ο ν. 2738/99 ψηφίστηκε. Η κυβέρνηση Σημίτη, μπροστά στους δυναμικούς αγώνες των κλάδων, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση (απεργία καθηγητών 1997, καταλήψεις ΑΣΕΠ 1998), στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Υγεία, ψήφισε έναν νόμο ψευδεπίγραφων ΣΣΕ για το Δημόσιο που ισοδυναμεί με μηχανισμό ανάσχεσης δυναμικών κλαδικών κινητοποιήσεων και με ασφαλιστικές δικλίδες την προώθηση του «κοινωνικού  διαλόγου» για την πλήρη ενσωμάτωση των σωματείων στην κυβερνητική πολιτική. Ούτε είναι τυχαίο ότι η ΟΛΜΕ συμμετείχε σε διαπραγματεύσεις καταθέτοντας πολύ συγκεκριμένα αιτήματα, αλλά και με απαίτηση να κατοχυρωθούν γνήσιες κλαδικές συμβάσεις (2000, 2002, 2006, 2010), καθώς και άλλες ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ΟΛΜΕ έγινε αποδεκτό το 2000 μόνο ένα από τα 58 που κατέθεσε! Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του ν. 2738/1999 και την απαίτηση το συνδικαλιστικό κίνημα να ζητά την κατάργησή του για να μπορούν να υπάρξουν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και νομοθετικά κατοχυρωμένες.

Στη σημερινή περίοδο του άκρατου αυταρχισμού, της ποινικοποίησης των αγώνων και των αντισυνδικαλιστικών νόμων (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.), πλανώνται όσοι νομίζουν ότι καταθέτοντας μια πρόταση ΣΣΕ, χωρίς πρόταση αγώνα, θα κερδίσουν αυξήσεις και δικαιώματα.

Την εμπειρία σχετικά με τις ΣΣΕ οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού σκόπιμα την αγνοούν γιατί δεν θέλουν να την προσαρμόσουν σε μια αγωνιστική γραμμή, την οποία ούτε έχουν, ούτε θέλουν!  Το μοντέλο συνδικαλισμού στο οποίο έχουν προσαρμοστεί ως κυβερνητικές παρατάξεις  είναι της  αναζήτησης σημείων επαφής με τα μέτρα  που καταθέτουν  οι κυβερνήσεις, για αυτό και ανάλογες είναι και οι προτάσεις που καταθέτουν (καλή αξιολόγηση, επέκταση μαθητείας, επίδομα τηλεκπαίδευσης, κ.ά.), ευελπιστώντας, για τη συναίνεση που προσφέρουν στην κυβερνητική πολιτική, να ανταμειφθούν με ψίχουλα που θα τους παραχωρήσει η κυβέρνηση.

Σε μια τέτοια κατεύθυνση ψήφισαν θέσεις στα συνέδρια και εξειδίκευσαν πρόταση που κατέθεσαν για ΣΣΕ που αφήνουν έκθετο τον κλάδο στα κυβερνητικά μέτρα. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα. Δεν διεκδικούν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, εφ’ όλης της ύλης, αλλά  Σύμβαση Εργασίας και ξεχωριστά Σύμβαση οικονομικής αναβάθμισης, προσαρμογή στο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο απαγορεύει διαπραγματεύσεις για το μισθό.  Δεν διεκδικούν οι μισθοί να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, στα 1.200 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο, αλλά αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, με αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών! Ζητούν κατάργηση μόνο μέρους των νόμων για την αξιολόγηση, του Γ Μέρους του ν. 4823/21 (ατομική αξιολόγηση)  και των άρθρων 20 και 21 του 4692/20 (ατομική αξιολόγηση στα Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.), ενώ δεν ζητούν κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, χρήση σχολικών υποδομών για έσοδα στο πλαίσιο αυτονομίας της σχολικής μονάδας, κ.ά. Δεν ζητούν κατάργηση των νόμων για την αξιολόγηση (4823/21, 4298/20). Ζητούν εφαρμογή του 2738/1999, χωρίς ούτε καν μια στοιχειώδη κριτική που έκανε στο παρελθόν η ΟΛΜΕ (τροποποίηση, δεν ανταποκρίνεται στις ΣΣΕ που απαιτεί ο κλάδος, να αλλάξει, κ.ά.). Κανένα σχέδιο αγώνα δεν καταθέτουν, ενώ χωρίς αγωνιστική στάση του κλάδου δεν μπορεί να σπάσει ο κλάδος την αδιαλλαξία  της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘΑ και να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα κι οι διεκδικήσεις μας.

Σχετικά με τη στάση της ΑΣΕ

Η νομοτεχνική πρόταση που κατέθεσαν εδώ και δύο χρόνια για ΣΣΕ δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αιτήματα του κλάδου και την παρουσιάζουν ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος για να έχει κατακτήσεις και μάλιστα χωρίς να τη συνοδεύουν με πρόγραμμα αγώνα. Με την πρότασή τους για ΣΣΕ εργασίας, προσποιούνται ότι δεν οδηγούν τον κλάδο να αποδεχθεί τον ΟΜΕΔ και την εφαρμογή του απεργοκτόνου ν. Χατζηδάκη. Στο συνέδριο απέφυγαν να πάρουν θέση για τον επικίνδυνο δρόμο που αποκάλυψαν οι Παρεμβάσεις. Κατέθεσαν πρόταση για τους μισθούς πολύ κατώτερη των αναγκών, αφού παρόλο που διεκδικούν την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, επιμένουν να την ορίζουν σε καθαρές αποδοχές στα 950 € στον πρωτοδιόριστο, αντί στα 1.200 €, όσο έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος πριν την κρίση. Στη ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν το αίτημα για επιστροφή του ωραρίου στην πριν από το 2013 κατάσταση. Δεν συμπεριλαμβάνουν αίτημα κατάργησης του 2738/2099.  Η πρόταση του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ που περιλαμβάνει σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και κατατέθηκε και στη Βουλή από το ΚΚΕ, δεν περιλαμβάνει αίτημα διεκδίκησης για το μισθό με βάση τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων, παρά μόνο επιστροφή των δώρων!

Η πρότασή μας για τις  Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Σε μια κρίσιμη περίοδο που το κράτος θωρακίζεται με αντισυνδικαλιστικούς νόμους (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.) για να ανατρέψει οποιαδήποτε ελπιδοφόρα εξέλιξη των αγώνων, όπως εκφράστηκε τα προηγούμενα χρόνια,  ώστε να ολοκληρώσει απρόσκοπτα τα μέτρα εναρμόνισης και λειτουργίας της δημόσιας παιδείας με πλήρη ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, της υποταγής των εκπαιδευτικών σε ρόλο διεκπεραιωτών της ύλης και της απογείωσης των ταξικών φραγμών, ένας είναι ο δρόμος, σχέδιο αγώνα που μπορεί να τους νικήσει, αιτήματα και διεκδικήσεις που απαντούν στη γενικευμένη επίθεσή τους και θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Αν κυριαρχήσουν οι  ψευδαισθήσεις των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, των υποβαθμισμένων αιτημάτων και της διαπραγμάτευσης σε ό,τι μας επιτρέπει ο ν. 2738/99, αλλά και του κομματικού συνδικαλισμού, της απόλυτης νομοτεχνικής πρότασής τους, και αυτοί σε ό,τι μας επιτρέπει ο νόμος, και χωρίς να προτείνουν σχέδιο αγώνα, αλλά με συντήρηση των δυνάμεών μας, μπορεί και να τη γλιτώσουμε, θα ηττηθούμε κατά κράτος!

·         Κατάργηση του ν. 2738/99, παρωδία διαπραγματεύσεων ΣΣΕ.

·         Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου φυλακή για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.

·         Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, εργασία, κοινωνική ασφάλιση, διορισμούς). Ελεύθερες και γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλο το δημόσιο και σε όλα τα επίπεδα. 

·         Όχι στις αυταπάτες συμμετοχής της ΟΛΜΕ σε ψευδεπίγραφους διαλόγους.

·         Καμία συναίνεση με μεσολαβητές, ΟΜΕΔ, κ.ά. οργανισμούς, περικυκλωμένους από το ν. Χατζηδάκη που θα σημάνει αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ και άλλων αντισυνδικαλιστικών ρυθμίσεων.

·         Κατάργηση του άρθρου 24 παρ. 3 του ν. 3205/03 (μισθολόγιο) που απαγορεύει τις διαπραγματεύσεις για το μισθό. Κατοχύρωση ρύθμισης όπως και στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο μισθός  θα είναι βασικό κομμάτι των διαπραγματεύσεων και με ισχυρό ρόλο σε όλα τα σωματεία (τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια, και πρωτοβάθμια).

·         Στα κρίσιμα ζητήματα προτείνουμε με βάση τα προ κρίσης αιτήματα του κλάδου που ψηφίστηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις, διεκδικήθηκαν μέσα από αγώνες και ανακόπηκαν βίαια από τις πιο βαθιές αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων, να κατατεθεί πρόταση του κλάδου για ΣΣΕ:

•     1.400 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο με αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ για να ζούμε με αξιοπρέπεια αποκλειστικά από το μισθό μας. Να επανέλθουν τα δώρα και να δοθεί το ΜΚ που μας αφαιρέθηκε. Αφορολόγητο στις 12.000 €.. Η σχέση εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού να διαμορφωθεί 1 προς 2,5.
• Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας και υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης. Αυτοδίκαιη αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς εξαγορά). Κατοχύρωση του δικαιώματος σύνταξης στα 25 χρόνια. Τριπλασιασμό του εφάπαξ για να επανέλθει στα όρια προ κρίσης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, κ.ά.).
•   Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. 20 χιλιάδες τώρα στη Β/θμια για να καλυφθούν όλα τα κενά με μόνιμους διορισμούς! Κάτω τα χέρια από τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, όχι στους κόφτες μείωσης των αναπληρωτών κατά 50%, όπως σχεδιάζουν και προωθούν.
•   Να καταργηθούν οι νόμοι κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών της αξιολόγησης (ν. 4692/20, 4823/21). Παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
•   Όχι στην παράδοση της τεχνικής εκπαίδευσης στην αγορά και την φτηνή κατάρτιση. Όχι στην εμπορευματοποίηση και τη μαθητεία. Τεχνική Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο ΥΠΑΙΘ. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Να καταργηθεί ο νόμος Πιερρακάκη για την ΤΕΕ (Ν. 5082/24).
•   Να επανέλθει το διδακτικό ωράριο στα όρια του 2013.
•   Μείωση των μαθητών στους 20 στο τμήμα, 15 στις ομάδες προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια.
•   Να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι και να ξεκινήσει διάλογος με το ΥΠΑΙΘΑ στη βάση των προτάσεων του κλάδου.
•   Άμεση αύξηση δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον, με δεσμεύσεις αυτές να φτάσουν στο 7% του ΑΕΠ ή το 15% του Προϋπολογισμού.
•   Όχι τηλεπιμορφώσεις - διαλέξεις. Ετήσια επιμόρφωση για όλους με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
•   Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τις ΓΣ, την απεργία. Καμία δίωξη εκπαιδευτικών.  O αυταρχισμός και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Δεν εφαρμόζουμε καμία πτυχή του αντεργατικού ν. «Χατζηδάκη» (ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικές κάλπες, φακέλωμα κλπ)! Καμιά συμμετοχή σε ηλεκτρονικές εκλογές.
•   Δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. Κανένα παιδί έξω από το σχολείο!
  

Την πρόταση παρωδία ΣΣΕ που κατέθεσε η ΟΛΜΕ η κυβέρνηση την αγνοεί επιδεκτικά, γιατί στην τακτική της δεν είναι ούτε καν οι ψευδεπίγραφοι διάλογοι, αλλά η επίδειξη πυγμής και τρομοκρατίας του κλάδου. Δεν αποδεχόμαστε καμία εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη μέσω και των ΣΣΕ.

Πρόταση ΣΣΕ με το ξεκίνημα της χρονιάς να συζητηθεί μέσα στον κλάδο και να είναι απόφαση Γενικών Συνελεύσεων, με σχέδιο αγώνα να διεκδικήσουμε γνήσια ΣΣΕ. Σε μια τέτοια κατεύθυνση οι Παρεμβάσεις ήδη καταθέσαμε πρόταση αγώνα μέσα στο 21^ο συνέδριο για αποφασιστικό αγώνα διαρκείας που οι ΓΣ θα καθορίζουν με βάση τις εξελίξεις.

 

ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΑΡΩΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΣΣΕ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΣΣΕ ΤΗΣ ΟΛΜΕ!

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ