Γ' ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης: Καταγγελία για την επίθεση της Χρ. Αυγής στην ΕΛΜΕ και τους εκπαιδευτικούς

Γ΄ ΕΛΜΕ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ Θεσσαλονίκη 2 /12/ 2015

Πρ. Κορομηλά 51 τκ 54622, e-mail: gelmeth3@gmail.com , http://3elmethess.blogspot.gr/

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΜΕ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥΣ

Ανήμερα της επετείου του Πολυτεχνείου! και ενόσω ο ίδιος και το κόμμα του διώκονται για σύσταση εγκληματικής οργάνωσης - υπεύθυνης μεταξύ άλλων και για τις δολοφονίες του Σαχτζάτ Λουκμάν και του Παύλου Φύσσα, για τον οποία ανέλαβε η ίδια(!) την πολιτική ευθύνη - ο βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος βρήκε έναν «θεσμικό» τρόπο να τιμήσει τα δύο μεγάλα ιδανικά της ζωής του, την παιδεία και τη δημοκρατία.

Κατέθεσε επερώτηση στη Βουλή εναντίον διευθυντή σχολείου της περιοχής μας, επειδή «επέτρεψε» να αναρτηθεί σε τοίχο του σχολείου του φωτογραφία ΕΛΑΣιτών ανταρτών δίχως να συνοδεύεται από αντίστοιχες άλλων αντιστασιακών οργανώσεων και προσωπικοτήτων εκτός αριστερού φάσματος. Στην ίδια μάλιστα επερώτηση ζητούσε από τον υπουργό Παιδείας, κύριο Φίλη, να μάθει εάν η κείμενη νομοθεσία επιτρέπει την ανάρτηση τέτοιων φωτογραφιών εντός των σχολικών κτηρίων.

Πριν μπούμε στην ουσία της υπόθεσης, θα θέλαμε κατ' αρχάς να δηλώσουμε τη βαθιά εκτίμησή μας που για άλλη μια φορά η νεοναζιστική αυτή οργάνωση προτίμησε σχολεία της αρμοδιότητάς μας για να κάνει τις «παρεμβάσεις» της. Το είχε ξανακάνει πριν τρία χρόνια, όταν η Γ ΕΛΜΕ είχε προβάλει σε σχολικό χώρο το αντιφασιστικό ντοκυμαντέρ της συναδέλφου Νίνας Γεωργιάδου, «Το αυγό του φιδιού», το είχε επαναλάβει και λίγο αργότερα, όταν οπαδοί της είχαν ζωγραφίσει σβάστικες πάνω σε (αναρτημένα έξω από σχολεία) πανό μας, με τα οποία διεκδικούσαμε λύσεις στα προβλήματα της σχολικής στέγης!!! Το ιδιαίτερο αυτό ενδιαφέρον που η συγκεκριμένη οργάνωση επιδεικνύει για τη δουλειά μας μάς κάνει περήφανους και μας πείθει πως επιτελούμε το έργο μας σωστά.

Στην ουσία τώρα. Η καταγγελία αναφέρεται προφανώς σε μία αφίσα που είχε κολλήσει η Πολιτιστική Επιτροπή της Γ ΕΛΜΕ σε όλα τα σχολεία της περιοχής ευθύνης της, με την οποία καλούσε τους συναδέλφους να παραβρεθούν σε μία ιστορική περιήγηση που διοργάνωνε στο κέντρο της πόλης με θέμα «Η Θεσσαλονίκη της Κατοχής και της Αντίστασης». Ήταν τέλη Οκτώβρη και πλησίαζε η επέτειος της απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης από τους Γερμανούς (τι κρίμα, κύριε Παναγιώταρε!) και είχαμε πει να κάνουμε κάτι για να την τιμήσουμε. Έτσι λοιπόν, είχαμε διακινήσει αυτή την αφίσα, η οποία απεικόνιζε νέους και νέες του εφεδρικού ΕΛΑΣ να παρελαύνουν με το όπλο στο χέρι έξω από την Αγία Σοφία στις 30 Οκτωβρίου 1944, την ημέρα αποχώρησης των Γερμανών.

Αντιλαμβανόμαστε τον καημό των ιδεολογικών κληρονόμων του χιτλερισμού όταν αντικρίζουν τέτοιες εικόνες, όμως δυστυχώς για αυτούς... έγκλημα δεν υφίσταται. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις το σωματείο των εκπαιδευτικών επειδή ανέδειξε την (από δεκαετίες αναγνωρισμένη και επί 35 σχεδόν χρόνια διδασκόμενη) αντίσταση του ελληνικού λαού στην ναζιστική θηριωδία, ούτε τους διευθυντές των σχολείων επειδή του επέτρεψαν να τις αναρτήσει εντός των σχολείων. Τουλάχιστον όχι στο παρόν εκπαιδευτικό σύστημα, όχι στο υπάρχον πολίτευμα...

Μας ρωτούν γιατί δεν βάλαμε πλάι στην αφίσα μας μία εικόνα του Ζέρβα, του Ψαρρού ή της Λέλας Καραγιάννη. Η απάντησή μας είναι απλή: γιατί την Θεσσαλονίκη την απελευθέρωσε ο ΕΛΑΣ! Η Λέλα Καραγιάννη και ο Δημήτρης Ψαρρός, αν και επισήμως τιμώμενα πρόσωπα του αντιφασιστικού μας αγώνα, ωστόσο έδρασαν στην νότιο Ελλάδα, όχι εδώ.

Για τον Ζέρβα δε, ευχαρίστως να βάζαμε κάποια φωτογραφία του, όμως βλέπετε την περίοδο της Κατοχής ήταν απών από την πόλη. Οι δυνάμεις του εμφανίστηκαν μόνο μετά την απελευθέρωση, όταν συνέπραξαν με τα δωσιλογικά σώματα του Κισά Μπατζάκ, του Δάγκουλα και του Μιχάλαγα, των πολιτικών προγόνων δηλαδή της Χρυσής Αυγής, για να ανακόψουν την κυριάρχηση του ΕΛΑΣ στον μακεδονικό χώρο εν όψει της επικείμενης απόβασης των Άγγλων. Ένα από τα πρώτα επεισόδια του εμφυλίου πολέμου που ερχόταν, για τον οποίο δεν ήταν όλοι εξίσου ένοχοι...

Είναι γνωστό πως ο χώρος της μεταπολεμικής εθνικοφροσύνης είχε πάντοτε πολύ σοβαρό πρόβλημα με τις μνήμες του αντιστασιακού μας κινήματος. Γιατί ήταν μια περίοδος που τον είχε εκθέσει ανεπανόρθωτα και γι' αυτό έπρεπε είτε να λησμονηθεί είτε να συκοφαντηθεί. Οι σημερινοί νεοναζί συνεχίζουν να δίνουν αυτή τη «μάχη της μνήμης» - μαζί με τον επίσημο συντηρητικό χώρο, που έχει εξαφανίσει σχεδόν τις όποιες αναφορές στην ΕΑΜική αντίσταση από το βιβλίο της Ιστορίας (Γενικής Παιδείας) της Γ Λυκείου - πολλές φορές ιδιαιτέρως χοντροκομμένα. Δικαίωμά τους.

Όμως πάει πολύ την ίδια στιγμή που δηλώνουν «συνεχιστές των ηττημένων του Β παγκοσμίου πολέμου», την ίδια στιγμή που αναγνωρίζουν τα γερμανοντυμένα Τάγματα Ασφαλείας σαν «πατριωτική οργάνωση» να εμφανίζονται ως θεματοφύλακες της τιμής της... Λέλας Καραγιάννη! Και είναι επίσης φαιδρό να μας εγκαλούν (εμάς, το «αριστερό κατεστημένο των καθηγητών») για μονομερή προπαγάνδα όταν γνωρίζουμε όλοι σε ποια εκτίμηση έχουν την πολυφωνία και την διαφορετικότητα. Αν ήταν αυτοί οι άνθρωποι στην εξουσία, όχι πλουραλισμός δεν θα υπήρχε αλλά ούτε οι στοιχειώδεις δημοκρατικές ελευθερίες. Και όσο για τα σχολεία... θα έμοιαζαν περισσότερο με τα κατηχητικά του ISIS, όπου οι αυστηρά ελεγχόμενοι καθηγητές θα μάθαιναν τους «Άριους» Έλληνες πώς να μισούν όλον τον κόσμο και να υπακούν τυφλά τον Μέγα Αρχηγό.

Εμείς γνωρίζουμε το ειδεχθές πρόσωπο της Χρυσής Αυγής και γι' αυτό δεν ξεγελιόμαστε από την προσπάθειά της να προσποιηθεί την δημοκρατικά εκλεγμένη κοινοβουλευτική δύναμη που ασκεί θεσμικό έλεγχο. Γι' αυτό ζητάμε από το υπουργείο Παιδείας να μη δίνει βάση και αξία στους συκοφαντικούς ισχυρισμούς και τις κίβδηλες «δημοκρατικές ευαισθησίες» της νεοναζιστικής παράταξης να μην την αναβιβάζει σε ισότιμο συνομιλητή και ελεγκτή του δημόσιου λόγου και να θέτει αυτόματα στο αρχείο όλες τις παρόμοιες επερωτήσεις.

Οι εκπαιδευτικοί δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτα και δεν φοβόμαστε το φασιστικό μόρφωμα της ΧΑ. Δηλώνουμε για άλλη μια φορά ευθαρσώς πως δεν (αυτο)λογοκρινόμαστε. Αντιθέτως, θα συνεχίσουμε με όλες μας τις δυνάμεις το μορφωτικό και συνδικαλιστικό μας έργο: την προσπάθειά μας να διαφυλάξουμε την ιστορική μνήμη και να διαπλάσουμε (όσο περνάει από το χέρι μας) πολίτες υπεύθυνους, συγκροτημένους, με δημοκρατική κουλτούρα και ανθρωπιά. Γιατί είναι στοίχημα της εποχής μας και του δημοκρατικού κόσμου να αντιτάξουν απέναντι στο επανεμφανιζόμενο τέρας του φασισμού τα γνωστικά, πολιτικά και ηθικά εν τέλει αναχώματα που θα το κρατήσουν καθηλωμένο εκεί που κανονικά ανήκει: στο απολιθωμένο, εφιαλτικό παρελθόν.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΘΗΡΑΣ ΣΠΑΝΟΥΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ