Γ΄- Ε΄ΕΛΜΕ-Θ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ –ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ
"ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ: ΕΝΑ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ...ΙΣΤΟΡΙΑ"
του 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΕΥΚΑΡΠΙΑΣ & 6ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗΣ
ΠΕΜΠΤΗ, 17-10, 7μ.μ.
ΣΤO ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ «ΧΡΗΣΤΟΣ ΤΣΑΚΙΡΗΣ»
“Οι λαοί που δε διδάσκονται από το παρελθόν τους
είναι καταδικασμένοι να το ξαναζήσουν”.
Τέτοιες μέρες, 79 χρόνια, πριν το θηρίο του Φασισμού κυριαρχούσε παντοδύναμο στην Ευρώπη.
Είχε
επιβληθεί η «σιδερένια φτέρνα» της νέας τάξης. Όμως, ο ελληνικός λαός-
στην συντριπτική του πλειοψηφία,, που υπέφερε και πριν τον πόλεμο από
την κυριαρχία των ντόπιων δυναστών και τους δικτάτορες, όπως ο Μεταξάς, αναμετρώντας το έχει του, έλαβε την απόφαση να βγει έξω σε δρόμους και σε πλατείες …
Οι
ταπεινοί και καταφρονεμένοι πολέμησαν τους φασίστες κατακτητές και τους
ντόπιους συνεργάτες τους, γράφοντας το έπος της Εθνικής Αντίστασης, με
οδηγό τους το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ, με τον πρωτοπόρο ρόλο των
κομμουνιστών. Τσάκισαν το μύθο του αήττητου φασισμού, έκαναν πέρα τη
μοιρολατρία, δεν αποδέχτηκαν την κανονικότητα και το ρεαλισμό της υποταγής, με βαρύ φόρο αίματος απέδειξαν πως οι αγωνιζόμενοι λαοί είναι η μόνη Υπερδύναμη, που μπορεί να νικήσει και να ανατρέψει την «παντοκρατορία» των κρατούντων, αρκεί να πιστέψουν στη δύναμή τους.
Αυτές τις μέρες επιλέξαμε να προβάλουμε το ντοκιμαντέρ των συναδέλφων και των μαθητών μας , "ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ: Ένα στρατόπεδο...ιστορία".
Ως
ελάχιστο φόρο τιμής στους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της Εθνικής
Αντίστασης που φυλακίστηκαν, βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν στο
στρατόπεδο του Παύλου Μελά.
Ως συμβολή στη μάχη ενάντια στην ιστορική λήθη, τη διαστρέβλωση, την αποσιώπηση..
Ως
παράδειγμα αξιόλογης και δημιουργικής, «μυρμηγκίσιας» δουλειάς των
εκπαιδευτικών να ξετυλίξουν το νήμα από το παρελθόν στο σήμερα ,
συμβάλλοντας στη διαμόρφωση της αντιφασιστικής και αγωνιστικής
συνείδησης των μαθητών μας.
«Α, φτάνει πια! Πρέπει να λέμε την αλήθεια στα παιδιά»
(Μ.Αναγνωστάκης)
Το
στρατόπεδο Παύλου Μελά αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της
πόλης μας. Αποτύπωσε με μελανά χρώματα τη συλλογική μνήμη της πόλης την
περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν επιτάσσεται και χρησιμοποιείται από
τους κατακτητές ως τόπος φυλάκισης, βασανιστηρίων και μαζικών
εκτελέσεων εκατοντάδων αγωνιστών της ΕΑΜικής Αντίστασης. Αποκαλούμενο
και ως «δεξαμενή αίματος» , αποτελεί τόπο μαρτυρίου της Θεσσαλονίκης.
Τουλάχιστον
χίλιοι αγωνιστές έχει ταυτοποιηθεί ότι πέρασαν ως κρατούμενοι. 700 με
800εκτελέστηκαν στην τούμπα απέναντι από το οθωμανικό τέμενος, στη
σημερινή οδό Πεσόντων Ηρώων, ενώ ομαδικά εκτελέστηκαν άλλοι 101, οι
περισσότεροι κρατούμενοι στο στρατόπεδο στις 6 Ιουνίου 1944, στα
Διαβατά Θεσσαλονίκης. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη από τις ομαδικές
εκτελέσεις που οργάνωσαν οι Γερμανοί στη Θεσσαλονίκη και μία από τις
μεγαλύτερες σε όλη την κατεχόμενη τότε από τους Ναζί Ελλάδα.
