Η πρόταση των Παρεμβάσεων στο ΓΣ της ΑΔΕΔΥ (17.2.2015) - Τι συνέβη στη συνεδρίαση

Οι Παρεμβάσεις πρότειναν ένα πλαίσιο με βάση τα αιτήματα των αγώνων της προηγούμενης περιόδου και πρόγραμμα δράσης με την πραγματοποίηση κινητοποίησης στις 20/2 μέρα συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ με σύνθημα τη διαγραφή του χρέους και τη δικαίωση των εργατικών διεκδικήσεων, συγκεντρώσεις για το θέμα της διαθεσιμότητας-κινητικότητας-απολύσεων και γενικές συνελεύσεις. Η πρόταση αυτή κατατέθηκε στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ της 17-2-2015 και ψηφίστηκε μόνο από τους γενικούς συμβούλους των Παρεμβάσεων. Οι Παρεμβάσεις υπερψήφισαν και την πρόταση της ΕΡΓΑΣ-Ταξικής Πορείας για 24ωρη απεργία στο δεύτερο 15μερο του Μάρτη.

Η τελική απόφαση του Γενικού Συμβουλίου κατέληγε σε πρόταση συγκέντρωσης χωρίς χρονικό προσδιορισμό, για σύσκεψη Ομοσπονδιών, Γενικές Συνελεύσεις στους χώρους το επόμενο 15θημερο μετά από συναντήσεις με τους αφού δούμε υπουργούς. Ψηφίστηκε από Πρωτοπορία (η μέχρι τώρα ΠΑΣΚ), ΔΑΚΕ και ΜΕΤΑ (ΣΥΡΙΖΑ). Σε παρόμοιο δρόμο ήταν και η πρόταση για το πρόγραμμα δράσης που πρότεινε το ΠΑΜΕ.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/            dimosio.paremvasis@gmail.com

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΓΩΝΑ

στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στις 17-2-2015

Για να έρθουν στο προσκήνιο

τα δικαιώματά και οι ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας!

Για να νικήσουμε!

Μετά από 5 χρόνια μνημονίων και μέτρων που έχουν σπείρει την κοινωνική καταστροφή, αποτελεί πολύ θετικό γεγονός ότι τα κόμματα που υπηρέτησαν αυτή την κατευθυνόμενη από Ε.Ε.-Δ.Ν.Τ.-κεφάλαιο πολιτική απώλεσαν πολύ μεγάλο (ή και το μεγαλύτερο) μέρος της δύναμής τους και στις πρόσφατες εκλογές έχασαν την κυβερνητική εξουσία.

Η ανάδειξη ως νικητή των εκλογών ενός κόμματος που όλα τα προηγούμενα χρόνια δήλωνε την αντίθεσή του στα μνημόνια και τα αντιλαϊκά μέτρα και ο σχηματισμός κυβέρνησης συνεργασίας αντιμνημονιακών, (όπως δηλώνουν), κομμάτων δημιουργεί προσδοκίες και τροφοδοτεί απαιτήσεις από τους εργαζόμενους για μια άλλη πορεία στην οικονομική και κοινωνική  πολιτική, την κατάργηση των μνημονίων, της δανειακής σύμβασης και όλων των εφαρμοστικών νόμων.

Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως καμιά πολιτική που θα στοχεύει στην επαναφορά, κατοχύρωση και τη διεύρυνση των κοινωνικών, εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας δεν μπορεί να γίνει πράξη, χωρίς συνολική ρήξη και ανατροπή της πολιτικής του μαύρου μετώπου, όσο θα υπάρχει η θηλιά του δημόσιου χρέους και μέσα στο ασφυκτικό πλαίσιο θεσμών και μηχανισμών δομημένων για την εξυπηρέτηση του κεφαλαίου, όπως η Ε.Ε. και το ευρώ/ευρωζώνη.

Και αυτό γίνεται φανερό ήδη από τις πρώτες μέρες της νέας κυβέρνησης, όταν συνεχώς γίνεται επίκληση της έλλειψης χρημάτων και των περιορισμών που θέτουν ο καταρτισμένος  με βάση τις μνημονιακές δεσμεύσεις ισοσκελισμένος προϋπολογισμός και οι δανειακές και οι «διεθνείς υποχρεώσεις» της χώρας.

 Επιβεβαιώνεται πολύ περισσότερο η άποψη ότι όποιο κι αν είναι το πρόσημο της κυβερνητικής εξουσίας, μόνο οι μαζικοί δυναμικοί ανυποχώρητοι αγώνες του εργατικού και λαϊκού κινήματος μπορούν να επιβάλλουν λύσεις προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Στη νέα περίοδο το εργατικό κίνημα πρέπει να διακηρύξει ότι η νέα κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να πάρει πίσω όλες τις αντιδραστικές ανδιαρθρώσεις και να απαιτήσει την υιοθέτηση των αιτημάτων του. Με συλλογικές διαδικασίες και μαχητικούς συντονισμένους αγώνες να συνεχίσει να διεκδικεί την ανατροπή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων που προωθούν κεφάλαιο, ΕΕ και ΔΝΤ σ την κοινωνία.

Σήμερα, είναι κρίσιμο για το εργατικό κίνημα να σφραγίσει τις πολιτικές εξελίξεις.

Για να ανατραπεί η πολιτική της μνημονιακής βαρβαρότητας.

Για να ανατραπεί η πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ, του κεφαλαίου.

Για να ανατραπεί κάθε επιδίωξη για νέο μνημόνιο, με σκληρά αντεργατικά μέτρα.

Αυτή η εγκληματική πολιτική έχει οδηγήσει στην ανεργία κοντά στα δυο εκατομμύρια εργαζόμενους. Έχει περικόψει στο μισό τους μισθούς και τις συντάξεις  των εργαζομένων στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Έχει διαλύσει τις εργασιακές σχέσεις, το 8ωρο, τη μόνιμη και σταθερή εργασία, τις συλλογικές συμβάσεις, την κοινωνική ασφάλιση. Έχει προχωρήσει στη συρρίκνωση των κοινωνικών δομών του κράτους, και έχει παραδώσει  μεγάλα τμήματα της Υγείας, της Παιδείας, της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Έχει οδηγήσει στην απόγνωση με τη φοροεπιδρομή και τις κατασχέσεις, καταστρέφοντας τα μικρομεσαία στρώματα. Έχει καταργήσει δημοκρατικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.

Σήμερα, η εισβολή του λαϊκού παράγοντα, ο ενιαίος και παρατεταμένος αγώνας διάρκειας όλων των εργαζομένων, η διεκδίκηση των σύγχρονων αναγκών και δικαιωμάτων της εργαζόμενης πλειοψηφίας, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για να ηττηθεί αυτή η πολιτική. Πιάνοντας το νήμα των αγώνων της προηγούμενης περιόδου, οφείλουμε να οργανώσουμε την αντεπίθεση του κόσμου της δουλειάς, του κινήματος και των αγώνων.

Η μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των δομών και υπηρεσιών,

αφορά όλους τους εργαζόμενους.

Ο λεγόμενος εκσυγχρονισμός του κράτους, με την εφαρμογή της αξιολόγησης συνάντησε σημαντικές αντιστάσεις της πλατιάς πλειοψηφίας των εργαζομένων στο Δημόσιο, το προηγούμενο διάστημα. Απονομιμοποιήθηκε και αποκαλύφθηκε στη συντριπτική πλειοψηφία το πραγματικό περιεχόμενο και ο ρόλος της επιχειρούμενης αξιολόγησης, ως εργαλείο που ανοίγει την πόρτα σε μελλοντικές διαθεσιμότητες-απολύσεις, που επιβάλλει φτώχεια διαρκείας στην πλειονότητα των εργαζομένων, που αποδομεί και κατακερματίζει τις συλλογικές σχέσεις εργασίας, ενώ ταυτόχρονα αναδιαρθρώνει το σύνολο του Δημοσίου προς το αντιδραστικότερο, ακριβώς για να εξυπηρετήσει καλύτερα τα συμφέροντα της άρχουσας τάξης και του κεφαλαίου.

Οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο τους τελευταίους μήνες έδωσαν μια μεγάλη μάχη και ακύρωσαν αυτή την πολιτική. Ξέρουμε τι σημαίνει αξιολόγηση. Δεν συζητάμε οποιοδήποτε νέο σχέδιο «εκσυγχρονισμού-αναδιάρθρωσης». Δεν θα πέσουμε ξανά στην ίδια παγίδα.

Χρειάζεται γενικευμένη αντεπίθεση τώρα!

Προτείνουμε: 

ένα συγκεκριμένο πλαίσιο διεκδίκησης και  πρόγραμμα δράσης

που θα βάλει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα στο προσκήνιο της πολιτικής

Σήμερα χρειάζεται ένα πλαίσιο διεκδίκησης και  ένα πρόγραμμα δράσης που θα βάλει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα στο προσκήνιο της πολιτικής, που θα ενοποιεί ανέργους και εργαζομένους σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, συνολικά τον λαό και την νεολαία και θα μπορεί να οδηγήσει σε νίκη. Που θα θέτει στην προμετωπίδα του και θα διεκδικεί  το χαμένο πλούτο,  τον απεγκλωβισμό από την θηλειά του χρέους  απαιτώντας τη διαγραφή του,  επιβάλλοντας  την παύση πληρωμής του.

Που θα απαιτεί την ανατροπή του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας που επιβάλει η Ε.Ε., την ακύρωση των δανειακών συμβάσεων, των μνημονίων κι όλου του μνημονιακού νομικού οπλοστασίου που μας αλυσοδένει, την σύγκρουση- ρήξη-έξοδο από την Ε.Ε και το ευρώ, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, τον εργατικό έλεγχο, την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου σε σύγκρουση με το κεφάλαιο προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ ΠΙΣΩ!

 ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΞΑΝΑ ΔΥΝΑΜΙΚΑ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ!

1. Φραγμό στην ανεργία τις  απολύσεις και την ομηρία

·       Κατάργηση του 4250 και όλων των Νόμων για την αξιολόγηση, τις διαθεσιμότητες και  απολύσεις. Κατάργηση όλου του νομοθετικού πλαισίου της αξιολόγησης-αυτοαξιολόγησης (Ν. 2986/2002, Ν. 3848/2010, Ν. 4024/2011, Ν. 4142/2013 και Π.Δ. 152/2013) – Υπουργική απόφαση για άμεσο πάγωμα κάθε αξιολογικής διαδικασίας – Κατάργηση του ΙΕΠ και της ΑΔΙΠΔΕ και ανάκληση πρόσφατων υπουργικών αποφάσεων Λοβέρδου για αμοιβές στελεχών εκπαίδευσης που συμμετείχαν σε αξιολογικές διαδικασίες.

·       Επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων. Επιστροφή στη δουλειά όλων των «διαθέσιμων» με αποκατάσταση των καταργημένων δομών και υπηρεσιών

·       Μείωση των ωρών εργασίας και μαζικές προσλήψεις για να καλυφθούν τα τεράστια κενά σε Δημόσιες Υπηρεσίες, Υγεία, Παιδεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση κλπ.

·       Να μπει τέλος στην ομηρία των συμβασιούχων. Κατάργηση των προγραμμάτων φτηνής και ελαστικής εργασίας. Δουλειά και όχι δουλεία, μόνιμες και σταθερές σχέσεις εργασίας, με ίση αμοιβή για ίση δουλειά,  ενιαία μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα

·       Μέτρα για τους ανέργους. Διπλασιασμός του επιδόματος ανεργίας και επέκτασή του σε όλους.  Δωρεάν περίθαλψη υγεία συγκοινωνίες ρεύμα νερό κ.α.

2. Αυξήσεις στους μισθούς και υπεράσπιση των ασφαλιστικών καταχτήσεων για αξιοπρεπή ζωή.

·       Πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Να ζούμε με αξιοπρέπεια εμείς και οι οικογένειές μας από το μισθό μας. Τώρα επαναφορά του μισθού του νεοδιόριστου στα επίπεδα του 2009 και ανάλογη αύξηση των συντάξεων.

·       Επαναφορά του 13^ου-14^ου μισθού και 13^ης -14^ης σύνταξης.

·        Ακώλυτη μισθολογική-βαθμολoγική εξέλιξη των δημοσίων υπαλλήλων, με την άμεση κατάργηση της σχετικής μνημονιακής διάταξης και την κατάργηση της σύνδεσης βαθμού-μισθού με αξιολόγηση.

·        Κατάργηση του Ν. (βαθμολόγιου-μισθολόγιου-“φτωχολόγιου”) – Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις  

·       Συλλογικές διαπραγματεύσεις για υπογραφή γενικών και κλαδικών συμβάσεων που θα ικανοποιούν τις ανάγκες των εργαζομένων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα.

·       Άμεση χρηματοδότηση όλων των ταμείων (ΜΤΠΥ, ΤΕΑΔΥ, ΤΠΔΥ) για να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους προς τους δικαιούχους.

Όχι στη διάλυση της επικουρικής ασφάλισης και στη μείωση των εφάπαξ.

 Επιστροφή των κλεμμένων στα ασφαλιστικά Ταμεία. Να δώσει το Κράτος τα χρήματα που δεν έχει αποδώσει για χρόνια στα Ταμεία του δημοσίου. Ο έλεγχος των ταμείων να περάσει άμεσα στα χέρια των εργαζόμενων.

·       Να ακυρωθούν-καταργηθούν όλες οι αντιδραστικές αλλαγές που έγιναν με τα αντι-ασφαλιστικά μέτρα και νόμους την τελευταία δεκαετία. Δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα με εργατικό έλεγχο, που να καλύπτει πλήρως και ποιοτικά τις ανάγκες των εργαζόμενων και των συνταξιούχων.

3. Φραγμό στη στην φοροεπιδρομή και την φοροληστεία του εισοδήματος.

·       Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και κάθε είδους χαρατσιού παλιού και νέου στους εργαζομένους.

·       Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη

·       Άμεση Μείωση των τιμών στα βασικά είδη διατροφής – ένδυσης κ.ο.κ. καθώς και των τιμών για τις στοιχειώδεις κοινωνικές υπηρεσίες (φως, νερό, τηλέφωνο. Με την δραστική μείωση της έμμεσης φορολογίας και την κατάργησή της για τα είδη πρώτης ανάγκης

4. Υπεράσπιση των δημόσιων κοινωνικών αγαθών και περιουσίας.

·       Όχι στη διάλυση και εμπορευματοποίησή – ιδιωτικοποίηση των δημόσιων κοινωνικών δομών υπηρεσιών και αγαθών. Με άμεσες εκχωρήσεις σε εργολάβους και εταιρίες ή  έμμεσες ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ – Μ.Κ.Ο κ.τ.λ.

·       Δημόσια, δωρεάν και ποιοτική περίθαλψη και υγεία,  παιδεία και πρόνοια πολιτισμός και αθλητισμός  για την κοινωνική πλειοψηφία.

·       Όχι στην εκποίηση και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ και των fast –track  περιβαλλοντοκτόνων νόμων.

·       Κατάργηση του ΕΣΑΝ στην Υγεία. Να ανατρέψουμε το νόμο και την πολιτική που υποτάσσει την υγεία στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Επαναλειτουργία όλων των Νοσοκομείων και μονάδων που έχουν καταργηθεί.

·       Επαναλειτουργία των καταργημένων τομέων στην Τεχνική Εκπαίδευση ενιαίο δημόσιο δωρεάν δωδεκάχρονο σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή.

5. Διεύρυνση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών των εργαζομένων.

·       Κατάργηση του Ν. 4093, Ν. 4057/12 και 3528/07 που καταργούν το τεκμήριο της αθωότητας και θέτουν σε αργία υπαλλήλους για τους οποίους έχει κινηθεί διαδικασία πειθαρχικού ή έχει ασκηθεί δίωξη για συγκεκριμένα αδικήματα. "Επίορκοι" είναι οι πολιτικές ηγεσίες και όσοι χρησιμοποιούν τη θέση τους όχι για να υπηρετήσουν τις κοινωνικές ανάγκες αλλά τα ιδιωτικά συμφέροντα και όχι οι εργαζόμενοι που υπερασπίζονται τα πολιτικά και συνδικαλιστικά τους δικαιώματα. Άμεση παύση κάθε δίωξης και ανάκληση αργιών και ποινών που επιβλήθηκαν με βάση το ισχύον αυταρχικό πειθαρχικό δίκαιο των  Δ.Υ.

·       Κατάργηση των αντισυνδικαλιστικών νόμων, για πλήρη ελευθερία στην συνδικαλιστική δράση, την απεργία, τη διαδήλωση. Κατάργηση του θεσμού της πολιτικής επιστράτευσης.

ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΓΩΝΑ!

Χρειάζεται ένας αγώνας σκληρός, διαρκής, συγκρουσιακός και ανυποχώρητος. Μόνο ένας τέτοιος αγώνας μπορεί να είναι νικηφόρος.

Γι αυτό προτείνουμε προς όλους τους κλάδους, όλες τις Ομοσπονδίες όλα τα Πρωτοβάθμια Σωματεία και σε όλες τις Γενικές Συνελεύσεις, ένα πλαίσιο αιτημάτων και ένα πολύμορφο πρόγραμμα κινητοποιήσεων που θα έχει τα χαρακτηριστικά της διάρκειας, που θα αποφασίζεται από γενικές συνελεύσεις όλων των κλάδων και χώρων και θα ανανεώνονται με αποφάσεις της βάσης.

Καλούμε όλους τους κλάδους και όλα τα σωματεία να προχωρήσουν άμεσα σε Γενικές Συνελεύσεις. Σε αυτές, καταθέτουμε πρόταση αγώνα και το αναγκαίο πλαίσιο διεκδικήσεων στη νέα περίοδο.  

Σε τέτοια προοπτική, είναι απαραίτητος και αναγκαίος ο αγωνιστικός συντονισμός.

Οργανώνουμε άμεσα, στη βάση των αποφάσεων για αγώνα ανατροπής, τον συντονισμό από τα κάτω, των Πρωτοβάθμιων Σωματείων των Ομοσπονδιών και των Επιτροπών Αγώνα.

Απαιτούμε, από το Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ να συντονίσει τις αγωνιστικές αποφάσεις των κλάδων.  

Άμεσα προτείνουμε:

1.      Συγκέντρωση της ΑΔΕΔΥ την Παρασκευή 20/2, μπροστά στη συνεδρίαση του eurogroup, σε πανελλαδική κλίμακα, με πλαίσιο τη διαγραφή του χρέους, κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων και όλο το πλαίσιο της ΑΔΕΔΥ και των κλάδων.

2.      Να δικαιωθεί τώρα ο αγώνας  των δημοσίων υπαλλήλων που είναι σε καθεστώς διαθεσιμότητας-κινητικότητας-απόλυσης με άμεση κατάθεση νομοσχεδίου για την επιστροφή τους στην εργασία και ανασύσταση των δομών και υπηρεσιών που καταργήθηκαν με επανίδρυση των οργανικών θέσεων. Αναδρομική απόδοση των οικονομικών και ασφαλιστικών τους δικαιωμάτων. Με αυτή την κατεύθυνση, οργάνωση από την ΑΔΕΔΥ συγκεντρώσεων σε Αθήνα και στις μεγάλες πόλεις, το επόμενο δεκαήμερο.

3.      Κάλεσμα σε όλα τα σωματεία για πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων.

Έχει τελειώσει η εποχή της διαμαρτυρίας.

Είναι η εποχή της ανατροπής.

ΟΥΤΕ ΔΝΤ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΕΕ - ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΛΑΕ!