Η ΠΡΟΫΠΗΡΕΣΙΑ, ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΑΖΑΡΕΥΟΝΤΑΙ!
Να καταργηθεί το προσοντολόγιο των απολύσεων και αποκλεισμών!
Να προσμετρηθεί και να υπολογιστεί ολόκληρη η προϋπηρεσία για τις φετινές προσλήψεις!
Μονιμοποίηση/Άμεσος διορισμός όλων των αναπληρωτών αποκλειστικά με βάση το πτυχίο και όλη την προϋπηρεσία!
Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους!
Δευτέρα 26/8 στις 11:00 όλοι/όλες
στην παράσταση διαμαρτυρίας - κινητοποίηση στο ΥΠΑΙΘ
Θεσσαλονίκη: Τρίτη 27/8, στις 11πμ, στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης
Μόνο
με δυστοπική περιπέτεια βγαλμένη από μυθιστόρημα του Φ. Κάφκα μπορεί
πλέον να παρομοιωθεί η οδύσσεια των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, που για
μια ακόμη χρονιά, που ανοίγει με μηδενικούς μόνιμους διορισμούς,
καλούνται με αυταπάρνηση και υπό εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες να
υπηρετήσουν τη μόρφωση των παιδιών και το δημόσιο σχολείο, ξαναζώντας τη
μέρα της μαρμότας: ΟΑΕΔ, χαρτιά, γιατροί, ψυχίατροι, ένσημα,
ΙΚΑ, αβεβαιότητα, αναμονή δηλώσεων, κόψιμο προϋπηρεσίας, τοποθετήσεις,
αυθαιρεσίες διοίκησης και η λίστα δεν έχει τελειωμό.
Φυσικά,
δεν είναι ούτε η γραφειοκρατία ούτε τα νομικά κωλύματα που επικαλούνται
Υπουργείο και διοίκηση υπεύθυνα για αυτήν την παρωδία, ωσάν αυτά να
είναι κάτι δεδομένα και πολιτικά ουδέτερα. Υπεύθυνοι και
υπόλογοι είναι όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις της τελευταίας
τουλάχιστον δεκαετίας που υπηρετούν στοχευμένα την πολιτική των
μηδενικών διορισμών, μονιμοποιώντας την ελαστική εργασία και επισφάλεια,
την ανακύκλωση της ανεργίας, ακολουθώντας με ευλάβεια τις εντολές και
τις απαιτήσεις των θεσμών, της ΕΕ και του ΟΟΣΑ που με θρασύτητα δηλώνουν
ότι το δημόσιο συνολικά, και η εκπαίδευση κατ’ επέκταση, χρειάζεται
συρρίκνωση.
Είναι
πλέον σαφές σε όλους μας ότι η “λύση” της ελαστικής εργασίας και της
μόνιμης επαναλαμβανόμενης αναπλήρωσης δεν αποτελεί μια δημοσιονομική
“αναγκαιότητα”, αλλά μια ξεκάθαρη πολιτική επιλογή του συστήματος: Χρειάζονται
και θέλουν εκπαιδευτικούς αναπληρωτές εργαζόμενους – λάστιχο, φθηνούς,
ευέλικτους για τις ανάγκες της αγοράς, εξαρτημένους από προγράμματα
ΕΣΠΑ. Υποτακτικούς, δουλοπρεπείς, οικονομικά εξαθλιωμένους, χωρίς εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα. Αλλά
πάνω από όλα μας θέλουν διασπασμένους – κατακερματισμένους σε
υπο-κλάδους και υπό-ομάδες με διαφορετικά δήθεν συντεχνιακά συμφέροντα,
να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για “περισσότερα προσόντα”.
Το προσοντολόγιο (ν. 4589/2019) έρχεται να κουμπώσει γάντι στις παραπάνω κατευθύνσεις. Το νέο σύστημα διορισμών/προσλήψεων επιδιώκει να ανατρέψει συνολικά το DNA του σχολείου και των εργαζόμενων σε αυτό. Σε
αξιολογικούς πίνακες «κινούμενη άμμο» οι αναπληρωτές θα καλούνται να
κυνηγούν «προσόντα», δεκάδες αλλά και εκατοντάδες μήνες προϋπηρεσίας
πετιούνται στα σκουπίδια, αφού τους εξισώνει με τα ακαδημαϊκά κριτήρια,
και συνθλίβονται τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από το πτυχίο. Επιδιώκουν να μεταφέρουν την ευθύνη της ανεργίας στους εργαζόμενους και η διαπραγμάτευση των όρων εργασίας γίνεται ατομική υπόθεση,
καθώς για μια θέση ελαστικής εργασίας θα καλούνται να μπουν σε ένα
αέναο κυνήγι προσόντων, να πιστοποιούν δια βίου την ικανότητά τους να
δουλέψουν ανταγωνιζόμενοι ο ένας τον άλλο! Και αν τα δικαιώματα που
απορρέουν από το πτυχίο και την προϋπηρεσία είναι ακόμα ζωντανά και
μπορούμε ακόμα να μιλάμε για προσλήψεις με βάση αυτά, είναι χάρη στους
δικούς μας αγώνες και την ενότητα που απέκρουσε σε πρώτη φάση την
εφαρμογή του νέου συστήματος πρόσληψης.