Πρωτοβουλία Αγώνα Νοσηλευτών: Στις 12 Μαϊου δεν «γιορτάζουμε» την Παγκόσμια Ημέρα του Νοσηλευτή, αλλά διεκδικούμε σθεναρά τα δικαιώματα μας!

 

Η πλειοψηφία του νοσηλευτικού προσωπικού στην ελληνική επικράτεια για μία ακόμη φορά φέτος αισθάνεται ξεκάθαρα ότι δεν έχει κανένα λόγο να «γιορτάζει» την Παγκόσμια Ημέρα του Νοσηλευτή στις 12 Μαΐου του 2021. Και αυτό γιατί η κατάσταση στα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας δεν έχει αλλάξει προς το καλύτερο σε σχέση με την περυσινή αντίστοιχη 12η Μαΐου. Και δεν έχει αλλάξει για τους νοσηλευτές και τους υπόλοιπους υγειονομικούς επειδή η κοινωνία εξακολουθεί να υποφέρει με την υγειονομική κρίση της πανδημίας του κορωνοϊού να παραμένει εδώ μετρώντας πλέον πάνω από 11 χιλιάδες νεκρούς και πάνω από 720 διασωληνωμένους ασθενείς ακόμα σε εντατικές μονάδες νοσοκομείων (και μέχρι πρόσφατα είχαμε και μερικούς επιπλέον διασωληνωμένους ασθενείς με φορητούς αναπνευστήρες σε απλούς θαλάμους κλινικών που περίμεναν εκεί για κάποιες ώρες – ή και μέρες – μέχρι να βρεθεί κλίνη εντατικής)

Το δύσκολο έργο της νοσηλείας και περίθαλψης των ασθενούντων και βαρέως πασχόντων το επωμίζεται ο κλάδος μας χωρίς την παραμικρή ουσιαστική υλική αναγνώριση από την κυβέρνηση η οποία εξακολουθεί να δείχνει παροιμιώδη αναλγησία για τα σημαντικά ζητήματα του κλάδου.

Και εξακολουθεί να δείχνει επίσης και παροιμιώδη αναισθησία με την άρνηση της να προσλαμβάνει νοσηλευτές σε μόνιμες κενές οργανικές θέσεις φανερώνοντας την παντελή άγνοια που έχει στην διαχείριση μίας τέτοιας κρίσης. Τα μεγάλα νοσοκομεία αναφοράς για covid είναι σε μεγάλο βαθμό, σε αρκετά τμήματα τους, στελεχωμένα με δεκάδες επικουρικών νοσηλευτών με ημερομηνία λήξης στην εργασία τους εντός 2 ετών αλλά και επίσης στελεχωμένα με νοσηλευτές ειδικευόμενους, νέους συνάδελφους που τώρα σπουδάζουν και αποκτούνε θεωρητική ειδίκευση και εμπειρία πάνω στη δουλειά καλύπτοντας βάρδιες σα να ήταν μόνιμοι ειδικευμένοι συνάδελφοι. Αυτή η πολιτική των «μη μόνιμων προσλήψεων» δημιουργεί προβλήματα στην διατήρηση της συνέχειας και της ομοιογένειας του εκάστοτε τμήματος, με συχνές μετακινήσεις προσωπικού από τμήμα σε τμήμα λόγω υποστελέχωσης και λόγω της μεγάλης διακύμανσης στις εισαγωγές-εξιτήρια ασθενούντων και στην υπερπληρότητα των νοσηλευτικών τμημάτων.

Επιπλέον υπενθυμίζουμε ακριβώς ότι λόγω αυτής της πολιτικής των «μη μόνιμων προσλήψεων» έχει ανέλθει ο μέσος όρος ηλικίας των νοσηλευτών πάνω από 40 έτη με ό.τι αυτό συνεπάγεται για την συνολική εργασιακή εξουθένωση-burn out, χρόνια μυοσκελετικά προβλήματα, κατάθλιψη, διαταραχές ύπνου. Και είναι αυτό το προσωπικό με όλα αυτά τα προβλήματα που υπερέβαλλε εαυτόν ειδικά τους τελευταίους 15 μήνες της κρίσης και έχει φτάσει στα όρια της σωματικής υπερκόπωσης και λόγω της συνεχιζόμενης αναστολής κανονικών αδειών εξαιτίας της πανδημίας.

Διακήρυξη της Πρωτοβουλίας Αγώνα Νοσηλευτών - Υπογραφές στήριξης και συμμετοχής

Συναδέλφισσες/συνάδελφοι!

Η νοσηλευτική κοινότητα στις μονάδες Υγείας του ΕΣΥ και του ιδιωτικού τομέα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή σε αυτούς τους πρώτους μήνες του 2021. Η κατάσταση με τις συνθήκες εργασίας στα νοσοκομεία και κέντρα υγείας του ΕΣΥ  με τους εξοντωτικούς ρυθμούς και  το φόρτο εργασίας είναι δραματική . Παράλληλα, στον ιδιωτικό τομέα  η απλήρωτη εργασία και οι χαμηλοί μισθοί είναι «μια κανονικότητα» για τους νοσηλευτές . Η πανδημία του κορωνοϊού  ήρθε να εντείνει τα  υπάρχοντα  προβλήματα του κλάδου μας, ο οποίος  τα τελευταία χρόνια αγωνίζεται να κάνει διακριτή στην κοινωνία την επαγγελματική του υπόσταση και ταυτότητα, να χειραφετηθεί επιστημονικά και επιπλέον να κάνει υπόθεση όλης της κοινωνίας την υπεράσπιση της λαϊκής υγείας και των δικαιωμάτων των χρηστών υπηρεσιών υγείας τόσο στο ΕΣΥ αλλά και στην ιδιωτική Υγεία.

Στο  ΕΣΥ, στην εποχή της κρίσης και του κορωνοϊού η κυβέρνηση δείχνει παροιμιώδη αναισθησία απέναντι στα  προβλήματα του κλάδου με την νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική διαχείριση της κρίσης που εφαρμόζει. Αναφορικά με την υποστελέχωση, η πολιτική  προσλήψεων με το σταγονόμετρο μόνιμων νοσηλευτών και προσλήψεων μόνο επικουρικών με συμβάσεις 1 ή 2 ετών δεν δίνει λύση στο πρόβλημα. Αντίθετα αυτή η τακτική από την Πολιτεία προκαλεί προβλήματα στη συνοχή στους χώρους δουλειάς και στην διατήρηση της συνέχειας του εκάστοτε τμήματος, ειδικά  με τις συχνές αλλαγές και μετακινήσεις νοσηλευτών από τμήμα σε τμήμα εξαιτίας της ανάγκης για κάλυψη των κενών.

Η οικονομική πολιτική των τελευταίων δεκαετιών παράλληλα με την επιπλέον κατάργηση των δώρων Πάσχα και Χριστουγέννων κατά την διάρκεια της μνημονιακής υπερδεκαετούς κρίσης που διανύουμε έχει κρατήσει τους μισθούς καθηλωμένους μειώνοντας τη δυνατότητα κάλυψης και των βασικών αναγκών των οικογενειών μας.  Χαρακτηριστική  της στάσης τους είναι και η αδιαφορία  όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ) στο διαρκές και χρόνιο αίτημα των νοσηλευτών του ΕΣΥ για ένταξη στα Βαρέα και Ανθυγιεινά Επαγγέλματα με χορήγηση δυνατότητας στους συναδέλφους για πρόωρη συνταξιοδότηση. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η μαζική φυγή χιλιάδων συναδέλφων μας στο εξωτερικό κατά τη διάρκεια όλης αυτής της μνημονιακής κρίσης για αναζήτηση αξιοπρεπούς εισοδήματος και συνθηκών ζωής.