ΔΙΝΟΥΜΕ ΤΗ ΝΙΚΗ
ΣΤΙΣ ΜΑΧΗΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ
ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟ
Στις 2 Νοέμβρη
ψηφίζουμε για τους εκπροσώπους μας στα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Οι εκλογές
γίνονται σε μια περίοδο επίθεσης στα εργασιακά μας δικαιώματα και στο δημόσιο σχολείο.
Παρά τον επικοινωνιακό θόρυβο, η κυβέρνηση – όπως και οι προηγούμενες – όλα τα
υποτάσσει στις ανάγκες του Δημοσιονομικού Συμφώνου Σταθερότητας και προωθεί
βαθιές αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις σε όφελος του συστήματος. Ίχνος
παιδαγωγικής λογικής δεν υπάρχει στις αλλαγές που πραγματοποιεί. Όλα
δικαιολογούνται στο όνομα του (δημόσιου) χρέους!
Το
δικό μας χρέος, είναι να υπερασπιστούμε τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών
μας, τη δουλειά και την αξιοπρέπεια μας. Δεν έχουμε “παρεισφρήσει” στην
εκπαίδευση, όπως αποφαίνεται ο κ. Λιάκος στο πόρισμά του. Το αντίθετο, εμείς
κρατάμε όρθιο το δημόσιο σχολείο με το φιλότιμο και τις προσπάθειές μας.
Χρόνια τώρα βλέπουμε να παρεισφρέουν υπουργοί, υφυπουργοί και “σοφοί” τύπου
Λιάκου, να πειραματίζονται με τη δημόσια εκπαίδευση και μετά να αφήνουν
συντρίμμια πίσω τους καβαλώντας την επόμενη καρέκλα εξουσίας. Όλοι τους κρατούν
ως Ευαγγέλιο τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ. Προωθούν τις ίδιες αντιδραστικές
αλλαγές, αλλάζοντας μόνο το περιτύλιγμα. Προωθούν ένα μικρό, φθηνό σχολείο
της αγοράς. Αυτή είναι η γραμμή του πορίσματος Λιάκου, η πολιτική Φίλη και
Αρβανιτόπουλου, αυτό ήταν το “όραμα” της Διαμαντοπούλου. Μια αντιεκπαιδευτική
σκυταλοδρομία που οδηγεί σε εξεταστικούς φραγμούς καθώς τα αποτελέσματα των εξετάσεων στην
4η γυμνασίου, με Τράπεζα Θεμάτων,
και ένα πλέγμα κριτηρίων (εργασίες κλπ) που θα διαχειρίζεται ο
«Μέντορας»-καθηγητής/τρια θα διασφαλίσουν τη μείωση των μαθητών που
πρόκειται να παρακολουθήσουν τα Λύκεια (Γενικό, Τεχνικό), δηλαδή την
«Ανώτερη Μέση εκπαίδευση» και η στροφή ενός μεγάλου κομματιού στις Τεχνικές
Σχολές (που αναβιώνουν αμέσως μετά το Γυμνάσιο) και στη μαθητεία. Αντί του “ενιαίου σχολείου της θεωρίας και
της πράξης” που επαγγελόταν ο ΣΥΡΙΖΑ, η μνημονιακή συγκυβέρνησή του με τους
ΑΝΕΛ δρομολογεί κατάργηση
του 1/3 των Λυκείων κι ένα Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς όπου θα έχουμε διαφοροποίηση μεταξύ των
σχολικών μονάδων, με ένα μικρό αριθμό λυκείων να παρέχει όλο το πρόγραμμα του
Εθνικού Απολυτηρίου, με πολλά λύκεια να λειτουργούν με όρους τηλεκπαίδευσης ή
μετακίνησης παιδιών σε άλλα σχολεία, τα οποία θα παρέχουν τα μαθήματα που
οδηγούν στο Εθνικό Απολυτήριο, ενώ οι υπόλοιπες σχολικές μονάδες θα παρέχουν
απλά το πιστοποιητικό παρακολούθησης. Παράλληλα, σχεδιάζουν ένα ΕΠΑΛ με
λίγες, μαζικές ειδικότητες και “εκδίωξη” μεγάλου μέρους των μαθητών στις
μεταγυμνασιακές ΕΠΑΣ. Ο“μέντορας” καθηγητής/τρια θα καθοδηγεί μαθητές στην
εκπόνηση διπλωματικών εργασιών, θα τους συνοδεύει στους Δήμους για προσφορά
εθελοντικής εργασίας(!!!) και στα ΕΠΑΛ θα ακολουθεί το μαθητή στη μαθητεία του
στην επιχείρηση!!!