«Βάλτε τ’ αυτί σας στον τοίχο, σ’ όλους τους τοίχους του κόσμου
ν’ ακούσετε αυτά τα χτυπήματα, ν’ ακούσετε την ίδια σας φωνή.
Ο ήλιος για όλους τους ανθρώπους
η μέρα είναι κοντά.
Θα βαδίσουμε.”
Τ. Λειβαδίτης
O «ρεαλισμός» τους δεν μας χωράει…
Το μέλλον αναπνέει στους αγώνες!
Λοιπόν, μολύβι και χαρτί…
…μετράει χρόνια, μήνες, μέρες αδιοριστίας, αναμονής, αναπλήρωσης.
Αναπληρώτρια από το 2004 και ούτε 11 χρόνια προϋπηρεσία. Κάρπαθος,
Σάμος, Μήλος, Κόρινθος, Θήβα, Πέραμα, Μενίδι, Άνω Λιόσια. Μετράει
παιδικά πρόσωπα, χαρές, λύπες, αποχαιρετισμούς. Μετράει απολύσεις τον
Ιούνη και προσλήψεις τον Οκτώβρη. Μετράει συγκεντρώσεις, πορείες,
συνθήματα, δακρυγόνα, τις νύχτες που κοιμήθηκε στην κατάληψη στην
Πρυτανεία. Μετράει το μέλλον της στη ζυγαριά του προσοντολογίου, της
ζητούν να αναμετρηθεί με τους συναδέλφους της…
Λοιπόν, μολύβι και χαρτί…
…μετράει τα έσοδα και τα έξοδά του, το δεκαπενθήμερο που τελείωσε
πολύ πριν μπει το επόμενο. Το νοίκι, το φροντιστήριο αγγλικών της μικρής
και το φροντιστήριο του μεγάλου που δίνει πανελλαδικές. Μήπως να μην
πληρώσει πάλι τη ΔΕΗ; Α, ξέχασε να υπολογίσει ότι το επόμενο
δεκαπενθήμερο θα έχει και την κράτηση της απεργίας. Τόσα χρόνια τώρα δεν
έχασε ούτε μια απεργία, το 2006 απήργησε και τις 6 εβδομάδες. Όμως,
πως γίνεται 22 χρόνια μόνιμος εκπαιδευτικός και να μην μπορεί να τα
βγάλει πέρα;
Λοιπόν, μολύβι και χαρτί…
…μετράει την ύλη και τις βδομάδες μέχρι τον Ιούνη. Μετράει ποιες
ενότητες «πρέπει» να κόψει για να φτιάξει κάτι αξιοπρεπές και
δημιουργικό, κάτι που θα δώσει χαρά και νόημα στη διδασκαλία της. Και
δεν της βγαίνει. Γιατί η ύλη και ο χρόνος είναι μεγέθη αντιστρόφως
ανάλογα αν πρέπει να συνυπολογίσει και καμιά δεκαριά παιδιά που δεν θα
ακολουθήσουν αν «τρέξει» την ύλη στον προβλεπόμενο χρόνο. Κι δεν θέλει
να αφήσει πίσω τον Γιαννάκη, τον Άχμετ, την Νάσια, παράπλευρες απώλειες
στον αδυσώπητο πόλεμο του σχολικού προγράμματος. Όχι δεν θα τους αφήσει.
Λοιπόν, μολύβι και χαρτί…
…μετράει χρόνια, μήνες, μέρες. Θεμελίωσε 25ετία το 2011 ή μήπως όχι;
Τόσα χρόνια μόνιμος συν τόσα αναπληρωτής. Γίνεται 58 ετών το 2021, ο
πίνακας τον πηγαίνει σε ηλικία 61 και 6 μηνών. Μπορεί να φύγει και με
πέναλτι, αλλά το πρόστιμο είναι ισόβιο. Και πως θα τα βγάλει πέρα μέχρι
να πάρει κανονικά τη σύνταξη;
Τα μνημόνια τελείωσαν – ζήτω τα μνημόνια!
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με κάθε ευκαιρία προσπαθεί να μας πείσει ότι τα
χειρότερα έμειναν πίσω, οι θυσίες έπιασαν τόπο. Όμως, εφαρμόζονται
απαρέγκλιτα οι δεσμεύσεις σε Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ., υλοποιούνται οι καπιταλιστικές
αναδιαρθρώσεις, εντείνεται η αντιλαϊκή επίθεση. Και από την «έξοδο από
τα μνημόνια», περάσαμε στο ζήτω τα ευρω-μνημόνια για πάντα, στην νέα
«κανονικότητα».
Ανεργία, μισθοί και συντάξεις πείνας, φτώχια, ελαστική εργασία,
καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων από την εργοδοσία είναι όλα εδώ.
Ευημερούν τα «αιματηρά» πλεονάσματα – υπερ-πλεόνασμα 4,4% από τους
εργαζόμενους για το 2018 (των 13 δις, όταν 3.5% ήταν η υποχρέωσή τους!) –
για τα οποία πανηγυρίζουν, την ίδια στιγμή που νοσοκομεία, σχολεία,
κοινωνικές δομές στενάζουν από έλλειψη μόνιμου προσωπικού και
χρηματοδότησης ενώ η φοροεπιδρομή δεν έχει τέλος. Ηλεκτρονικοί
πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών, ξεπούλημα
της δημόσιας περιουσίας μέσω της υπαγωγής της στο υπερταμείο είναι τα
δώρα της κυβέρνησης σε κεφάλαιο- Ε.Ε-Δ.Ν.Τ.
Οι βάρβαρες, αντεργατικές πολιτικές, η εξαθλίωση, η διαρκής λιτότητα,
η αντιπροσφυγική πολιτική που εφαρμόζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και
υποστηρίζουν όλα τα μνημονιακά κόμματα, οδηγούν στην έξαρση του φασισμού
και του ρατσισμού. Αυτό που θρέφει την ακροδεξιά είναι όλα όσα
κουρελιάζουν τις ελπίδες, τα όνειρα, το μέλλον των νέων ανθρώπων, μέτρα
που υλοποιούνται από μια κυβέρνηση που μιλά στο όνομα της αριστεράς.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση επιδίδονται σε έναν στείρο ανταγωνισμό.
Μας καλούν από τη μια ο ΣΥΡΙΖΑ, που συγκυβέρνησε με τους ακροδεξιούς
ΑΝΕΛ και προχώρησε σε προοδευτική συμμαχία με Τζουμάκα,
Ξενογιαννακοπούλου και λοιπούς σημιτικούς, να τον στηρίξουμε για να
εφαρμόσει μνημόνια με κοινωνική ευαισθησία για να μας «σώσει» από τη
νεοφιλελεύθερη Ν.Δ και την ακροδεξιά. Και από την άλλη η Ν.Δ διακηρύσσει
σε όλους τους τόνους το νεοφιλελεύθερο/νεοσυντηρητικό της πρόγραμμα για
την κοινωνία και την εκπαίδευση: ιδιωτικοποιήσεις, εμπορευματοποίηση
υπηρεσιών, αξιολόγηση, αριστεία, επαναφορά του γραπτού διαγωνισμού του
ΑΣΕΠ, διορισμούς στην εκπαίδευση αφού γίνει εκτίμηση των αναγκών, ίδρυση
ιδιωτικών πανεπιστημίων, υιοθετεί την ακροδεξιά εθνικιστική ατζέντα.
