Σύλλογος Εκπ/κών ΠΕ Πειραιά "Η Πρόοδος": Άμεσα οι αναγκαίοι διορισμοί στην εκπ/ση. Διορισμών όλων των αναπληρωτών με βάση πτυχίο και προϋπηρεσία

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΙΡΑΙΑ “Η ΠΡΟΟΔΟΣ”  

ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ  ΚΑΙ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΥ  Τ. Κ. 185 45 ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΤΗΛ.:210 4914203

ΚΙΝ.: 6977718257 

FAX.: 210 4914203 

E-mail:proodospeiraia@gmail  

www.e-proodos.gr 

 

ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΙ ΔΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

ΔΙΟΡΙΣΜΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ

ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΟ ΠΤΥΧΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ.

Στις 10 Ιουνίου 2019 με ανακοίνωσή του ο σύλλογος μας, αφού διαπίστωνε ότι η διαπάλη για τον αριθμό των απαραίτητων διορισμών και  τον τρόπο υλοποίηση τους μαίνεται εδώ και 25 χρόνια,  ζητούσε τα ελάχιστα:

«α) «από τη σημερινή και κάθε επίδοξη κυβέρνηση να συνεχίσει και να μην μπλοκάρει τη διαδικασία των 10.500 διορισμών τα επόμενα δυο χρόνια. Στο ίδιο πλαίσιο να ολοκληρωθούν οι 4.500 διορισμοί, που έχουν δρομολογηθεί, στη ειδική αγωγή» και

β) «από τη ΔΟΕ να θέσει το ζήτημα σε όλα τα πολιτικά κόμματα και να τους ζητήσει να αποδεχθούν ως ελάχιστους, δεδομένους και αδιαμφισβήτητους τους 10.500 διορισμούς εκπαιδευτικών τα επόμενα δυο χρόνια.»

Από τότε μέχρι σήμερα οι διαδικασίες για το διορισμό των 4.500 εκπαιδευτικών στην ειδική αγωγή -αν και οι αντιφατικές δηλώσεις της Υπουργού Παιδείας και του Υπουργού Εσωτερικών γεννούν αμφιβολίες- φαίνεται να προχωρούν. Όμως, οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης προκαλούν τουλάχιστον ανησυχία.

Η νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου αμφισβητεί την αναγκαιότητα ακόμη και των 10.500 μόνιμων διορισμών στη γενική εκπαίδευση, που μέχρι τώρα προγραμματίζονταν για τα έτη 2020 και 2021. Με πρόχειρα, μπαγιάτικα και αποδεδειγμένα άγονα επιχειρήματα περί επαναφοράς στην τάξη αποσπασμένων εκπαιδευτικών και αοριστίες περί νέου υπολογισμού των αναγκών σε εκπαιδευτικό προσωπικό η νέα υπουργός θολώνει το τοπίο και πολλαπλασιάζει τις αγωνίες για τα σχολεία. Θα επιστρέψουμε στην μνημονιακή πολιτική των μηδενικών διορισμών τα επόμενα χρόνια; Θα αυξηθεί το σταθερό προσωπικό στα σχολεία; Θα γνωρίζουν οι νέοι συνάδελφοι τον τόπο διαμονής τους, το σχολείο που υπηρετούν, τους συναδέλφους με τους οποίους συνεργάζονται, τους μαθητές που διδάσκουν; Θα πάψουν να αγωνιούν για τη θερινό τρίμηνο της ανεργίας;

Σύλλογος Εκπ/κών ΠΕ Πειραιά "Η Πρόοδος": Κάτω τα χέρια από το παν/κό άσυλο

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ Π.Ε. ΠΕΙΡΑΙΑ “Η ΠΡΟΟΔΟΣ”  

ΧΑΪΔΑΡΙΟΥ  ΚΑΙ ΠΑΛΑΜΗΔΙΟΥ  Τ. Κ. 185 45 ΠΕΙΡΑΙΑΣ ΤΗΛ.:210 4914203

ΚΙΝ.: 6977718257 

FAX.: 210 4914203 

E-mail:proodospeiraia@gmail  

www.e-proodos.gr

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ

Η επιχειρούμενη νομοθετική κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου δηλητηριάζει την πανεπιστημιακή ζωή, αξιοποιεί και ταυτόχρονα προωθεί μια ψευδή ανάγκη αύξησης της αστυνομικής επιτήρησης και καταστολής, που απειλεί τη δημοκρατική και κριτική σκέψη και πράξη. 

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, η Ελλάδα του 2019 είναι μία από τις λιγότερο επικίνδυνες χώρες της  Ευρώπης (δηλαδή τα εγκλήματα που γίνονται εδώ είναι αναλογικά λιγότερα) και ταυτόχρονα οι πολίτες της φοβούνται περισσότερο από τους άλλους λαούς ότι θα πέσουν θύματα εγκληματικής ενέργειας. Ο χαμηλός βαθμός ανοχής στο έγκλημα δεν αποτελεί πρόβλημα. Πρόβλημα αποτελούν οι ανερμάτιστες υστερίες περί ραγδαίας αύξησης της εγκληματικότητας.

Οι υστερίες αυτές αυξάνουν την ανοχή στην καταπάτηση δικαιωμάτων και ελευθεριών από τις δυνάμεις της νόμιμης βίας. Η αστυνομία και τα δικαστήρια γίνονται στην πορεία ανεξέλεγκτα και ενώ αδυνατούν μέχρι και να εμποδίσουν φόνους που πραγματοποιούνται μπροστά στα μάτια τους (η φασιστική δολοφονία του Π. Φύσσα είναι το πιο γνωστό, αλλά όχι το μοναδικό παράδειγμα) ή να κολάσουν  απλές περιπτώσεις προκλητικής διασπάθισης δημόσιου χρήματος, μπορούν ταυτόχρονα να εκφοβίζουν όσους επιχειρούν να σκεφτούν και να δράσουν διαφορετικά και συλλογικά. Και εδώ ακριβώς βρίσκεται το δηλητήριο για το πανεπιστήμιο. Γιατί το πανεπιστήμιο μπορεί να υπάρχει ως χώρος κριτικής και ελεύθερης σκέψης μονάχα αν επιτρέπει το διαφορετικό στη σκέψη και στην πράξη. Αν για κάθε  φοιτητική αντίδραση στις αποφάσεις των οργάνων διοίκησης του πανεπιστημίου, ο λόγος δίνεται (πρόχειρα και βιαστικά) στο νόμιμο βούρδουλα της καταστολής και στα δικαστήρια, τότε η ελευθερία και η κριτική γίνονται επικίνδυνες πρακτικές.