Κείμενα των Μιχάλη Ρίζου, Κώστα Τουλγαρίδη, Στάθη Γκότση
Σημαντική άνοδος των Παρεμβάσεων στο 36ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ
Σημαντική
άνοδο είχαν οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρωσεις στο 36ο Συνέδριο της
ΑΔΕΔΥ σε ψήφους, ποσοστά και έδρες στο νέο Γενικό Συμβούλιο. Παρά την
πτώση της μαζικότητας (συμμετείχαν και ψήφισαν 633 σύνεδροι, 61
λιγότεροι από το 2013), που αποτυπώνει τη μεγάλη μείωση των δημοσίων
υπαλλήλων τα τελευταία χρόνια, οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις
κατέγραψαν άνοδο κατά 1,29% (11,09% από 9,8% το 2013), συγκεντρώνοντας
70 ψήφους και 10 έδρες (αντί των 8 το 2013) στο νέο Γενικό Συμβούλιο.
Οι
Παρεμβάσεις πέτυχαν να εκφράσουν στο εκλογικό αποτέλεσμα ένα σημαντικά
μεγαλύτερο κομμάτι αντιπροσώπων από αυτούς που είχαν εκλεγεί με τα
ψηφοδέλτιά τους και να συσπειρώσουν ευρύτερες αγωνιστικές δυνάμεις. Στο
ψηφοδέλτιο τους, μάλιστα, συμμετείχε για πρώτη φορά και ο πρόεδρος της
ομοσπονδίας εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία (ΠΟΠΟΚΠ), γνωστός για τη
συμβολή του στο αγώνα ενάντια στα αντιασφαλιστικά εκτρώματα της
σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Το
αποτέλεσμα αυτό δεν ήταν τυχαίο. Αποτυπώνει τη σταθεροποίηση και συνεχή
ανάπτυξη, μέσα σε πολύ δύσκολες πολιτικές και κινηματικές συνθήκες,
ενός μετωπικού ρεύματος που επιμένει να τα βάζει με το σύνολο της
αντιδραστικής επίθεσης κυβερνήσεων, ΕΕ, κεφαλαίου, να παλεύει σταθερά
για την ταξική ανασυγκρότηση του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος, και
γενικότερα του εργατικού κινήματος, να αγωνίζεται στην πράξη και όχι στα
λόγια και «στα χαρτιά» για τα συμφέροντα και τις ελευθερίες των
εργαζομένων.
Οι
Παρεμβάσεις, απέναντι τόσο σε όλες τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, όσο και
στη νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δεν χαμήλωσαν ούτε μια στιγμή τον πήχη
της αντιπαράθεσης με τα μνημόνια, το χρέος και όλες τις καπιταλιστικές
αναδιαρθρώσεις στο Δημόσιο. Δεν «μάσησαν» τα λόγια τους για την ΕΕ και
το δημοσιονομικό σφαγείο της, θέτοντας ξεκάθαρα το αίτημα της
αποδέσμευσης από αυτήν με όρους εργατικών αναγκών. Δεν «τσίμπησαν» στα
καλέσματα της νέας διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ ούτε υπόστειλαν στιγμή τη
σημαία του αγώνα για να βοηθήσουν τη νέα κυβέρνηση στη «διαπραγμάτευση»
και τη σταθεροποίησή της. Πρωταγωνίστησαν σε όλους τους μεγάλους αγώνες,
κλαδικούς και συνολικούς, της προηγούμενης περιόδου. Επέμεναν στην
κοινή δράση, υπερβαίνοντας τα «σινικά τείχη» του ΠΑΜΕ που εξακολουθεί να
προσπαθεί να πείσει ότι ο χειρότερος εχθρός βρίσκεται στ’ αριστερά του,
αλλά και τα πολύπλευρα «εμπόρια ενότητας» άλλων δυνάμεων, πάντα πριν
από εκλογές και σε διάσταση με τις ανάγκες του κινήματος και της
κλιμάκωσής του. Και επέμεναν γιατί ήταν κοινή πεποίθηση ότι το αναγκαίο
αγωνιστικό μέτωπο ρήξης και ανατροπής είναι ανάγκη των καιρών!
Το
ρεύμα των Παρεμβάσεων, μέσα στην πολυμορφία του, έχει καταφέρει να
δημιουργήσει τη δική του ιστορία, ακριβώς γιατί υπερασπίζει με συνέπεια
τις παραπάνω αρχές, γιατί προτάσσει την αντιστροφή της κατάστασης στο
συνδικαλιστικό κίνημα.
Από
τα συνολικά αποτελέσματα προκύπτει αύξηση ΔΑΣ (ΠΑΜΕ) και Παρεμβάσεων σε
ποσοστά, ψήφους και έδρες. Σχετικά καλή παρουσία του πρωτοεμφανιζόμενου
ΜΕΤΑ (κυρίως από δυνάμεις της ΛΑΕ χωρίς τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ),
παρότι δεν μπορεί να συγκριθεί με κάτι προηγούμενο. Φυσικά, αρκετοί
αντιπρόσωποί του εκλέχτηκαν πριν τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ (Σεπτέμβρης
2015) αλλά και της ενιαίας ως τον Αύγουστο του 2016 συνδικαλιστικής του
παράταξης. Πτώση σημαντική της ΔΗΣΥΠ (πρώην ΠΑΣΚ) –συνεχίζεται
αδιαλείπτως τα τρία τελευταία συνέδρια–και λιγότερη της ΔΑΚΕ, παρότι
βγήκε πρώτη δύναμη. Πτώση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΡΚΙ με τους διάφορους κυβερνητικούς
δορυφόρους (ΑΕΕΚΕ- διάσπαση από ΠΑΣΚ από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση,
Ντριβαλάς πρώην ΠΑΣΚ και πρώην πρόεδρος ΑΔΕΔΥ) σε σύγκριση με το
προηγούμενο ενιαίο σχήμα με νυν ΜΕΤΑ. Πτώση σημαντική της παράταξης
«Δημοσιοϋπαλληλική Ανατροπή» (ΔΑ-Μπαλασόπουλος).
Στα
σημαντικά ζητήματα του συνεδρίου πρέπει να αναφερθούν: Πρώτο, το
σημαντικό ποσοστό (72%) του σώματος που ψήφισε υπέρ της εγγραφής όλων
των ελαστικά απασχολούμενων στο δημόσιο, στα σωματεία και τις
ομοσπονδίες του, ως καταστατική ρήτρα. Δεν πέρασε οριακά (απαιτούνταν το
75% των ψήφων)–το καταψήφισε η ΔΗΣΥΠ (πρώην ΠΑΣΚ)-ΔΑΚΕ, ενώ απείχε η
παράταξη Μπαλασόπουλου. Αυτή η πολιτική απόφαση του συνεδρίου παρ’ ότι
δεν έγινε καταστατική ανοίγει το δρόμο για την δράση σε κάθε ομοσπονδία
και σωματείο για να επιβάλουμε την ένταξη όλων των ελαστικά εργαζόμενων
στα συνδικάτα από τη βάση.
