Παρεμβάσεις ΔΕ: όλοι στη στάση εργασίας (11.00-2.00) και την κινητοποίηση μαζί με την πρωτοβάθμια εκπ/ση

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ ΔΕ

ΣΤΗΝ “ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ” ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ – ΔΝΤ - ΟΟΣΑ - ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ – ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΜΕ ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ (11.00-2.00) ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟ ΥΠ. ΠΑΙΔΕΙΑΣ 15/9 ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

Η “κανονικότητα” στη λειτουργία των σχολείων, που υπόσχεται ο Υπ. Παιδείας και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, είναι η πολιτική που υπαγορεύεται από ΕΕ – ΟΟΣΑ – ΔΝΤ. Είναι η πολιτική, που επιβάλλει τον δημοσιονομικό κόφτη και τις αυτόματες περικοπές, την πλήρη κινητικότητα και ευελιξία του προσωπικού, το παραπέρα χτύπημα των μορφωτικών δικαιωμάτων  των μαθητών και της νέας γενιάς.

Για έβδομη συνεχή χρονιά, τα σχολεία ξεκινούν χωρίς μόνιμους διορισμούς, παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες περί του αντιθέτου. Όλοι οι νόμοι και οι Υπουργικές Αποφάσεις που έχουν περάσει ως τώρα στοχεύουν στην ελαχιστοποίηση των κενών, στη δημιουργία νέων “δεξαμενών” πλεοναζόντων εκπαιδευτικών. Στην εξοικονόμηση και στον “εξορθολογισμό” στη διαχείριση του εκπαιδευτικού προσωπικού στοχεύει η κατάργηση του 3ωρου των υπεύθυνων εργαστηρίων, μείωση ειδικοτήτων και τομέων στη ΤΕΕ, οι εγκύκλιοι για τις προϋποθέσεις λειτουργίας τμημάτων γενικής παιδείας, τομέων και ειδικοτήτων στα ΕΠΑΛ, καθώς και οι κατευθύνσεις και Ο.Π στα ΓΕΛ, η αλλαγή ωρολογίων προγραμμάτων, με δίωρη διδασκαλία και “ευέλικτες” εβδομάδες, οι αλλαγές στην Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ).

Αυτά τα μέτρα σε συνδυασμό με το “ξεχείλωμα” των αναθέσεων μαθημάτων, οδηγούν εκβιαστικά σε νέα κινητικότητα και σε υποχρεωτικές μετακινήσεις τη μεγάλη πλειοψηφία των εκπαιδευτικών. Στόχος της κυβερνητικής πολιτικής είναι η μείωση των οργανικών θέσεων και η “λογιστική” εξαφάνιση των κενών, η ευελιξία των εκπαιδευτικών με παιδαγωγική πυξίδα το τρίπτυχο “διδάσκω ό.τι χρειαστεί, όπου χρειαστεί, και για όσο χρειαστεί” τόσο στην τυπική στη μη τυπική εκπαίδευση.

Τα σχολεία ξεκινούν με τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών να υπονομεύονται και τις ταξικές ανισότητες να οξύνονται. Τα προσφυγόπουλα αποπέμπονται επίσημα εκτός της Δημόσιας Εκπαίδευσης, δημιουργώντας ένα πρωτόγνωρο καθεστώς γκετοποίησης μέσα στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης που στήνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με τις “ευλογίες” της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Η πολιτική που μετατρέπει τους καθηγητές σε “λάστιχο” και τους μαθητές σε “εσωτερικούς μετανάστες”, αναζητώντας την Ομάδα Προσανατολισμού, τον Τομέα/Ειδικότητά τους και τους στοιβάζει κατά δεκάδες σε υπερπληθή τμήματα, δεν υπηρετεί μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς αλλά αντίθετα τα συνθλίβει.

Γίνεται πια οφθαλμοφανές, πως η κυβέρνηση και η άρχουσα τάξη αντιμετωπίζουν τη Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση σαν “βαρίδι” που πρέπει να αποτινάξουν. Γι αυτό θέλουν. να την κοντύνουν, να τη συρρικνώσουν, να τη φτωχύνουν ακόμα περισσότερο. Ήδη από τις αλλαγές στην Τεχνική Εκπαίδευση και τη μαθητεία που νομοθετήθηκαν αλλά και από το περίφημο «όραμα» για τετραετές γυμνάσιο και διετές Λύκειο, με εξετάσεις πανελλαδικού τύπου για “Εθνικό Απολυτήριο”, προετοιμάζεται μια νέα αντιδραστική και ταξική στροφή στην εκπαίδευση που μας γυρίζει χρόνια πίσω. Για μια ακόμα φορά οι μαθητές “που δεν παίρνουν τα γράμματα” και κατά σύμπτωση στην πλειοψηφία τους προέρχονται από τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα, θα πρέπει να αρκούνται στο απολυτήριο Γυμνασίου, αφού θα αδυνατούν να ανταποκριθούν στα νέα εξεταστικά πλέγματα του “Εθνικού Απολυτηρίου” και πολύ περισσότερο στις απαιτήσεις της πρόσβασης στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Κάτω από το βάρος της κρίσης θα ωθούνται στην κατάρτιση και στη μαθητεία, όπου θα εκπαιδεύονται στον εργασιακό μεσαίωνα των ελαστικών σχέσεων και των απλήρωτων – κακοπληρωμένων μισθωτών.

Τα σχολεία ξεκινούν με τις εντολές του Υπουργείου και των Διευθυντών Εκπαίδευσης για διαδικασίες “fast track” έτσι ώστε να μπουν “κάτω από το χαλί” τα δυσαναπλήρωτα κενά, παράγοντας για συνεχή χρονιά νέα τεχνητά πλεονάσματα. Οι πρόσφατες υπηρεσιακές μεταβολές και τοποθετήσεις των εκπαιδευτικών έγιναν, χωρίς να ληφθούν υπόψιν οι συνεδριάσεις και οι αποφάσεις των συλλόγων διδασκόντων, σχετικά με τον ορισμό τμημάτων και τις αναθέσεις μαθημάτων. Πολλοί “διορισμένοι” εκπαιδευτικοί των ΠΥΣΔΕ, βοήθησαν την κυβέρνηση σε αυτό το θεάρεστο έργο απόδειξης του «διευθυντικού δικαιώματος», αποδεικνύοντας πως μνημόνια και διοικητικός αυταρχισμός πάνε χέρι – χέρι.

Το σχολικό κουδούνι βρίσκει τους εκπαιδευτικούς, τους μαθητές και τις οικογένειες τους πολλαπλά λεηλατημένους από το σύνολο των αντεργατικών ρυθμίσεων που συντηρεί και υλοποιεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Όλοι βιώνουμε τις δραματικές συνέπειες παλιών και νέων μέτρων (ασφαλιστικό, φορολογικό, ΕΝΦΙΑ, δάνεια, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας), απολύσεις, ανεργία, μετανάστευση. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση ετοιμάζεται μαζί με τους “εταίρους” της να επιβάλλει νέα αντεργατικά μέτρα. Κατάργηση του 13ου και του 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις, ομαδικές απολύσεις, κατάργηση των τελευταίων ψηγμάτων προστασίας των εργαζομένων και χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, ώστε να αποτραπεί κάθε δυνατότητα συλλογικού αγώνα και διεκδίκησης για την ανατροπή της πολιτικής τους. Κυβέρνηση  - ιμπεριαλιστές και ντόπια πλουτοκρατική ολιγαρχία μιλούν για “ανάπτυξη”, εννοούν όμως την παραπέρα υποβάθμιση και τσάκισμα των εργατικών και λαϊκών κατακτήσεων και δικαιωμάτων.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΟΧΗ.

ΜΑΖΙΚΟΣ – ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ

Όσο προχωρά η υλοποίηση των Μνημονίων, όσο βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση τόσο θα γιγαντώνεται η αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική. Η απάντηση σε αυτή την επίθεση, θα κρίνει το μέλλον της Δημόσιας Εκπαίδευσης, της δουλειάς μας, της νεολαίας και του λαού μας. Η έκβαση της αντιπαράθεσης, ακόμα και σε αυτά τα δύσκολα χρόνια της κρίσης και των μνημονίων, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό και από τις δικές μας επιλογές.

Κάθε συνάδελφος/ισσα έχει καθήκον να πάρει την υπόθεση της οργάνωσης του αγώνα στα χέρια του/της μέσα από τη συσπείρωση στα σωματεία. Ο Σεπτέμβρης πρέπει να σηματοδοτήσει την έναρξη της σκληρής αντιπαράθεσης, που θα υπερβαίνει το πλαίσιο της διαμαρτυρίας, που θα φιλοδοξεί να είναι πολιτικά επικίνδυνη και κοινωνικά αποτελεσματική, που θα στοχεύει στην υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Εκπαίδευσης, των μορφωτικών δικαιωμάτων της νέας γενιάς και των εργασιακών κατακτήσεων των Εκπαιδευτικών.

Απαιτούμε άμεσα:

ü  Έκτακτη και γενναία κρατική χρηματοδότηση της εκπαίδευσης.

ü  Μέτρα για τη μόρφωση των παιδιών προσφύγων – μεταναστών.

ü  Μαζικούς μόνιμους διορισμούς εκπαιδευτικών. Όχι στην ελαστική εργασία.

ü  Άμεση κάλυψη όλων των φετινών κενών χωρίς καθυστερήσεις. Κάθε μαθητής να έχει το Δάσκαλό του. Όχι στην πολιτική των πλαστών πλεονασμάτων.

ü  Κατάργηση του ν. 3848/2010 του «νέου σχολείου» της Διαμαντοπούλου, του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ και του ν. 4186/2013, του Αρβανιτόπουλου.

ü  Κατάργηση των ρυθμίσεων για την Τεχνική Εκπαίδευση  (Δομή ΕΠΑΛ, τέταρτο έτος μαθητείας, κατάρτιση – Μαθητεία – πιστοποίηση, Μεταγυμνασιακά ΔΙΕΚ, κλπ)

ü  Καμία υποχρεωτική κινητικότητα εκπαιδευτικών στη «μη τυπική» εκπαίδευση.

ü  Καμιά συγχώνευση – κατάργηση σχολείων, τμημάτων ομάδων προσανατολισμού, τομέων και ειδικοτήτων. 20  μαθητές στο τμήμα, 15 στις κατευθύνσεις και 10 στα εργαστήρια. Τμήματα Ομάδων Προσανατολισμού, τομείς και ειδικότητες σύμφωνα με τις ανάγκες των μαθητών χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

ü  Κατάργηση της τροπολογίας για τα τμήματα ένταξης – ενίσχυση της παράλληλης στήριξης και των τμημάτων ένταξης. Στήριξη της ειδικής αγωγής.

ü  Καμιά υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού. Όχι στους εκπαιδευτικούς λάστιχο.

Δάσκαλοι – Καθηγητές σε κοινό αγωνιστικό βηματισμό!

Δε θα συνηγορήσουμε στη διάλυση της δημόσιας, δωρεάν εκπαίδευσης.

Μόρφωση – Δουλειά – Δημοκρατία!

Η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ δεν είναι ανίκητη!

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις

Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ