συγκέντρωση

Όλοι/ες στην 24ωρη Απεργία της ΑΔΕΔΥ την Πέμπτη 28/8 Αθήνα: συγκέντρωση 10:00 πμ στο Σύνταγμα! (Προσυγκέντρωση πλ. Κλαυθμώνος 9:30 πμ) Θεσσαλονίκη: συγκέντρωση 10:00 πμ Άγαλμα Βενιζέλου

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2025

Όχι στην απογευματινή βάρδια του Διαπολιτισμικού – Όχι στην περιθωριοποίηση του μαθητικού πληθυσμού της εργατικής τάξης και των προσφύγων! - Πρόταση ψηφίσματος



 


ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ –ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Α' ΕΛΜΕ

https://paremvasithess.wordpress.com/ - agonistiki.paremvasiaelme@gmail.com

Η πρόταση ψηφίσματος που καταθέσαμε στη Γενική Συνέλευση της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (28.11.2025) ενόψει της ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ που κάλεσε η ΟΛΜΕ και αποτέλεσε τη βάση για την σχετική απόφαση:

Όχι στην απογευματινή βάρδια του Διαπολιτισμικού – Όχι στην περιθωριοποίηση του μαθητικού πληθυσμού της εργατικής τάξης και των προσφύγων!

Σε απαραδέκτες συνθήκες λειτουργεί το διαπολιτισμικού Γυμνασίου και Λυκείου Θεσσαλονίκης στο συγκρότημα της Χριστοπούλου (13ο γυμνάσιο-17ο ΓΕΛ) σε απογευματινή λειτουργία καθώς το κτιριακό δεν λύθηκε με ευθύνη Δήμου Θεσσαλονίκης, Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης. Η ρίζα του προβλήματος φυσικά είναι η σταθερή στοίχιση τόσο του Δήμου όσο και της διοίκησης της εκπαίδευσης πίσω από την κυβέρνηση και τις ολέθριες επιλογές της υποχρηματοδότησης και της υποβάθμισης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Η κατάσταση είναι διαλυτική, έχει οδηγήσει ήδη σε μαθητική διαρροή, ενώ οι εκπαιδευτικοί αναγκάζονται να εργαστούν σε δύσκολες συνθήκες συνθήκες. Τα γραφεία μικρά, δεν χωράνε καλά καλά τον εξοπλισμό σχεδόν, ενώ μετακόμιση έγινε ουσιαστικά χωρίς βοήθεια.

Γιατί, μπορεί να καταλαβαίνουμε εύκολα ότι για τη ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης και, κυρίως, για την κυβέρνηση ένα σχολείο που στηρίζει μεταναστόπουλα και προσφυγόπουλα, όχι μόνο δεν είναι προτεραιότητα, αλλά θεωρείται βαρίδιο -πολύ περισσότερο που στο πλαίσιο της τραμπικής στροφής αναζητεί σωσίβιο στον ρατσισμό για να γλιτώσει από την λαϊκή οργή από Τέμπη και ΟΠΕΚΕΠΕ.

Πέρσι ακούσαμε μάλιστα από τον δήμαρχο και τους αντιδημάρχους Παιδείας και Τεχνικών Έργων, υπερβαίνοντας κατά πολύ τα όρια των αρμοδιοτήτων τους, να μας παρουσιάζουν σαν ...γκετοποίηση το Διαπολιτισμικό Σχολείο (!) και τις ενισχυτικές πολιτικές για παιδιά μεταναστών και προσφύγων που πολλές φορές δεν γνωρίζουν καλά ή και καθόλου τα ελληνικά, παρουσιάζοντας σαν «αντιρατσιστική» την περιθωριοποίηση χωρίς καμία ειδική μέριμνα στη Μέση Εκπαίδευση (θυμίζουμε ότι για τη δημιουργία Τμήματος Υποδοχής σε ένα σχολείο απαιτείται σήμερα από τη νομοθεσία ελάχιστος αριθμός επτά μαθητών/τριών). Μόνο που έτσι συναντιούνται με αυτούς που δεν θέλουν το διαπολιτισμικό γιατί δεν θέλουν κανενός είδους υποδοχή προσφύγων και μεταναστών.

Το σχέδιο για τη μεταστέγαση του Διαπολιτισμικού Γυμνασίου και Λυκείου Ανατολικής Θεσσαλονίκης σε απογευματινή βάρδια, μετά την κατεδάφιση του σχολικού του κτιρίου, δεν ήταν «λύση ανάγκης» –αλλά ένα ακόμα επεισόδιο στον μακρύ κατάλογο της υποβάθμισης και απαξίωσης της δημόσιας εκπαίδευσης για τους «από κάτω» αυτής της κοινωνίας.

Αφού πρώτα αγνόησαν την ανάγκη για νέο, σύγχρονο και μόνιμο κτίριο, αφού απαξίωσαν συστηματικά τη λειτουργία ενός σχολείου που αποτελεί φάρο ισότιμης ένταξης παιδιών από διαφορετικά πολιτισμικά και κοινωνικά υπόβαθρα, τώρα επιλέγουν τη λύση της απογευματινής λειτουργίας. Μια επιλογή που συνιστά όχι μόνο εκπαιδευτική οπισθοδρόμηση, αλλά και πολιτική απόφαση αποκλεισμού.

Η απογευματινή βάρδια δεν είναι απλώς αλλαγή ωραρίου. Είναι:

  • Απαξίωση της παιδαγωγικής λειτουργίας του σχολείου, που χρειάζεται σταθερότητα, σχέσεις εμπιστοσύνης, πλήρη ένταξη στην κοινωνική και πολιτισμική ροή της ζωής της πόλης.

  • Αποκλεισμός μαθητών και μαθητριών, πολλοί/ες εκ των οποίων εργάζονται, συμμετέχουν σε δραστηριότητες ή απλώς δεν μπορούν να μετακινούνται βραδινές ώρες λόγω αποστάσεων, κόστους και ανασφάλειας.

  • Στίγμα και περιθωριοποίηση για ένα σχολείο που έπρεπε να αποτελεί πρότυπο αντιρατσιστικής παιδαγωγικής και κοινωνικής συνοχής, και όχι αποθήκη «ειδικών» πληθυσμών.

  • Εργασιακή απορρύθμιση για τους εκπαιδευτικούς, που καλούνται να «περισσεύουν» τα πρωινά και να εργάζονται ως «λάστιχο» τα απογεύματα.

Η επιλογή αυτή δεν είναι ουδέτερη. Αντιθέτως, είναι ταξικά μεροληπτική. Αφορά μαθητές και οικογένειες που έχουν ήδη βρεθεί στο περιθώριο: προσφυγόπουλα, παιδιά μεταναστών, μαθητές χωρίς σταθερό οικογενειακό ή οικονομικό υπόβαθρο. Αντί να ενισχυθούν, τιμωρούνται με ακόμα λιγότερη πρόσβαση στη γνώση και στη σχολική κανονικότητα.

Η μεταστέγαση του Διαπολιτισμικού σε απογευματινή βάρδια:

  • Είναι το πρώτο βήμα για τη συρρίκνωση της λειτουργίας του και εντέλει το κλείσιμό του. Το έργο το έχουμε ξαναδεί: «προσωρινές» λύσεις που γίνονται μόνιμες και οδηγούν στην εξαφάνιση σχολικών μονάδων που ενοχλούν.

  • Επιχειρείται χωρίς διαβούλευση, χωρίς διάφανες διαδικασίες, εν κρυπτώ και σε αντιδημοκρατική βάση.

  • Μετατρέπει το Διαπολιτισμικό από εκπαιδευτικό κύτταρο ένταξης και ζωής σε βάρδια ανάγκης, χωρίς πρόσωπο, χωρίς φωνή, χωρίς κοινότητα.

Δεν θα σιωπήσουμε μπροστά σ' αυτήν την κακοποιητική διαχείριση ενός δημόσιου σχολείου με τόσο ιδιαίτερο και κρίσιμο ρόλο. Η λειτουργία του Διαπολιτισμικού είναι δημόσιο και συλλογικό δικαίωμα, όχι φιλανθρωπία ή τεχνικό ζήτημα ωραρίου.

Απαιτούμε:

  • Άμεση ανάκληση της απόφασης για απογευματινή βάρδια

  • Λύση που δεν θα βασίζεται σε συστέγαση ή εκτοπισμό άλλων σχολείων

  • Δημόσια δέσμευση για τη δημιουργία αυτόνομου, μόνιμου, προσβάσιμου και σύγχρονου σχολικού κτιρίου για το Διαπολιτισμικό, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις

  • Ενίσχυση του σχολείου με προσωπικό, μαθητικό πληθυσμό από τη γειτονιά του, υποδομές, στήριξη μαθητών και πλήρη κοινωνική και παιδαγωγική ενσωμάτωση στον ιστό της πόλης

Το Διαπολιτισμικό δεν είναι ένα ευκαιριακό σχολείο για «ειδικές περιπτώσεις». Είναι σχολείο του δημόσιου και ενιαίου συστήματος εκπαίδευσης, με μαθητές που έχουν τα ίδια δικαιώματα στη γνώση, στην παιδαγωγική φροντίδα, στη ζωή.

Δεν θα τους αφήσουμε να το διαλύσουν.

Όχι στην απογευματινή βάρδια – Όχι στην κανονικοποίηση του αποκλεισμού.

Υπερασπιζόμαστε το σχολείο της ισότητας, της ένταξης, της αξιοπρέπειας.
Με αγώνες, συλλογικά, μαχητικά.

Καλούμε την ΟΛΜΕ να αναλάβει άμεσα πρωτοβουλίες προς το ΥΠΑΙΘΑ, αλλά και ΔΔΕ Ανατ. Θεσσαλονίκης και ΠΔΕ Κ. Μακεδονίας, όπως και τον Δήμο Θεσσαλονίκης. Μαζί με τις ΕΛΜΕ της πόλης θα θέσουμε σε μια συνολική βάση το θέμα της διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και της εκπαίδευσης των προσφυγόπουλων.

Να καταργηθεί η σύμβαση για τα «Ωνάσεια» - Δημόσια σχολεία ξανά το 12ο γυμνάσιο - 16ο ΓΕΛ Θεσ/νίκης - Πρόταση ψηφίσματος





ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ –ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ Α' ΕΛΜΕ

https://paremvasithess.wordpress.com/ - agonistiki.paremvasiaelme@gmail.com

Η πρόταση ψηφίσματος που καταθέσαμε στη Γενική Συνέλευση της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (28.11.2025) ενόψει της ΓΣ προέδρων ΕΛΜΕ που κάλεσε η ΟΛΜΕ και αποτέλεσε τη βάση για την σχετική απόφαση:

ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΑ 12ο ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟ 16ο ΓΕΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΌΧΙ ΣΧΟΛΕΙΑ ΣΕ ΙΔΙΩΤΕΣ! ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ! ΝΑ ΚΑΤΡΓΗΘΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΩΝΑΣΕΙΩΝ!

ΔΗΜΟΣΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΣΧΟΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΤΑΞΙΚΟΥΣ ΦΡΑΓΜΟΥΣ

Αιφνιδιαστικά και εν αγνοία της εκπαιδευτικής κοινότητας, η κυβέρνηση ένα χρόνο πριν παρέδωσε δημόσια σχολεία στο Ίδρυμα Ωνάση, προωθώντας την άμεση ιδιωτικοποίηση των δημόσιων σχολείων. Το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης όχι μόνο απολαμβάνει φοροαπαλλαγές για τις υποτιθέμενες δωρεές, αλλά εισέρχεται πρώτο στην αγορά ενός νέου εκπαιδευτικού συστήματος, με "αυτόνομες" και "αποκεντρωμένες" σχολικές μονάδες.

Η μετατροπή δημόσιων σχολείων σε Ωνάσεια αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα στον χαρακτήρα του δημόσιου σχολείου. Το κράτος, αντί να αναλάβει συνολικά την ενίσχυση του δημόσιου σχολείου, υιοθετεί μια λογική ίδρυσης «επίλεκτων» σχολείων, περνώντας το μήνυμα ότι μόνο κάποια λίγα σχολεία θα ξεχωρίσουν, όσα θα έχουν την τύχη να «υιοθετηθούν» από κάποιον ιδιώτη, ενώ οδεύουμε προς δυο σχολεία διαφορετικών ταχυτήτων, το σχολείο των «αρίστων», και το άλλο το υποβαθμισμένο δημόσιο σχολείο. Στο όνομα της "πολυτυπίας"  της "κατηγοριοποίησης" και της "αριστείας" αφήνουν ακάλυπτα τα εκρηκτικά κενά στα όμορα σχολεία σε ακτίνα 500 μέτρων! Τα ΔΗΜΩΣ, μαζί με τα σχολεία που παρέχουν International Baccalaureate (IB), τις Ακαδημίες και τα κατηγοριοποιημένα σχολεία από την αυτοξιολόγηση των σχολικών μονάδων, είναι η βάση για τη δημιουργία ενός πολυτυπικού εκπαιδευτικού συστήματος, που θα προβάλλουν την "πραμάτεια" τους (προγράμματα, δράσεις, ομίλους), την οποία θα "αγοράζουν" οι γονείς-πελάτες. Είναι σχολεία αφιλόξενα για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων, τη στιγμή που οι μορφωτικές ανισότητες με την Τράπεζα Θεμάτων και την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής έχουν οξυνθεί στο έπακρο: οι εξετάσεις εισαγωγής και το διαφοροποιημένο πρόγραμμα σπουδών γιγαντώνουν την ανάγκη των φροντιστηριακών μαθημάτων, μετατρέποντας τα παιδιά σε "άλογα κούρσας" είτε στην τρυφερή ηλικία της Στ΄ Δημοτικού, είτε στην Γ΄ Γυμνασίου

Τα ΔΗΜΩΣ είναι μόνο κατ' όνομα δημόσια σχολεία που δεν λειτουργούν σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία αλλά με τη σύμβαση μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και του Ιδρύματος Ωνάση. Ο αριθμός και η εισαγωγή μαθητών μετά από εξετάσεις, ο τρόπος πρόσληψης προσωπικού και οι όροι εργασίας καθορίζονται από το Ίδρυμα Ωνάση, το οποίο έχει ρόλο στο εκπαιδευτικό περιεχόμενο, ενώ οι σχολικές υποδομές παραδίδονται σ' αυτό. Επίσης το κράτος παρέχει στο Ίδρυμα Ωνάση δωρεάν τη μισθοδοσία των εκπαιδευτικών. Αποτέλεσμα μαθητές να εκδιώκονται από το σχολείο της γειτονιάς τους και να αναζητούν σχολείο, ενώ οι εκπαιδευτικοί χάνουν τις οργανικές τους και αναζητούν σχολείο ως υπεράριθμοι, με αβέβαιο πότε κι αν θα βρεθεί οργανική, όταν σε κάποιες ειδικότητες δεν υπάρχει ούτε ένα κενό, ή παραμένουν σε ένα σχολείο χωρίς κανένα δεδομένο εργασιακό δικαίωμα.

Τρεις μήνες μετά τη λειτουργία των πρώτων ΔΗΜΩΣ, η κατάσταση είναι αποκαλυπτική: η Ξηροκρήνη και το Β Διαμέρισμα του Δήμου Θεσσαλονίκης έμειναν χωρίς ΓΕΛ και ένα γυμνάσιο λιγότερο που πλέον έκλεισαν για τη γειτονιά, ενώ φυσικά δεν αναβαθμίστηκαν. τα αιτήματα των εκπαιδευτικών για μια σειρά αναλώσιμα υλικά, ικανοποιούνται με υπερβολική φειδώ, δεν υπάρχει σίτιση, ούτε καλύπτεται το κόστος μεταφοράς των μαθητών/τριών, το οποίο καλείται να καλύψει το κράτος.

Αλλάζουν άρδην οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών:

Δεν υπάρχουν οργανικές. Όλες είναι με θητεία και μέσα από συνεχή διαδικασία αξιολόγησης. Καταργείται η "οργανικότητα" με κριτήριο τα μαθήματα της Α΄ ανάθεσης: πολλοί εκπαιδευτικοί, παρότι καλύπτουν το υποχρεωτικό τους ωράριο με μαθήματα Α΄ ανάθεσης, εξαναγκάζονται να αφήσουν ώρες για να συμπληρώσουν με όμιλο. Τις ώρες αυτές τις καλύπτει το κράτος με πρόσληψη αναπληρωτών, οι οποίοι σε πολλά από αυτά, αποτελούν το 1/4 του προσωπικού! Η προϋπηρεσία των αναπληρωτών δεν αναγνωρίζεται, παρά μόνο αυτή στα Πρότυπα, κι όχι ως εργασιακό δικαίωμα αλλά ως προσόν! Σε αντάλλαγμα παίρνουν έξτρα μόρια, για την επαναπρόσληψή τους στα ΔΗΜΩΣ. Με όλα αυτά, μαζί με την ενεργοποίηση της διάταξης για πρόσληψη αναπληρωτών απευθείας από τοπικές ΔΔΕ, καταστρατηγούνται οι πίνακες πρόσληψης, ενισχύεται ο διχασμός των εκπαιδευτικών και σταδιακά κάθε εκπαιδευτικός θα τρέχει με τον προσωπικό του φάκελο (portfolio) να δίνει συνέντευξη για να βρει δουλειά.

Το ωράριο λειτουργίας είναι υποχρεωτικά μέχρι τις 4 μ.μ, με τις δύο τελευταίες ώρες να αφιερώνονται στην υποχρεωτική λειτουργία σε ομίλους, που πλέον εντάσσονται στο εργασιακό ωράριο. Κάθε εκπαιδευτικός ενός ΔΗΜΩΣ είναι υποχρεωμένος να λειτουργεί 2 έως 5 ομίλους, με τουλάχιστον, 15 μαθητές/όμιλο και μπορούν να είναι δίωροι, τρίωροι ή τετράωροι. Η λειτουργία των ομίλων οδηγεί σε εντατικοποίηση και εργασιακή εξόντωση, αβεβαιότητα, ασφυκτική πίεση και ενίσχυση της λογοδοσίας. Αν, για παράδειγμα, μειωθεί ο αριθμός των παιδιών σε ένα όμιλο, λόγω και του γνωστού φόρτου εξωσχολικών δραστηριοτήτων, ο εκπαιδευτικός μπορεί να βρεθεί και υπόλογος στην επικείμενη αξιολόγηση ως μη ικανός να κρατήσει τον όμιλο του! Δημιουργούν πολλές ταχύτητες εκπαιδευτικών, ενώ στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα ωράριο. Τεράστιο πλήγμα στις μορφωτικές ανάγκες των μαθητών/τριών: Οι όμιλοι ρευστοποιούν σταδιακά τα αναλυτικά προγράμματα, αντικαθιστώντας δομημένα γνωστικά αντικείμενα, μετατρέπουν τη μόρφωση σε παροχή δεξιοτήτων.

Γίνονται κινήσεις, όπως στο συγκρότημα του 9ου Γυμνασίου και ΓΕΛ Αθήνας στα Άνω Πετράλωνα, για την ανίχνευση της δυνατότητας επέκτασης του δικτύου των Ωνάσειων Σχολείων, πέρα από τα αρχικά 22.

Η Α ΕΛΜΕ τοποθετήθηκε ενάντια στη μετατροπή δημόσιων σχολείων σε Ωνάσεια. Ο αγώνας μας για την κατάργηση των Ωνασείων και για το ενιαίο δωρεάν δημόσιο σχολείο όλων των παιδιών με ίσες ευκαιρίες και σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα και την αξιοπρέπεια των συναδέλφων, συνεχίζεται, ενάντια στην κατηγοριοποίηση σχολείων-μαθητών-εκπαιδευτικών.

Σε αυτό το πλαίσιο, απαιτούμε:

  • Την άμεση ανάκληση της μετατροπής του 12ου Γυμνασίου και του 16ου ΓΕΛ Θεσσαλονίκης σε "Ωνάσεια".

  • Όχι στην ιδιωτικοποίηση! Έξω το Ίδρυμα Ωνάση, κάθε ιδιώτης και οι "χορηγοί" από τα σχολεία μας!

  • Κάτω τα χέρια από τις οργανικές θέσεις των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.

  • Γενναία χρηματοδότηση των σχολικών μονάδων για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών τους και την υλικοτεχνική τους υποδομή. Έκτακτη επιχορήγηση των σχολικών επιτροπών εδώ και τώρα!  

  • Ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης.