συγκέντρωση

Πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο ενάντια στα ιδιωτικά ΑΕΙ, Πέμπτη 15/2, 12μ, Προπύλαια (Αθήνα), Καμαρά (Θεσσαλονίκη) και σε όλη τη χώρα

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019

Αριστερή Ενότητα για Ρήξη και Ανατροπή στην ΕΛΜΕ Α. Λιοσίων-Ζεφυρίου-Φυλής: προκήρυξη και ψηφοδέλτιο



Αριστερή Ενότητα για Ρήξη και Ανατροπή (Α.Ε.Ρ.Α.)

Γιατί να ψηφίσουμε την ΠΕΜΠΤΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ;

Γιατί να εκλέξουμε σύνεδρους από την ΑΕΡΑ;



Επιδιώκουμε να έρθουμε σε ώσμωση με ενεργές δυνάμεις και στις υπόλοιπες ΕΛΜΕ ώστε:
·                     Να συμβάλλουμε στο σταμάτημα της συνειδητής αδράνειας, απογοήτευσης, παθητικότητας στον κλάδο, γεγονός για το οποίο φέρει ευθύνες και η πλειοψηφία ΣΥΝΕΚ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ.
·                     Να συμβάλλουμε ώστε να μην επιτραπεί να δημιουργούνται τέτοιες πλειοψηφίες, που έχουν μετατρέψει τη μεγαλύτερη Ομοσπονδία του Δημοσίου και την πιο δημοκρατικά οργανωμένη πανευρωπαϊκά σε… τσάι κυριών!
·                     Να μην δοθεί και άλλο συγχωροχάρτι στη σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και στις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, λιπαίνοντας έτσι το έδαφος του Μητσοτάκη ως επίδοξου νέου πρωθυπουργού, ζητώντας περισσότερα, σκληρότερα, μονιμότερα μέτρα σε βάρος της δημόσιας εκπαίδευσης, των εκπαιδευτικών και της κοινωνίας (7ημερη εργασία, αξιολόγηση παντού, αυτονομία-ιδιωτικοποίηση, μάνατζερ διευθυντές κλπ).
Εκτιμούμε ότι: Τα τελευταία χρόνια οι αγώνες των εκπαιδευτικών και γενικότερα των εργαζομένων καταλήγουν σε ήττες. Γι’ αυτές τις ήττες υπάρχουν αιτίες. Ως εκπ/κή συνδικαλιστική παράταξη αναγνωρίζουμε ότι η κατάσταση του συνδικαλιστικού κινήματος και της ΟΛΜΕ είναι μια βασική αιτία.
Τα τελευταία  χρόνια η ΟΛΜΕ και η πλειοψηφία της έχει απεμπολήσει ουσιαστικές διεκδικήσεις και έχει ευθυγραμμιστεί πια ανοιχτά με την ταχτική της συναίνεσης, όπως φάνηκε και με την στάση της απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις επιλογές της απέναντι στην κοινωνία και την εκπαίδευση. Η πλειοψηφία έχει υιοθετήσει ένα συνδικαλισμό με βάση τις κομματικές επιλογές και τις «καριέρες» των συνδικαλιστών και όχι με βάση τις ανάγκες σχολείων, μαθητών και εκπαιδευτικών.  Υπάρχουν οι μνημονιακές επιλογές, που βρίσκουν κερδισμένους και πιο πλούσιους τον ΣΕΒ, τις τράπεζες και το λόμπυ της Ε.Ε και χαμένους την κοινωνία,  τα δημόσια αγαθά, τους μαθητές μας κι εμάς. Έτσι, το 50% των επιχειρηματικών ομίλων έχει αύξηση κερδοφορίας 73% ενώ παράλληλα 650.000 άτομα απασχολούνται σε ευέλικτες θέσεις μερικής απασχόλησης με μέσο μισθό μόλις 384,22 ευρώ/μήνα μεικτά!...
Η πλειοψηφία της ΟΛΜΕ δεν οργάνωσε ενημερώσεις και συζητήσεις, δράσεις και κινητοποιήσεις, που να αμφισβητούν τις επιλογές αυτές και να επιδιώκουν την αναδιανομή του πλούτου (αύξηση μισθών, μείωση φορολογίας μισθωτών), τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας των εκπαιδευτικών (μείωση ωραρίου, αύξηση δαπανών για παιδεία κ.λπ) και της διεύρυνσης της δημοκρατίας, τόσο στην εκπαίδευση όσο και γενικότερα στην κοινωνία. Αντίθετα επέλεξε κυρίως τη σιωπή και τη συνδιαλλαγή. Ακόμη κι όσες επιλογές έκανε προς θετική κατεύθυνση, τις πραγματοποίησε με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι υπονομευμένες.


Αντί να συσπειρώσει τον κλάδο:
- για μαζικούς, μόνιμους διορισμούς με βάση προϋπηρεσία και πτυχίο, χωρίς καμιά απόλυση αναπληρωτή και πλήρη και ίσα δικαιώματα με τους μόνιμους!
- για κατάργηση του νόμου για το προσοντολόγιο, που προωθεί και εντείνει την ανθρωποφαγία και ένα ανελέητο αγώνα δρόμου με λίγους νικητές και πολλούς ηττημένους!...
 Υπονόμευσε τον μεγάλο αγώνα του Γενάρη του ΄19 γιατί δεν συγκάλεσε Γ.Σ., δεν κατάγγειλε την κυβερνητική καταστολή, δεν έβγαλε ανακοίνωση για το προσοντολόγιο.
Αντί για το Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση, η οποία προωθεί την πειθάρχηση, την υποταγή και τον ανταγωνισμό, επέλεξε πρωτοφανείς αντιδημοκρατικές διαδικασίες στις 8 Γ.Σ. των Προέδρων σε αυτή τη 2ετία, που είναι το κυρίαρχο όργανο αποφάσεων του κλάδου μετά το συνέδριο (δεν αναγνώρισαν αποφάσεις για κήρυξη απεργίας – αποχής κατά αξιολόγησης, αρνήθηκαν να βάλλουν σε ψηφοφορία προτάσεις Γ.Σ. ΕΛΜΕ, κ.ά.). Η στάση αυτή επέτρεψε και στον Μητσοτάκη να το κάνει θέμα ύψιστης προτεραιότητας.

Αρνήθηκε να οργανώσει πανελλαδικές κινητοποιήσεις για τα καθημερινά προβλήματα σχολείων και εκπαιδευτικών (καθηγητές λάστιχο, κακοπληρωμένοι κι εργαζόμενοι μέχρι τα 67 χρόνια -  27άρια τμήματα - σχολεία χωρίς επαρκείς υποδομές και αναγκαίο προσωπικό, ακύρωση διδ. αντικείμενων για οικονομική και “αποδοτική” διαχείριση αντί για βελτίωση προγραμμάτων και βιβλίων κ.τ.λ)  και τις παρέπεμπε στις ΕΛΜΕ.
Αντί να συμβάλλει στη διαμόρφωση ενός αντίπαλου μορφωτικού ρεύματος με βάση τις θέσεις προηγούμενων συνεδρίων, εκκινώντας παράλληλα ένα πραγματικό διάλογο για το σχολείο που θέλουμε με ευρεία συμμετοχή εκπαιδευτικών, γονιών, μαθητών και της υπόλοιπης κοινωνίας, η πρακτική ήταν να μην  οργανώσει τον κλάδο, αλλά ούτε να ενημερώσει ουσιαστικά την κοινωνία για τις αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που επιφέρει το υπό ψήφιση νομοσχέδιο για το Λύκειο. Δεν αντιπαρατέθηκε με τα πορίσματα Λιάκου, Γαβρόγλου και ΙΕΠ, προάγγελους των σημερινών προβληματικών και αρνητικών αλλαγών.
Αντί να προκαλεί οργή και αγανάκτηση η σκλαβοποίηση των εργασιακών σχέσεων, που οδήγησε σήμερα κάποιους μαθητές στα εσπερινά ακόμη και να μη δώσουν πανελλαδικές εξετάσεις και άλλους να αντιμετωπίζουν σοβαρές υλικές στερήσεις, επιλέχθηκε κυρίως η σιωπή. Αντί να παρεμβαίνει στην εξουσία, τα ΜΜΕ, τους διαφημιστές για την πολιτιστική λιμοκτονία και λοβοτομή, που χρόνια τώρα υφίστανται οι μαθητές μας (survivor, next top model, nomads, εικονική πραγματικότητα), τι έκανε;
Άφηνε όσες ΕΛΜΕ πάλευαν, μόνες χωρίς βοήθεια και  στην απαίτηση για μια άλλη πολιτιστική πρόταση και για προστασία της εργασίας. Μάλιστα προσπάθησε να βρει τα θετικά στην κακοπληρωμένη εργασία – μαθητεία, μια ακόμη όψη των σύγχρονων μορφών εκμετάλλευσης προς τέρψιν των επιχειρηματικών συμφερόντων.
Στην εποχή, που η κοινωνία συνεχίζει να στενάζει και ένα σημαντικό κομμάτι του πληθυσμού παραμένει στην φτώχεια. Στην εποχή  που το κράτος ξεπουλά πολλά, αλλά ποτέ την καταστολή (ιδιωτικοποιούνται σε τιμές ευκαιρίας λιμάνια, τρένα, ενέργεια κλπ). Στην εποχή που οι βιομήχανοι και οι εφοπλιστές χαίρουν πάντα φοροασυλίας. Στην εποχή που θέλουν τα παιδιά μας να ετοιμαστούν για να φορέσουν το χακί φυλάγοντας τις ΑΟΖ της Τotal και της Εxon Mobil, κάνοντας εξορύξεις και καταστρέφοντας το φυσικό περιβάλλον. Στην εποχή που καλύτεροι φίλοι μας αναδεικνύονται κυβερνήσεις τρομοκράτες και δολοφόνοι, του Ισραήλ, των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Στην εποχή που η υποταγή βαφτίζεται θάρρος ,που οι ιδέες και η πρακτική της αριστεράς κακοποιείται και από κυβερνήσεις τύπου ΣΥΡΙΖΑ.  Στην εποχή που η ξενοφοβία και ο φασισμός φουσκώνουν με την εγκληματική ΧΑ και άλλες εθνικιστικές ομάδες, που χύνουν το φασιστικό τους δηλητήριο στην κοινωνία και τα σχολεία. Στην εποχή που ο Μητσοτάκης προετοιμάζεται να πάρει την εξουσία. Στην εποχή που κάθε κυβέρνηση θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη και τα μελλούμενα πιο δυσοίωνα.

Και τα στοιχεία της κυβέρνησης στο «Πρόγραμμα Σταθερότητας» στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το 2019-2022 έιναι αποκαλυπτικά! Αιματηρά πλεονάσματα 4,1% - 4,6%, δημιουργία «δημοσιονομικού χώρου», 5,5 δισ. ευρώ κυρίως για παρεμβάσεις τόνωσης της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα, προβλέπεται μεγάλη μείωση κονδυλίων για κάλυψη κοινωνικών αναγκών. Στην Υγεία συμπιέζονται από 5,2% του ΑΕΠ το 2017, στο 4,7% το 2022, στην Παιδεία από 3,9% του ΑΕΠ το 2017, στο 3,5% το 2022 και οι δαπάνες για ασφάλιση  από 17,3% του ΑΕΠ το 2016 στο 14,1% το 2020, όταν το δημόσιο χρέος αυξήθηκε σε ένα χρόνο 17 δισ. (181,1% του ΑΕΠ)

Σε αυτή την εποχή εμείς διαλέγουμε να βρούμε ανθρώπους και συλλογικότητες που θα κοιτάνε στα ίσα τον εχθρό με στόχο την ανατροπή του φέρνοντας ο καθένας το όπλο του.  Δεν απαιτούμε από τον άλλο να προσαρμοστεί στα δικά μας όπλα, πειθαρχούμε ωστόσο σε μια συλλογική κουλτούρα. Η διαχείριση του αγώνα πρέπει να διεξάγεται από τους ίδιους τους εργαζόμενους με «όλη την  εξουσία» στις Γενικές Συνελεύσεις τους. Για να κάνουμε οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί πολιτική, χωρίς διαμεσολαβήσεις και χειραγωγήσεις, αλλά με εκλεγμένους ανακλητούς αντιπροσώπους και σε όλες τις θέσεις ευθύνης, δίνοντας μάχες και στα σχολεία (συλλόγους, συνελεύσεις εργαζομένων) χωρίς να αρκούμαστε στο ρόλο των διοικητικών οργάνων. 
Οι προτάσεις και τα αιτήματά μας
Όχι στο νέο Λύκειο, απόσυρση του αντιεκπαιδευτικού νομοσχεδίου. Κατάργηση του νόμου για το προσοντολόγιο - μαζικοί μόνιμοι διορισμοί με βάση την προϋπηρεσία και το πτυχίο - καμιά απόλυση αναπληρωτή! Κανείς εκπαιδευτικός με μισθό κάτω από 1.000 ευρώ καθαρά! Αυξήσεις για όλους σε μισθούς και συντάξεις. Επαναφορά 13ου και 14ου μισθού, απόδοση των αναδρομικών και ικανοποίηση των αιτημάτων της πρώην διαθεσιμότητας. Όχι σε αξιολόγηση - αυτοαξιολόγηση. 20 μαθητές στο τμήμα,  15 στις ομ. προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια. Ωράριο προ του 2013 και κάλυψή του μέχρι σε 2 σχολεία. Όχι στην υπονόμευση των ΕΠΑΛ μέσω ιδιωτών και επιχειρήσεων. Στήριξη ουσιαστική ειδικής αγωγής, εσπερινών, μουσικών, καλλιτεχνικών και διαπολιτισμικών σχολείων και των μαθητών τους. Κατάργηση ν. Κατρούγκαλου. Όχι στις περικοπές στους νέους συνταξιούχους μετά το 2016. Σύνταξη με 30 χρόνια δουλειάς. Ενιαίο 12χρονο δωρεάν και δημόσιο σχολείο για όλους. Όλα τα προσφυγόπουλα στην πρωινή ζώνη στα σχολεία. Μέτωπο αγώνα ενάντια στον φασισμό, τον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό (ΕΕ, ΗΠΑ, ΝΑΤΟ κλπ)

 

ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ την ΠΕΜΠΤΗ 20 ΙΟΥΝΙΟΥ

Την Αριστερή Ενότητα για Ρήξη και Ανατροπή  

στο 1ο ΓΕΛ Άνω Λιοσίων,  8.30 πμ - 3.00 μμ. 

 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου