ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ –ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Α' ΕΛΜΕ
https://paremvasithess.wordpress.com/ - agonistiki.paremvasiaelme@gmail.com
Η πρόταση ψηφίσματος που καταθέσαμε στη Γενική Συνέλευση της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (28.11.2025) ενόψει της ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ που κάλεσε η ΟΛΜΕ και αποτέλεσε τη βάση για την σχετική απόφαση:
Όχι στην απογευματινή βάρδια του Διαπολιτισμικού – Όχι στην περιθωριοποίηση του μαθητικού πληθυσμού της εργατικής τάξης και των προσφύγων!
Σε απαραδέκτες συνθήκες λειτουργεί το διαπολιτισμικού Γυμνασίου και Λυκείου Θεσσαλονίκης στο συγκρότημα της Χριστοπούλου (13ο γυμνάσιο-17ο ΓΕΛ) σε απογευματινή λειτουργία καθώς το κτιριακό δεν λύθηκε με ευθύνη Δήμου Θεσσαλονίκης, Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η ρίζα του προβλήματος φυσικά είναι η σταθερή στοίχιση τόσο του Δήμου όσο και της διοίκησης της εκπαίδευσης πίσω από την κυβέρνηση και τις ολέθριες επιλογές της υποχρηματοδότησης και της υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης.
Η κατάσταση είναι διαλυτική, έχει οδηγήσει ήδη σε μαθητική διαρροή, ενώ οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να εργαστούν σε δύσκολες συνθήκες συνθήκες. Τα γραφεία μικρά, δεν χωράνε καλά καλά τον εξοπλισμό σχεδόν, ενώ μετακόμιση έγινε ουσιαστικά χωρίς βοήθεια.
Γιατί, μπορεί να καταλαβαίνουμε εύκολα ότι για τη ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης και, κυρίως, για την κυβέρνηση ένα σχολείο που στηρίζει μεταναστόπουλα και προσφυγόπουλα, όχι μόνο δεν είναι προτεραιότητα, αλλά θεωρείται βαρίδιο -πολύ περισσότερο που στο πλαίσιο της τραμπικής στροφής αναζητεί σωσίβιο στον ρατσισμό για να γλιτώσει από την λαϊκή οργή από Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ.
Πέρσι ακούσαμε μάλιστα από τον δήμαρχο και τους αντιδημάρχους Παιδείας και Τεχνικών Έργων, υπερβαίνοντας κατά πολύ τα όρια των αρμοδιοτήτων τους, να μας παρουσιάζουν σαν ...γκετοποίηση το Διαπολιτισμικό Σχολείο (!) και τις ενισχυτικές πολιτικές για παιδιά μεταναστών και προσφύγων που πολλές φορές δεν γνωρίζουν καλά ή και καθόλου τα ελληνικά, παρουσιάζοντας σαν «αντιρατσιστική» την περιθωριοποίηση χωρίς καμία ειδική μέριμνα στη Μέση Εκπαίδευση (θυμίζουμε ότι για τη δημιουργία Τμήματος Υποδοχής σε ένα σχολείο απαιτείται σήμερα από τη νομοθεσία ελάχιστος αριθμός επτά μαθητών/τριών). Μόνο που έτσι συναντιούνται με αυτούς που δεν θέλουν το διαπολιτισμικό γιατί δεν θέλουν κανενός είδους υποδοχή προσφύγων και μεταναστών.
Το σχέδιο για τη μεταστέγαση του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου και Λυκείου Ανατολικής Θεσσαλονίκης σε απογευματινή βάρδια, μετά την κατεδάφιση του σχολικού του κτιρίου, δεν ήταν «λύση ανάγκης» –αλλά ένα ακόμα επεισόδιο στον μακρύ κατάλογο της υποβάθμισης και απαξίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης για τους «από κάτω» αυτής της κοινωνίας.
Αφού πρώτα αγνόησαν την ανάγκη για νέο, σύγχρονο και μόνιμο κτίριο, αφού απαξίωσαν συστηματικά τη λειτουργία ενός σχολείου που αποτελεί φάρο ισότιμης ένταξης παιδιών από διαφορετικά πολιτισμικά και κοινωνικά υπόβαθρα, τώρα επιλέγουν τη λύση της απογευματινής λειτουργίας. Μια επιλογή που συνιστά όχι μόνο εκπαιδευτική οπισθοδρόμηση, αλλά και πολιτική απόφαση αποκλεισμού.
Η απογευματινή βάρδια δεν είναι απλώς αλλαγή ωραρίου. Είναι:
Απαξίωση της παιδαγωγικής λειτουργίας του σχολείου, που χρειάζεται σταθερότητα, σχέσεις εμπιστοσύνης, πλήρη ένταξη στην κοινωνική και πολιτισμική ροή της ζωής της πόλης.
Αποκλεισμός μαθητών και μαθητριών, πολλοί/ες εκ των οποίων εργάζονται, συμμετέχουν σε δραστηριότητες ή απλώς δεν μπορούν να μετακινούνται βραδινές ώρες λόγω αποστάσεων, κόστους και ανασφάλειας.
Στίγμα και περιθωριοποίηση για ένα σχολείο που έπρεπε να αποτελεί πρότυπο αντιρατσιστικής παιδαγωγικής και κοινωνικής συνοχής, και όχι αποθήκη «ειδικών» πληθυσμών.
Εργασιακή απορρύθμιση για τους εκπαιδευτικούς, που καλούνται να «περισσεύουν» τα πρωινά και να εργάζονται ως «λάστιχο» τα απογεύματα.
Η επιλογή αυτή δεν είναι ουδέτερη. Αντιθέτως, είναι ταξικά μεροληπτική. Αφορά μαθητές και οικογένειες που έχουν ήδη βρεθεί στο περιθώριο: προσφυγόπουλα, παιδιά μεταναστών, μαθητές χωρίς σταθερό οικογενειακό ή οικονομικό υπόβαθρο. Αντί να ενισχυθούν, τιμωρούνται με ακόμα λιγότερη πρόσβαση στη γνώση και στη σχολική κανονικότητα.
Η μεταστέγαση του Διαπολιτισμικού σε απογευματινή βάρδια:
Είναι το πρώτο βήμα για τη συρρίκνωση της λειτουργίας του και εντέλει το κλείσιμό του. Το έργο το έχουμε ξαναδεί: «προσωρινές» λύσεις που γίνονται μόνιμες και οδηγούν στην εξαφάνιση σχολικών μονάδων που ενοχλούν.
Επιχειρείται χωρίς διαβούλευση, χωρίς διάφανες διαδικασίες, εν κρυπτώ και σε αντιδημοκρατική βάση.
Μετατρέπει το Διαπολιτισμικό από εκπαιδευτικό κύτταρο ένταξης και ζωής σε βάρδια ανάγκης, χωρίς πρόσωπο, χωρίς φωνή, χωρίς κοινότητα.
Δεν θα σιωπήσουμε μπροστά σ' αυτήν την κακοποιητική διαχείριση ενός δημόσιου σχολείου με τόσο ιδιαίτερο και κρίσιμο ρόλο. Η λειτουργία του Διαπολιτισμικού είναι δημόσιο και συλλογικό δικαίωμα, όχι φιλανθρωπία ή τεχνικό ζήτημα ωραρίου.
Απαιτούμε:
Άμεση ανάκληση της απόφασης για απογευματινή βάρδια
Λύση που δεν θα βασίζεται σε συστέγαση ή εκτοπισμό άλλων σχολείων
Δημόσια δέσμευση για τη δημιουργία αυτόνομου, μόνιμου, προσβάσιμου και σύγχρονου σχολικού κτιρίου για το Διαπολιτισμικό, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις
Ενίσχυση του σχολείου με προσωπικό, μαθητικό πληθυσμό από τη γειτονιά του, υποδομές, στήριξη μαθητών και πλήρη κοινωνική και παιδαγωγική ενσωμάτωση στον ιστό της πόλης
Το Διαπολιτισμικό δεν είναι ένα ευκαιριακό σχολείο για «ειδικές περιπτώσεις». Είναι σχολείο του δημόσιου και ενιαίου συστήματος εκπαίδευσης, με μαθητές που έχουν τα ίδια δικαιώματα στη γνώση, στην παιδαγωγική φροντίδα, στη ζωή.
Δεν θα τους αφήσουμε να το διαλύσουν.
Όχι στην απογευματινή βάρδια – Όχι στην κανονικοποίηση του αποκλεισμού.
Υπερασπιζόμαστε το σχολείο της ισότητας, της ένταξης, της αξιοπρέπειας.
Με αγώνες, συλλογικά, μαχητικά.
Καλούμε την ΟΛΜΕ να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες προς το ΥΠΑΙΘΑ, αλλά και ΔΔΕ Ανατ. Θεσσαλονίκης και ΠΔΕ Κ. Μακεδονίας, όπως και τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Μαζί με τις ΕΛΜΕ της πόλης θα θέσουμε σε μια συνολική βάση το θέμα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων.