Αγων. Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης: Εμφανίζουν "απόφαση" Συνεδρίου ΟΛΜΕ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου (αξιολόγηση)! Κατέθεσαν πρόταση-παρωδία ΣΣΕ στην κυβέρνηση

 Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ - Θεσσαλονίκης

                                                                                                     18/7/2024

Εμφανίζουν ως απόφαση 21^ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ Συλλογική Σύμβαση Εργασίας με αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου (όπως βαφτίζουν την αξιολόγηση), ενώ ήδη έχουν καταθέσει πρόταση παρωδία ΣΣΕ στην κυβέρνηση

 

Αποκαλυπτικές για τη στάση των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού στο ΔΣ της ΟΛΜΕ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) σε μια κρίσιμη χρονιά, οι «αποφάσεις» του συνεδρίου που δημοσιοποίησαν αλλοιωμένες (12/7/2024). Τη στάση τους αυτή με αναλυτική ανακοίνωση (14/7/2024) καταγγείλαμε. Ποιος άραγε τόλμησε να προχωρήσει σε μια τόσο βαθύτατα αντιδημοκρατική ενέργεια; Η πλειοψηφία του ΔΣ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) που αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην ψηφιστεί απόφαση απεργίας αποχής κατά της αξιολόγησης; Η επιτροπή θέσεων που τη μετέτρεψαν σ όργανο αποφάσεων; Ο «πρόεδρος» του συνεδρίου;  Οφείλουν να απαντήσουν!

Ο λαλίστατος πρόεδρος του συνεδρίου, αξιολογητής διευθυντής σχολείου (πού φτάσανε, να ορίζουν πρόεδρο του συνεδρίου που δεν υλοποιεί τις αποφάσεις του κλάδου) που συνεχίζει τον άχαρο ρόλο που του αναθέσανε, να συκοφαντεί και να καθυβρίζει τις Παρεμβάσεις, μέσα στο συνέδριο και μετά, όφειλε  να φροντίσει, πριν κοινοποιηθούν οι αποφάσεις, να έχουν την υπογραφή του προεδρείου. Με βάση το καταστατικό όλα τα ζητήματα του συνεδρίου τα διεκπεραιώνει το προεδρείο, στο οποίο οι εκπρόσωποι των ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ με διαρκή πραξικοπήματα φίμωσαν κυριολεκτικά τους συνέδρους και συνέργησαν στην αλλοίωση των ψηφοφοριών, παρά τη σθεναρή στάση του εκπροσώπου των Παρεμβάσεων  σε αυτό.

Σ’ αυτό το φόντο οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) αποφάσισαν πρόταση επαιτείας, μια νομοτεχνική πρόταση στο πνεύμα που απαιτεί ο ν. 2738/1999 που κατέθεσαν στην κυβέρνηση, εν κρυπτώ από τον κλάδο.  Με την κατ’ όνομα Κλαδική Συλλογική Σύμβαση, όπως παραπλανητικά την ονομάζουν, ούτε τα ψίχουλα που αναμένουν να τους εκχωρήσει η κυβέρνηση δεν πρόκειται να τους δοθούν. Είναι προβλέψιμοι απέναντι στην κυβέρνηση, αφού έτσι και αλλιώς η τακτική τους απέναντι στην αντιεκπαιδευτική πολιτική της είναι δεδομένη, ούτε την αποκαλύπτει, ούτε την αντιπαλεύει!

Στην πρότασή τους απουσιάζει κάθε κριτική στον ψευδεπίγραφο ν. 2738/99 που φαλκιδεύει τις πραγματικές διεκδικήσεις των εκπαιδευτικών και όλων των δημοσίων υπαλλήλων. Δεν απαιτούν κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου των Δ.Υ. (ν. 5045/2023) που αποτελεί φυλακή για αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις των κλάδων που αγωνίζονται. Προβάλλουν υποβαθμισμένες διεκδικήσεις που είναι γνωστές στις κυβερνήσεις χρόνια ολόκληρα, οι οποίες δεσμευμένες σε αντιλαϊκές πολιτικές και στις αποφάσεις της ΕΕ, αδιαφορούν να λύσουν τα προβλήματα των σχολείων, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Κανένα σχέδιο αγώνα δεν προτείνουν που να αναγκάσει την κυβέρνηση να συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, να αποδεχθεί αιτήματα και να προχωρήσει σε λύσεις των προβλημάτων.

Ο ν. 2738/99 τον οποίο επικαλούνται και απευθύνονται στην κυβέρνηση για ΣΣΕ, αποτελεί θεσμικό τερατούργημα με τις απαγορευτικές ρυθμίσεις που περιλαμβάνει για ελεύθερες και γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας, αλλά και για τις γενικές, οι οποίες σταδιακά έγιναν ακόμη χειρότερες για τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα με νέες ρυθμίσεις.

·         Ρητά απαγορεύει στην ΟΛΜΕ και στις άλλες ομοσπονδίες να διαπραγματεύονται και να είναι συνομιλητές στα κρίσιμα ζητήματα των αποδοχών (μισθών και επιδομάτων), των συντάξεων, του συστήματος προσλήψεων, των οργανικών θέσεων (άρθ. 3, παρ. 2), αλλά αναγορεύει αποκλειστικό συνομιλητή την ΑΔΕΔΥ (άρθ. 4, παρ. 1). Δεν επικυρώνει τις διεθνείς συμβάσεις (151, 154) και ό,τι ισχύει στον ιδιωτικό τομέα όπου με βάση το ν. 1876/1990 ρόλο στις ΣΣΕ έχουν η ΓΣΕΕ, αλλά  και τα σωματεία του ιδιωτικού τομέα. Αλήθεια, τι σύμβαση είναι αυτή στο δημόσιο, που απαγορεύει στους κλάδους και τα σωματεία τους, όταν αγωνίζονται, να μπορούν οι εργαζόμενοι να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής τους!

·         Αναγορεύει την ΑΔΕΔΥ σε αποκλειστικό διαπραγματευτή – συνομιλητή σε κρίσιμα ζητήματα (μισθό, σύνταξη, διορισμούς, κ.ά.) και αφήνει στις ομοσπονδίες να μπορούν να συμμετέχουν μόνο για ειδικές συμβάσεις για επί μέρους  θέματα (υγιεινής, ασφάλειας, επιμόρφωσης, αδειών, χρόνου εργασίας, μεταθέσεων, συνδικαλιστικά, κ.ά.) και «εφόσον αυτά δεν έγιναν δεκτά για να αποτελούν περιεχόμενο γενικής συλλογικής σύμβασης εργασίας» (αρθ. 4, παρ. 2), οι οποίες είναι στην ευθύνη της ΑΔΕΔΥ, δηλαδή και αυτά είναι υπό την αίρεση της ΑΔΕΔΥ!

·         Όσον αφορά τα σημαντικά θέματα (μισθό, σύνταξη, κοινωνική ασφάλιση, κ.ά.), αναγορεύει προνομιακό συνομιλητή την ΑΔΕΔΥ, αλλά με περιορισμένες δυνατότητες, φαλκιδεύοντας όλα τα επίπεδα διαπραγμάτευσης γιατί οι συμφωνίες που θα καταλήγουν δεν θα είναι Συλλογικές Συμβάσεις, αλλά Συλλογικές Συμφωνίες (άρθ. 13). Η ισχύς τους απαιτεί κανονιστικές πράξεις, νομοθετικές ρυθμίσεις και κάθε φορά θα εξαρτάται από τις κυβερνητικές διαθέσεις και το κατά πόσο θα εναρμονίζονται με τις αντιλαϊκές πολιτικές της εκάστοτε κυβέρνησης, τις προαπαφασισμένες πολιτικές δεσμεύσεις και συμφωνίες με την Ευρωπαϊκή Ένωση.

·         Παρά την πλήρη υπονόμευση των ΣΣΕ από παραπάνω ρυθμίσεις, θεσπίστηκε και καθεστώς μονομερούς διαδικασίας Μεσολάβησης (διαιτησία) όπου μεσολαβητές (άρθ. 10, 11) αποτελούν Νομικοί σύμβουλοι του κράτους και πανεπιστημιακοί που ορίζονται από την κυβέρνηση με παράλληλο πάγωμα κάθε αγωνιστικής διεκδίκησης.

·         Οι κυβερνήσεις δεν σταμάτησαν όμως εδώ, με το ν. 3205/03 άρθ. 24, παρ. 5 (ενιαίο μισθολόγιο) αφαιρέθηκε κάθε δυνατότητα για συλλογικές διαπραγματεύσεις, υπογραφή συλλογικής σύμβασης και συλλογικής συμφωνίας για το πιο βασικό ζήτημα των ΣΣΕ, των αποδοχών (μισθό και επιδόματα). Αυτή η ρύθμιση δεν άλλαξε, αλλά παρέμεινε σε άλλα τρία ενιαία μισθολόγια που ψηφίστηκαν από όλες τις κυβερνήσεις (ν. 4024/2011, ν. 4354/2015, ν. 5045/2023).

·         Με το νόμο του Χατζηδάκη (4808/2021) περικυκλώνουν κάθε αγώνα των εργαζομένων για να τον υποτάξουν στις αντισυνδικαλιστικές και απεργοκτόνες ρυθμίσεις του. Το ίδιο ισχύει και για τις Συμβάσεις Εργασίας μέσω της διαμεσολάβησης (ΟΜΕΔ) και την αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ που θέλουν να επιβάλλουν. Η ΟΛΜΕ δεν το γνωρίζει! Η πρόταση Σύμβαση Εργασίας που κατέθεσαν για τους αναπληρωτές, εφαρμόζοντας και το 1876/90 που μέσω ΟΜΕΔ και ΓΕΜΗΣΟΕ (άρθ. 96, 97) οδηγεί απευθείας στην εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη δεν τους προβλημάτισε και ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να αποφασίσουν την εφαρμογή του.

Τα παραπάνω δεν είναι τυχαία, προφανώς έχουν σχέση με τις πολιτικές εξελίξεις την εποχή που ο ν. 2738/99 ψηφίστηκε. Η κυβέρνηση Σημίτη, μπροστά στους δυναμικούς αγώνες των κλάδων, ιδιαίτερα στην εκπαίδευση (απεργία καθηγητών 1997, καταλήψεις ΑΣΕΠ 1998), στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και στην Υγεία, ψήφισε έναν νόμο ψευδεπίγραφων ΣΣΕ για το Δημόσιο που ισοδυναμεί με μηχανισμό ανάσχεσης δυναμικών κλαδικών κινητοποιήσεων και με ασφαλιστικές δικλίδες την προώθηση του «κοινωνικού  διαλόγου» για την πλήρη ενσωμάτωση των σωματείων στην κυβερνητική πολιτική. Ούτε είναι τυχαίο ότι η ΟΛΜΕ συμμετείχε σε διαπραγματεύσεις καταθέτοντας πολύ συγκεκριμένα αιτήματα, αλλά και με απαίτηση να κατοχυρωθούν γνήσιες κλαδικές συμβάσεις (2000, 2002, 2006, 2010), καθώς και άλλες ομοσπονδίες και η ΑΔΕΔΥ. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ΟΛΜΕ έγινε αποδεκτό το 2000 μόνο ένα από τα 58 που κατέθεσε! Όλα αυτά επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα του ν. 2738/1999 και την απαίτηση το συνδικαλιστικό κίνημα να ζητά την κατάργησή του για να μπορούν να υπάρξουν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις και νομοθετικά κατοχυρωμένες.

Στη σημερινή περίοδο του άκρατου αυταρχισμού, της ποινικοποίησης των αγώνων και των αντισυνδικαλιστικών νόμων (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.), πλανώνται όσοι νομίζουν ότι καταθέτοντας μια πρόταση ΣΣΕ, χωρίς πρόταση αγώνα, θα κερδίσουν αυξήσεις και δικαιώματα.

Την εμπειρία σχετικά με τις ΣΣΕ οι δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού σκόπιμα την αγνοούν γιατί δεν θέλουν να την προσαρμόσουν σε μια αγωνιστική γραμμή, την οποία ούτε έχουν, ούτε θέλουν!  Το μοντέλο συνδικαλισμού στο οποίο έχουν προσαρμοστεί ως κυβερνητικές παρατάξεις  είναι της  αναζήτησης σημείων επαφής με τα μέτρα  που καταθέτουν  οι κυβερνήσεις, για αυτό και ανάλογες είναι και οι προτάσεις που καταθέτουν (καλή αξιολόγηση, επέκταση μαθητείας, επίδομα τηλεκπαίδευσης, κ.ά.), ευελπιστώντας, για τη συναίνεση που προσφέρουν στην κυβερνητική πολιτική, να ανταμειφθούν με ψίχουλα που θα τους παραχωρήσει η κυβέρνηση.

Σε μια τέτοια κατεύθυνση ψήφισαν θέσεις στα συνέδρια και εξειδίκευσαν πρόταση που κατέθεσαν για ΣΣΕ που αφήνουν έκθετο τον κλάδο στα κυβερνητικά μέτρα. Χαρακτηριστικά τα παραδείγματα. Δεν διεκδικούν γνήσιες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις, εφ’ όλης της ύλης, αλλά  Σύμβαση Εργασίας και ξεχωριστά Σύμβαση οικονομικής αναβάθμισης, προσαρμογή στο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο απαγορεύει διαπραγματεύσεις για το μισθό.  Δεν διεκδικούν οι μισθοί να επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα, στα 1.200 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο, αλλά αυξήσεις στα όρια του πληθωρισμού, με αυτόματη αναπροσαρμογή των μισθών! Ζητούν κατάργηση μόνο μέρους των νόμων για την αξιολόγηση, του Γ Μέρους του ν. 4823/21 (ατομική αξιολόγηση)  και των άρθρων 20 και 21 του 4692/20 (ατομική αξιολόγηση στα Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ.), ενώ δεν ζητούν κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, χρήση σχολικών υποδομών για έσοδα στο πλαίσιο αυτονομίας της σχολικής μονάδας, κ.ά. Δεν ζητούν κατάργηση των νόμων για την αξιολόγηση (4823/21, 4298/20). Ζητούν εφαρμογή του 2738/1999, χωρίς ούτε καν μια στοιχειώδη κριτική που έκανε στο παρελθόν η ΟΛΜΕ (τροποποίηση, δεν ανταποκρίνεται στις ΣΣΕ που απαιτεί ο κλάδος, να αλλάξει, κ.ά.). Κανένα σχέδιο αγώνα δεν καταθέτουν, ενώ χωρίς αγωνιστική στάση του κλάδου δεν μπορεί να σπάσει ο κλάδος την αδιαλλαξία  της κυβέρνησης και του ΥΠΑΙΘΑ και να γίνουν αποδεκτά τα αιτήματα κι οι διεκδικήσεις μας.

Σχετικά με τη στάση της ΑΣΕ

Η νομοτεχνική πρόταση που κατέθεσαν εδώ και δύο χρόνια για ΣΣΕ δεν συμπεριλαμβάνει όλα τα αιτήματα του κλάδου και την παρουσιάζουν ως το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει ο κλάδος για να έχει κατακτήσεις και μάλιστα χωρίς να τη συνοδεύουν με πρόγραμμα αγώνα. Με την πρότασή τους για ΣΣΕ εργασίας, προσποιούνται ότι δεν οδηγούν τον κλάδο να αποδεχθεί τον ΟΜΕΔ και την εφαρμογή του απεργοκτόνου ν. Χατζηδάκη. Στο συνέδριο απέφυγαν να πάρουν θέση για τον επικίνδυνο δρόμο που αποκάλυψαν οι Παρεμβάσεις. Κατέθεσαν πρόταση για τους μισθούς πολύ κατώτερη των αναγκών, αφού παρόλο που διεκδικούν την κάλυψη των απωλειών από τα χρόνια της κρίσης, επιμένουν να την ορίζουν σε καθαρές αποδοχές στα 950 € στον πρωτοδιόριστο, αντί στα 1.200 €, όσο έπαιρνε ένας πρωτοδιόριστος πριν την κρίση. Στη ΣΣΕ δεν περιλαμβάνουν το αίτημα για επιστροφή του ωραρίου στην πριν από το 2013 κατάσταση. Δεν συμπεριλαμβάνουν αίτημα κατάργησης του 2738/2099.  Η πρόταση του ΠΑΜΕ για τις ΣΣΕ που περιλαμβάνει σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα και κατατέθηκε και στη Βουλή από το ΚΚΕ, δεν περιλαμβάνει αίτημα διεκδίκησης για το μισθό με βάση τις ανάγκες των δημοσίων υπαλλήλων, παρά μόνο επιστροφή των δώρων!

Η πρότασή μας για τις  Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας

Σε μια κρίσιμη περίοδο που το κράτος θωρακίζεται με αντισυνδικαλιστικούς νόμους (Χατζηδάκη, Γεωργιάδη, κ.ά.) για να ανατρέψει οποιαδήποτε ελπιδοφόρα εξέλιξη των αγώνων, όπως εκφράστηκε τα προηγούμενα χρόνια,  ώστε να ολοκληρώσει απρόσκοπτα τα μέτρα εναρμόνισης και λειτουργίας της δημόσιας παιδείας με πλήρη ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, της υποταγής των εκπαιδευτικών σε ρόλο διεκπεραιωτών της ύλης και της απογείωσης των ταξικών φραγμών, ένας είναι ο δρόμος, σχέδιο αγώνα που μπορεί να τους νικήσει, αιτήματα και διεκδικήσεις που απαντούν στη γενικευμένη επίθεσή τους και θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες του δημόσιου σχολείου, των μαθητών και των εκπαιδευτικών. Αν κυριαρχήσουν οι  ψευδαισθήσεις των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, των υποβαθμισμένων αιτημάτων και της διαπραγμάτευσης σε ό,τι μας επιτρέπει ο ν. 2738/99, αλλά και του κομματικού συνδικαλισμού, της απόλυτης νομοτεχνικής πρότασής τους, και αυτοί σε ό,τι μας επιτρέπει ο νόμος, και χωρίς να προτείνουν σχέδιο αγώνα, αλλά με συντήρηση των δυνάμεών μας, μπορεί και να τη γλιτώσουμε, θα ηττηθούμε κατά κράτος!

·         Κατάργηση του ν. 2738/99, παρωδία διαπραγματεύσεων ΣΣΕ.

·         Κατάργηση του ενιαίου μισθολογίου φυλακή για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς.

·         Κατοχύρωση γνήσιας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας εφ’ όλης της ύλης (μισθό, σύνταξη, εργασία, κοινωνική ασφάλιση, διορισμούς). Ελεύθερες και γνήσιες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας σε όλο το δημόσιο και σε όλα τα επίπεδα. 

·         Όχι στις αυταπάτες συμμετοχής της ΟΛΜΕ σε ψευδεπίγραφους διαλόγους.

·         Καμία συναίνεση με μεσολαβητές, ΟΜΕΔ, κ.ά. οργανισμούς, περικυκλωμένους από το ν. Χατζηδάκη που θα σημάνει αποδοχή του ΓΕΜΗΣΟΕ και άλλων αντισυνδικαλιστικών ρυθμίσεων.

·         Κατάργηση του άρθρου 24 παρ. 3 του ν. 3205/03 (μισθολόγιο) που απαγορεύει τις διαπραγματεύσεις για το μισθό. Κατοχύρωση ρύθμισης όπως και στον ιδιωτικό τομέα, όπου ο μισθός  θα είναι βασικό κομμάτι των διαπραγματεύσεων και με ισχυρό ρόλο σε όλα τα σωματεία (τριτοβάθμια, δευτεροβάθμια, και πρωτοβάθμια).

·         Στα κρίσιμα ζητήματα προτείνουμε με βάση τα προ κρίσης αιτήματα του κλάδου που ψηφίστηκαν σε Γενικές Συνελεύσεις, διεκδικήθηκαν μέσα από αγώνες και ανακόπηκαν βίαια από τις πιο βαθιές αντιλαϊκές πολιτικές των μνημονίων, να κατατεθεί πρόταση του κλάδου για ΣΣΕ:

•     1.400 € καθαρά στον πρωτοδιόριστο με αντίστοιχες αυξήσεις σε όλα τα ΜΚ για να ζούμε με αξιοπρέπεια αποκλειστικά από το μισθό μας. Να επανέλθουν τα δώρα και να δοθεί το ΜΚ που μας αφαιρέθηκε. Αφορολόγητο στις 12.000 €.. Η σχέση εισαγωγικού και καταληκτικού μισθού να διαμορφωθεί 1 προς 2,5.
• Πλήρη σύνταξη στα 30 χρόνια εργασίας, χωρίς όριο ηλικίας και υπολογισμό της κύριας σύνταξης στο 80% του συνόλου των αποδοχών κατά το μήνα αποχώρησης. Αυτοδίκαιη αναγνώριση της στρατιωτικής θητείας (χωρίς εξαγορά). Κατοχύρωση του δικαιώματος σύνταξης στα 25 χρόνια. Τριπλασιασμό του εφάπαξ για να επανέλθει στα όρια προ κρίσης. Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων (Κατρούγκαλου, Βρούτση, κ.ά.).
•   Μαζικοί μόνιμοι διορισμοί. 20 χιλιάδες τώρα στη Β/θμια για να καλυφθούν όλα τα κενά με μόνιμους διορισμούς! Κάτω τα χέρια από τις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών, όχι στους κόφτες μείωσης των αναπληρωτών κατά 50%, όπως σχεδιάζουν και προωθούν.
•   Να καταργηθούν οι νόμοι κατηγοριοποίησης σχολείων και εκπαιδευτικών της αξιολόγησης (ν. 4692/20, 4823/21). Παιδαγωγική ελευθερία στα σχολεία.
•   Όχι στην παράδοση της τεχνικής εκπαίδευσης στην αγορά και την φτηνή κατάρτιση. Όχι στην εμπορευματοποίηση και τη μαθητεία. Τεχνική Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο ΥΠΑΙΘ. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Να καταργηθεί ο νόμος Πιερρακάκη για την ΤΕΕ (Ν. 5082/24).
•   Να επανέλθει το διδακτικό ωράριο στα όρια του 2013.
•   Μείωση των μαθητών στους 20 στο τμήμα, 15 στις ομάδες προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια.
•   Να καταργηθούν όλοι οι αντιεκπαιδευτικοί νόμοι και να ξεκινήσει διάλογος με το ΥΠΑΙΘΑ στη βάση των προτάσεων του κλάδου.
•   Άμεση αύξηση δημόσιων δαπανών για την Παιδεία στο 5% του ΑΕΠ τουλάχιστον, με δεσμεύσεις αυτές να φτάσουν στο 7% του ΑΕΠ ή το 15% του Προϋπολογισμού.
•   Όχι τηλεπιμορφώσεις - διαλέξεις. Ετήσια επιμόρφωση για όλους με απαλλαγή από τα διδακτικά καθήκοντα.
•   Κάτω τα χέρια από τα σωματεία, τις ΓΣ, την απεργία. Καμία δίωξη εκπαιδευτικών.  O αυταρχισμός και η τρομοκρατία δεν θα περάσουν. Δεν εφαρμόζουμε καμία πτυχή του αντεργατικού ν. «Χατζηδάκη» (ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικές κάλπες, φακέλωμα κλπ)! Καμιά συμμετοχή σε ηλεκτρονικές εκλογές.
•   Δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν σχολείο για όλα τα παιδιά. Κανένα παιδί έξω από το σχολείο!
  

Την πρόταση παρωδία ΣΣΕ που κατέθεσε η ΟΛΜΕ η κυβέρνηση την αγνοεί επιδεκτικά, γιατί στην τακτική της δεν είναι ούτε καν οι ψευδεπίγραφοι διάλογοι, αλλά η επίδειξη πυγμής και τρομοκρατίας του κλάδου. Δεν αποδεχόμαστε καμία εφαρμογή του ν. Χατζηδάκη μέσω και των ΣΣΕ.

Πρόταση ΣΣΕ με το ξεκίνημα της χρονιάς να συζητηθεί μέσα στον κλάδο και να είναι απόφαση Γενικών Συνελεύσεων, με σχέδιο αγώνα να διεκδικήσουμε γνήσια ΣΣΕ. Σε μια τέτοια κατεύθυνση οι Παρεμβάσεις ήδη καταθέσαμε πρόταση αγώνα μέσα στο 21^ο συνέδριο για αποφασιστικό αγώνα διαρκείας που οι ΓΣ θα καθορίζουν με βάση τις εξελίξεις.

 

ΟΧΙ ΣΤΗ ΣΥΜΠΑΙΓΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΜΟ ΠΑΡΩΔΙΑ ΓΙΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΕΙΣ ΣΣΕ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΡΙΚΑΤΟΥΡΑ ΣΣΕ ΤΗΣ ΟΛΜΕ!

ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ, ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ

 

Αγων. Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης: Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ δημοσιοποίησε νοθευμένες τις «αποφάσεις» του 21ου συνεδρίου!

Αγωνιστική Παρέμβαση Ε΄ ΕΛΜΕ – Θεσσαλονίκης

Η πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ δημοσιοποίησε νοθευμένες τις «αποφάσεις» του 21^ου συνεδρίου

  Αποφάσεις κατώτερες των αναγκών του δημόσιου σχολείου και της εργασίας μας!

Οι παρατάξεις ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, για άλλη μια φορά, απέδειξαν όχι μόνο πόσο υποταγμένες είναι, αλλά και βαθιά αντιδημοκρατικές! Στις 12/7/2024 δημοσιοποίησαν αλλοιωμένες τις “αποφάσεις” του Συνεδρίου ! Ποιος άραγε τόλμησε να προχωρήσει σε μια τόσο βαθύτατα αντιδημοκρατική ενέργεια! Η πλειοψηφία του ΔΣ (ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) που αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην ψηφιστεί απόφαση απεργίας αποχής κατά της αξιολόγησης; Η επιτροπή θέσεων που την ελέγχουν και την μετέτρεψαν σε όργανο αποφάσεων; Το προεδρείο που έχει και την ευθύνη υλοποίησης όλων των αποφάσεων; Οφείλουν να απαντήσουν!

Δύο προτάσεις που κατατέθηκαν από τις Παρεμβάσεις και ψηφίστηκαν («Μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων χωρίς αξιολόγηση» και «Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών, χωρίς εξαίρεση») δεν υπάρχουν στις αποφάσεις του 21^ου συνεδρίου που ανάρτησαν στην ιστοσελίδα της ΟΛΜΕ και έστειλαν στα σχολεία! Άλλη μία των Παρεμβάσεων για τους αναπληρωτές που ψηφίστηκε δεν την κατέγραψαν όπως αυτοτελώς ψηφίστηκε, αλλά τη συμπεριέλαβαν στην ενότητα για τους αναπληρωτές που όμως αυτή η ενότητα δεν ψηφίστηκε από τις Παρεμβάσεις και άλλες δυνάμεις, αλλάζοντας τη διατύπωση και το περιεχόμενο, που ούτε αυτό έχουν δικαίωμα να το κάνουν! Αποφάσεις που ψηφίστηκαν σε επιμέρους ζητήματα, ορισμένες και από τις Παρεμβάσεις (στρατιωτική θητεία, αναπηρία 67% εκπαιδευτικών, Γραμματεία στα σχολεία, δαπάνες για υγεία, κ.ά.) τις συμπεριέλαβαν σε άλλα θέματα (οικονομικά, συνταξιοδοτικά, εργασιακά, κ.ά.). Κόψε, ράψε, όπως τους βολεύει, καμία σχέση πλέον με τις δημοκρατικές παραδόσεις του κλάδου.

Παρουσιάζουν ως απόφαση του Συνεδρίου πρόταση που δεν κατατέθηκε και δεν ψηφίστηκε ποτέ («Το 21ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ αποφασίζει, αναγνωρίζοντας…. τα θετικά για τον κλάδο αποτελέσματα που έφερε η ύπαρξη πραγματικών αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια, την εκ νέου συμμετοχή του κλάδου στις επικείμενες εκλογές….»). Επιδιώκουν με τετελεσμένα δεδομένα να σύρουν τον κλάδο σε συμμετοχή στις ηλεκτρονικές εκλογές, όσο κι αν προσχηματικά διακηρύττουν το αντίθετο.

Αποκαλυπτικές για τη στάση που κρατούν για τις ΣΣΕ είναι τα όσα γράφουν στην αντίστοιχη θεματική απόφαση που κορυφαία θέματα των διαπραγματεύσεων για Συμβάσεις Εργασίας ανάμεσα στην ΟΛΜΕ και το Υπουργείο Παιδείας καταγράφουν και το πλαίσιο αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου και της εκπαιδευτικής διαδικασίας, δηλαδή την απόφαση καλής αξιολόγησης, όπως την διαμόρφωσαν στο 20^ο πραξικοπηματικό συνέδριο. Τη στιγμή που το ΥΠΑΙΘΑ δια πυρός και σιδήρου με τις συνεχείς επιθέσεις κατά των εκπαιδευτικών (18 δικαστικές προσφυγές, συνεχείς εγκυκλίους απειλών και εκβιασμών, κ.ά.) επιδιώκει το σταμάτημα του αγώνα κατά της αξιολόγησης,  συνεχίζουν την πρακτική της πλήρους υποταγής των εκπαιδευτικών στα σχέδια κατηγοριοποίησης εκπαιδευτικών και σχολείων και τολμούν και προτείνουν δήθεν βελτιωτικές προτάσεις.

Τα πραξικοπήματά τους όμως δεν έχουν τέλος! Το συνέδριο ποτέ δεν ψήφισε την προμετωπίδα με την οποία ξεκινούν τις αποφάσεις  μετά τον τίτλο, 21ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΟΛΜΕ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ : «Σε συνέχεια των αποφάσεων και των αιτημάτων που υπερψηφίστηκαν στο 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, που καλύπτουν τα ζητήματα των οικονομικών, εργασιακών, συνταξιοδοτικών, ασφαλιστικών, παιδαγωγικών αιτημάτων και τα ζητήματα αξιολόγησης, της βίας στα σχολεία, της γραφειοκρατίας, της επιμόρφωσης, της στέγασης κ.α. το 21ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ αποφασίζει:» Ούτε το συνέδριο ψήφισε ως προμετωπίδα  να περιλαμβάνεται σε τέσσερις θεματικές και άλλες ενότητες (εργασιακά, συνταξιοδοτικά, μισθολογικά, για βία και εκφοβισμό) ότι οι αποφάσεις στα συγκεκριμένα θέματα είναι «συμπληρωματικά στα αιτήματα του 20 συνεδρίου».

Συνολικά, με τις παραπάνω πρακτικές επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν το 20ο πραξικοπηματικό συνέδριο με άλλο ένα πραξικοπηματικό και έφτασαν στο σημείο να αλλοιώνουν τις αποφάσεις του!  Να νομιμοποιήσουν τις αποφάσεις σε βασικά θέματα που με πραξικοπηματικό τρόπο πήραν στο προηγούμενο 20ο Συνέδριο, τις οποίες  δεν έθεσαν ποτέ στην κρίση του κλάδου σε καμία Γενική Συνέλευση την προηγούμενη διετία, όπως την πρότασή τους για μια «καλή αξιολόγηση», ούτε τις αυξήσεις κοροϊδία (στο όριο του πληθωρισμού), ούτε την καρικατούρα πρόταση για Συλλογικές Διαπραγματεύσεις, κ.ά., για να μην απορριφθούν. Επίσης, προσπαθούν να παρουσιαστούν ως δυνάμεις σύνθεσης, όπως ήδη έκαναν οι ΣΥΝΕΚ με ανακοίνωσή τους (8/7/2024).

Τέτοιες πρακτικές δεν έγιναν  σε κανένα συνέδριο! Οι αποφάσεις στα συνέδρια ψηφίζονται και καταγράφονται όπως ψηφίστηκαν, είτε  πρόκειται για ενιαίο πλαίσιο (πολιτικό σκεπτικό, αιτήματα, μορφές αγώνα), είτε για  ξεχωριστά  θέματα (οικονομικά, εργασιακά, συνταξιοδοτικά, κ.ά.),  το ίδιο ισχύει όταν πρόκειται  για επιμέρους ενότητες  (αναπληρωτές, εκδρομές, κ.ά.).Οι παρατάξεις, αν ήθελαν οι επιμέρους προτάσεις που κατέθεσαν να συμπεριληφθούν σε θεματικές, οι ίδιες θα το δήλωναν (έστω δια του μέλους τους στην επιτροπή θέσεων), αφού τις απαγόρευσαν να μιλάνε!  Στο συνέδριο επιβλήθηκαν αντιδημοκρατικές διαδικασίες και η Αγωνιστική Παρέμβαση σε αναλυτική ανακοίνωση (10/7/2024) τις έχουμε περιγράψει!

Τα επιμέρους αιτήματα που οι αποφάσεις καταγράφουν σε κρίσιμα ζητήματα ήταν ήδη αποφάσεις του κλάδου (για τον ΑΣΕΠ, τους νεοδιόριστους, τους αναπληρωτές, κ.ά.), ενώ απουσιάζουν διεκδικήσεις για όλα τα επίδικα της περιόδου (αξιοπρεπείς μισθοί και συντάξεις, μαζικοί μόνιμοι διορισμοί, αξιολόγηση, κ.ά.) και ο κλάδος μένει ακάλυπτος στη γενικευμένη και εφ’ όλης της ύλης επίθεση που δέχεται. Απουσιάζει παντελώς κάθε αναφορά στην αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, σε μια περίοδο που ετοιμάζονται να γενικεύσουν την εξαήμερη εργασία στον ιδιωτικό τομέα, να θέσουν  σε ισχύ το πριμ παραγωγικότητας διαίρεσης των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα και στην εκπαίδευση συνεχίζουν το μπαράζ μέτρων ενίσχυσης του σχολείου της αγοράς.

Οι αποφάσεις είναι κατώτερες των αναγκών του δημόσιου σχολείου και των αναγκαίων απαντήσεων για να σταματήσουμε την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της παιδείας, που συνθλίβει τα δικαιώματά μας και χτυπάει αλύπητα την ποιότητα της ζωής μας.  Δεν απουσιάζει μόνο κάθε αντίλογος στη βάρβαρη πολιτική τους, αλλά και κάθε σχέδιο αγώνα αντιμετώπισής της.

Για τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην ΟΛΜΕ

Μια νέα κατάσταση έχει διαμορφωθεί πλέον στην ΟΛΜΕ. Οι παραβιάσεις κάθε δημοκρατικής διαδικασίας των καταστατικών που ισχύουν στα  σωματεία μας και των ιστορικών παραδόσεων του κλάδου είναι συνεχείς. Είναι χαρακτηριστική η στάση τους τον Οκτώβρη του 2021, όταν πρόεδροι των παρατάξεων των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ άλλαξαν τις αποφάσεις των ΓΣ των ΕΛΜΕ τους και ψήφισαν κατά της απεργίας αποχής για να σταματήσουν τον αγώνα κατά της αξιολόγησης, τον Οκτώβρη του 2022 πραξικοπηματικά κατάργησαν ΓΣ των πρόεδρων για να μην καταψηφιστεί η συμμετοχή τους στις ηλεκτρονικές εκλογές στα ΠΥΣΔΕ, παρέχοντας νομιμοποίηση στον αντισυνδικαλιστικό ν. Χατζηδάκη. Στο 21^ο συνέδριο πραξικοπηματικά αποχώρησαν για να μην πάρει ο κλάδος απόφαση κατά της αξιολόγησης.

Σε δύο συνέδρια (20^ο και 21^ο) κατάργησαν το ρόλο των συνέδρων, αλλά και των παρατάξεων. Τα συνέδρια, όπου όλοι και για όλα έχουν λόγο καταθέτοντας προτάσεις και αντιπροτάσεις, τα έχουν μετατρέψει από συνέδρια ανοιχτών διαδικασιών, σε συνέδρια κλειστά και ελεγχόμενα.  Αναβάθμισαν νέα όργανα τα οποία ελέγχουν, όπως την επιτροπή θέσεων (τα τρία από τα πέντε μέλη ανήκουν σε ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ) και καθορίζουν τις αποφάσεις του κλάδου, τις οποίες ούτε σε διαδικασίες ΓΣ των ΕΛΜΕ έχουν θέσει, ούτε μέσα στο συνέδριο αναλυτικά έχουν κατατεθεί.  Έφτασαν τώρα να αλλοιώνουν και τις ίδιες τις αποφάσεις των συνεδρίων και να απαξιώνουν και να εμπαίζουν τους ίδιους τους συνέδρους και την παρουσία τους.

Η ιερή συμμαχία ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ ανακόπτει κάθε αγωνιστική ανάταση του κλάδου. Όχι μόνο δεν κατέθεσαν πρόταση συνέχισης και κλιμάκωσης του αγώνα μετά από πετυχημένες κινητοποιήσεις (24ωρη απεργία 11/10/21, απεργία αποχή από αξιολόγηση, 24ωρες απεργίες 15 και 28/2/2023, 24ωρη 28/2/2024, κ.ά.), αλλά χρησιμοποιώντας αντιδημοκρατικές και πραξικοπηματικές πρακτικές, επιδιώκουν το σταμάτημα κάθε δυναμικής. Όσοι αγωνίζονται για τη συσπείρωση του κλάδου και τη χάραξη αγωνιστικής πορείας μπροστά στη γενικευμένη και εφ’ όλης της ύλης επίθεση που δεχόμαστε, οφείλουν να έχουν  στις προτεραιότητές τους την αποκατάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών των σωματείων μας και των δημοκρατικών παραδόσεων του κλάδου! Να μην αφήσουν αναπάντητη την αλλοίωση των αποφάσεων του 21^ου συνεδρίου!  Σε μια τέτοια κατεύθυνση οι Παρεμβάσεις ήδη καταθέσαμε πρόταση αγώνα μέσα στο 21^ο συνέδριο για αποφασιστικό αγώνα διαρκείας με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς που οι ΓΣ θα καθορίζουν με βάση τις εξελίξεις.

Παρεμβάσεις ΔΕ: Αποτίμηση του 21ου συνεδρίου της ΟΛΜΕ (1-4/7/2024)

ΑΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΟΥ 21^ου ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ της ΟΛΜΕ

Οι Παρεμβάσεις Δ.Ε. χαιρετίζουμε τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες, που μας τίμησαν με την ψήφο τους, ενισχύοντας τις δυνάμεις μας και ισχυροποιώντας το αγωνιστικό και μαχητικό ρεύμα μέσα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Παρακάτω ακολουθούν τα αποτελέσματα σε ΟΛΜΕ κι ΑΔΕΔΥ.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΜΕ				ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΑΔΕΔΥ
	ΨΗΦΟΙ	%	ΕΔΡΕΣ		ΨΗΦΟΙ	ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΟΙ
ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ	296			ΕΓΓΕΓΡΑΜΜΕΝΟΙ	296
ΨΗΦΙΣΑΝ	296			ΨΗΦΙΣΑΝ	296
ΑΚΥΡΑ- ΛΕΥΚΑ	0			ΑΚΥΡΑ-ΛΕΥΚΑ	0	79
ΕΓΚΥΡΑ	296			ΕΓΚΥΡΑ	296
ΔΑΚΕ	80	27%	3	ΔΑΚΕ	80	21
ΑΣΕ	67	22,60%	3	ΑΣΕ	69	19
ΣΥΝΕΚ	60	20,30%	2	ΣΥΝΕΚ	59	16
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ	56	18,90%	2	ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ	55	15
ΠΕΚ	26	8,80%	1	ΠΕΚ	26	7
ΑΛΛΟΙ ΔΕΞΙΟΙ	4	1,20%		ΑΛΛΟΙ ΔΕΞΙΟΙ	4	1
ΑΓ. ΚΙΝΗΣΕΙΣ	2	0,80%		ΑΓ. ΚΙΝΗΣΕΙΣ	2
ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ	1	0,40%		ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ	1

 

Το 21^ο συνέδριο της ΟΛΜΕ διεξήχθη 100 χρόνια από την ίδρυση της Ομοσπονδίας μας, εν μέσω της ανελέητης επίθεσης ενάντια στους εργαζομένους και τα δημόσια αγαθά από Κυβέρνηση - ΕΕ - ΟΟΣΑ, αλλά και της έναρξης της περιόδου της “πολεμικής οικονομίας” στην ΕΕ στο πλαίσιο της όξυνσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Σ’ αυτήν την περίοδο, ως εκπαιδευτικοί καλούμαστε να επιλέξουμε: θα αναμετρηθούμε με τον αντίπαλο για να μπορέσουμε να ζούμε με αξιοπρέπεια, με δικαιώματα και ελευθερίες  ή θα συμβιβαστούμε ως «μοιραίοι και άβουλοι»; Θα συνεχίσει να υπάρχει  συνδικαλιστικό κίνημα που θα οργανώνει  συλλογικούς ανατρεπτικούς αγώνες ή θα επικρατήσει η ανθρωποφαγία κι ο ανταγωνισμός; Θα μείνουμε άπραγοι στην ενεργή εμπλοκή της Ελλάδας με πλήρη ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ στα πολεμικά, επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ που απειλεί τους λαούς και την επιβίωσή τους και με την αύξηση των ήδη ιλιγγιωδών δαπανών για στρατιωτικούς εξοπλισμούς, καταβυθίζοντας τις δαπάνες για υγεία, παιδεία, μισθούς; Θα ανεχτούμε τη στήριξη του δολοφονικού κράτους του Ισραήλ, με την ενεργή συμμετοχή της χώρας μας στις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ στη Μ. Ανατολή που εντείνει την εξελισσόμενη γενοκτονία στη Γάζα;

Σε όλα τα παραπάνω οι δυνάμεις του κυβερνητικού- εργοδοτικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ έδωσαν σαφή απάντηση και σ’ αυτό το συνέδριο. Δεν είναι διατεθειμένες να επιτρέψουν ρωγμές  στην εφαρμοζόμενη πολιτική κι έχουν την πρόθεση να δια τηρήσουν την πολιτική συμμαχία που δύο χρόνια τώρα, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια έχει αδρανοποιήσει κινηματικά σε μεγάλο βαθμό τη δεύτερη μεγαλύτερη ομοσπονδία του Δημοσίου.

Οι ΔΑΚΕ- ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ σε όλη τη διάρκεια του συνεδρίου και ειδικά την τελευταία μέρα, επιδίωξαν τον εκφυλισμό και την απαξίωση των διαδικασιών επιχειρώντας να οδηγήσουν ξανά τον κορυφαίο θεσμό του κλάδου στο φιάσκο του 20^ου συνεδρίου. Να σημειωθεί ότι οι σύνεδροι της ΔΑΚΕ  τον περισσότερο χρόνο δεν ήταν παρόντες στο συνέδριο, αφού η ΔΑΚΕ είχε προγραμματίσει το δικό της συνέδριο παράλληλα με τις εργασίες  συνεδρίου της ομοσπονδίας!… Τόσο πολύ σέβεται θεσμούς και διαδικασίες η «πρώτη δύναμη στον κλάδο»! Στην έναρξη ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ προσπάθησαν να επιβάλουν αντιδημοκρατικές και αντικαταστατικές μεθοδεύσεις, θέλοντας να καταστήσουν τις επιτροπές επεξεργασίας θέσεων και ψηφισμάτων σε όργανα του συνεδρίου, με στόχο να μη συζητηθούν και κυρίως να μην παρθούν αποφάσεις για τα κρίσιμα ζητήματα. Με την αποφασιστική, επίμονη στάση των ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ, που άδικα κατηγορήθηκε από όλες τις άλλες παρατάξεις ότι θέλει να διαλύσει το συνέδριο, δεν πέτυχαν τον εκφυλισμό της διαδικασίας και έτσι, την κρίσιμη στιγμή επέλεξαν τον δρόμο της αποχώρησης. Συγκεκριμένα, όταν η πρόταση για απεργία – αποχή από κάθε μορφή αξιολόγησης πήρε πλειοψηφία, αφού, αρχικά, από τη ΔΑΚΕ καλέστηκαν την προϋπόθεση του 66,7% για λήψη απεργιακής απόφασης , που καταφανώς δεν ισχύει για το συνέδριο αλλά μόνο για τις Γ.Σ. των προέδρων, αποχώρησαν, ώστε να μην υπάρχει απαρτία και ακύρωσαν τη δημοκρατικά ειλημμένη απόφαση του συνεδρίου. Οι ΣΥΝΕΚ έχουν τεράστια ευθύνη για αυτή την εξέλιξη, όταν επέστρεψαν στο συνέδριο προσωρινά, με τον ωμό εκβιασμό  ότι προϋπόθεση για να παραμείνουν είναι η λήψη μιας διαφορετικής απόφασης! Οι ΣΥΝΕΚ έδειξαν με τη στάση τους αυτή ότι, αν και αποδυναμωμένες κατά μια έδρα στο Δ.Σ., θα συνεχίσουν στον δρόμο της σύμπλευσης με ΔΑΚΕ και ΠΕΚ συμβάλλοντας στην κινηματική αδράνεια και παρέχοντας σανίδα σωτηρίας σε μια στιγμή που το κυβερνητικό αφήγημα της ΝΔ δέχεται σημαντικά πλήγματα και η κάλπη των ευρωεκλογών κατέγραψε σημαντική αποδοκιμασία της αντιδραστικής, αντιλαϊκής κυβερνητικής πολιτικής.

Όλες αυτές οι εξελίξεις θέτουν την ΑΣΕ προ ενός ερωτήματος που καλείται να απαντήσει: θα επιλέξει όπως και το 2022 να μπει σε ένα αναλογικό προεδρείο μαζί τους νομιμοποιώντας τη συμμαχία τους; Θεωρεί ότι τη στιγμή που  ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ κάνουν τα πάντα για τη συνθηκολόγηση του κλάδου και την αποδοχή της κυβερνητικής πολιτικής στην εκπαίδευση, η συμμετοχή στο προεδρείο είναι μια τυπική διαδικασία χωρίς πολιτική και συνδικαλιστική σημασιοδότηση; Θεωρεί ότι η παρουσία της στο προεδρείο δε θα χρησιμοποιηθεί ως αριστερό άλλοθι; Μήπως δίνει πολιτικό συγχωροχάρτι σε αυτούς που, παραβιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατικής διαδικασίας στο συνέδριο, επιδίωξαν να εμποδίσουν και να αποτρέψουν αποφάσεις που θα άνοιγαν αγωνιστικούς δρόμους την ερχόμενη χρονιά και θα έδιναν στον κλάδο  σήμα αγωνιστικής εγρήγορσης της ομοσπονδίας; Και κυρίως, θα στηρίξει στην πράξη,σε όλες τις ΓΣ των ΕΛΜΕ από Σεπτέμβριο, την από κοινού πρόταση που κατατέθηκε με τις Παρεμβάσεις για κήρυξη Απεργίας-Αποχής από  όλες τις μορφές της αξιολόγησης και από ΟΛΜΕ και από ΕΛΜΕ;

Οι δυνάμεις της ΑΣΕ, στη διάρκεια του συνεδρίου, σε ρόλο νέας «υπεύθυνης δύναμης», αποδείχτηκαν εξαιρετικά φειδωλές στην κριτική τους για τη δράση (αδράνεια) της ομοσπονδίας, ενώ δεν έχασαν καμία ευκαιρία να επιτεθούν στις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ αποδίδοντάς τους την πρώτη μέρα του συνεδρίου την «αποκλειστική ευθύνη» της κωλυσιεργίας των εργασιών, όταν μόνο εμείς δίναμε τη μάχη να τηρηθεί το καταστατικό και να μην επαναληφθούν οι απαράδεκτες μεθοδεύσεις του 20^ου συνεδρίου. Εγείρει, επίσης, ερωτηματικά για τη στάση τους απέναντι στις ηλεκτρονικές εκλογές, καθώς δεν ακολούθησαν τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, όταν έκαναν δήλωση και αποχώρησαν τη στιγμή του απολογισμού των «ηλεκτρονικών» ψευδοαιρετών. Μάλιστα, στο βασικό θέμα τι θα κάνουμε από Σεπτέμβρη για όλα τα σημαντικά ζητήματα, δεν κατέθεσαν συγκεκριμένο πρόγραμμα δράσης.

Ξεχωριστές κι ελπιδοφόρες στιγμές του συνεδρίου υπήρξαν η μαζική και ζωντανή παρέμβαση του «Συντονιστικού αναπληρωτών εκπαιδευτικών» , που ανέπτυξαν τα ζητήματα της αδιοριστίας και των απαράδεκτων επαγγελματικών διακρίσεων που υφίσταται ο χώρος της ελαστικής εργασίας και των συμβάσεων στην εκπαίδευση, κι επίσης η παρέμβαση της «Πρωτοβουλίας για να παραμείνει το νερό δημόσιο αγαθό», που ενημέρωσε για τον αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση του νερού (ΔΕΥΑ πανελλαδικά, Θεσσαλία κλπ)

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ τόσο με την κεντρική τους τοποθέτηση, όσο και με τις τοποθετήσεις των συνέδρων τους έθεσαν τα μεγάλα επίκαιρα ζητήματα της πολιτικής και της εκπαίδευσης. Από τα ζητήματα του ιμπεριαλισμού, του πολέμου στην Παλαιστίνη και την Ουκρανία, την πολιτική της φτώχειας, της ακρίβειας και των ιδιωτικοποιήσεων, μέχρι τα ζητήματα της εκπαίδευσης και το πογκρόμ διώξεων. Κατέθεσαν το πολιτικό τους πλαίσιο και το σχέδιο αγώνα, που έχει στο κέντρο τις Γ.Σ. των ΕΛΜΕ και Γ.Σ. προέδρων με την έναρξη της χρονιάς και πρόταση για παρατεταμένο αγώνα διαρκείας (ενημερώσεις, εκδηλώσεις, αποκλεισμούς, συγκεντρώσεις, επαναλαμβανόμενες απεργίες) που η εξέλιξή τους θα καθορίζεται από τη Γενική Συνέλευση. Βασικοί μας στόχοι θα πρέπει να είναι το σταμάτημα της αξιολόγησης και η αποδοχή των αιτημάτων του κλάδου για αυξήσεις στους μισθούς και αναπλήρωση των απωλειών, εξίσωση των δικαιωμάτων των αναπληρωτών/τριών και μονιμοποίηση όλων των νεοδιόριστων χωρίς αξιολόγηση.

Στο διάστημα που υπήρχε απαρτία, το συνέδριο έλαβε θετικές κι ελπιδοφόρες αποφάσεις τις οποίες φυσικά στήριξαν οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ. Μεταξύ άλλων ψηφίστηκε πρόταση για επαναφορά των καλλιτεχνικών μαθημάτων, «όχι» στον γραπτό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, «όχι» στα ιδιωτικά πανεπιστήμια, πρόταση για μονιμοποίηση όλων των νεοδιορίστων με διετία χωρίς αξιολόγηση, πρόταση για εξίσωση δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών, άμεση χορήγηση αποδοχών και μορίων προϋπηρεσίας στους δικαιούχους αναπληρωτές/τριες που είχαν εργατικό ατύχημα, ασθένεια, ανίατο ή δυσίατο νόσημα ή επαπειλούμενη κύηση και απουσίασαν από το σχολείο για διάστημα μεγαλύτερο των 15 ημερών και πλήρη κάλυψη κάθε εκπαιδευτικού που παθαίνει εργατικό ατύχημα προς, από και μέσα στο χώρο εργασίας του. Τέλος, πρόταση για μέτρα στήριξης σε αναπληρωτές και νεοδιόριστους (επίδομα ενοικίου κλπ) με το ξεκίνημα της χρονιάς.

Οι ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ δεσμεύονται ότι θα υπηρετήσουν  τις αποφάσεις αυτές, αλλά και ότι θα αντιπαρατεθούν στο σύνολο των μέτρων που διαλύουν το δημόσιο σχολείο και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών. Είναι δεδομένο ότι θα παλέψουμε ώστε η πρόταση για την ακύρωση της αξιολόγησης (απεργία αποχή από κάθε αξιολόγηση με συνεχείς επαναπροκηρύξεις και αν χρειαστεί με προκήρυξη και από τα πρωτοβάθμια σωματεία), που δεν ψηφίστηκε λόγω του πραξικοπήματος ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ, να γίνει πλειοψηφική στο Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, στα Δ.Σ. και στις Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, ώστε να υλοποιηθεί αμέσως. Ο συντονισμός των πρωτοβάθμιων σωματείων, ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ, είναι καθοριστικός για την αντιπαράθεση με την πολιτική της κυβέρνησης. Θα κάνουμε τα πάντα για να μην επιτραπεί στον κυβερνητικό συνδικαλισμό να παραδώσει τα συνδικάτα στην κυβέρνηση. Θα διαθέσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να οργανωθούν νέοι αποφασιστικοί αγώνες ρήξης και ανατροπής της αντιεκπαιδευτικής, αντιδραστικής και αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ.