Αγων. Παρέμβαση Α' ΕΛΜΕ Θεσ/νίκης: Αγωνιζόμαστε για μια ΕΛΜΕ με ουσιαστική και αποτελεσματική λειτουργία στις διεκδικήσεις της και με παρέμβαση στα καθημερινά προβλήματα

Με μια απαράδεκτη ανακοίνωση με την υπογραφή της Α' ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (ημερομηνία 6/11), το ΠΑΜΕ, η ΔΑΚΕ και η ΠΕΚ, πλειοψηφώντας στο ΔΣ, χρεώνουν στην Αγωνιστική Παρέμβαση “ψευδή ισχυρισμό”. Τι αφορά το θέμα; Το ότι η Αγ. Παρέμβαση ζητά ευθύνες γιατί δεν κοινοποιήθηκε στους συναδέλφους η απόφαση της ΓΣ της ΕΛΜΕ στις 21/10 για συμμετοχή, υπό προϋποθέσεις, σε σύσκεψη συντονισμού σωματείων. Τι απαντά η πλειοψηφία των ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ; Ότι “ουδέποτε υπήρξε απόφαση γενικής συνέλευσης που δεν έχει υλοποιηθεί”. Ακόμη κι αν δεν δεχτούμε ότι η πλειοψηφία του ΔΣ έκρινε πως τελικά δεν υπήρχαν οι προϋποθέσεις για συμμετοχή της Α΄ ΕΛΜΕ στη σύσκεψη (πράγμα που, όπως είχε ειπωθεί στη ΓΣ, θα κρινόταν επιτόπου στη σύσκεψη), πόθεν προκύπτει ότι αυτό σημαίνει πως οι συνάδελφοι δε χρειάζεται να μάθουν την ύπαρξη της απόφασης, είτε με κοινοποίησή της στα σχολεία είτε με ανάρτησή της στο ιστολόγιο της ΕΛΜΕ; Το πρόσχημα για να θαφτεί η απόφαση της ΓΣ ήταν ότι η πρόσκληση ήρθε από έναν και όχι... και από τους δέκα συλλόγους εκπαιδευτικών ΠΕ που είχαν την ευθύνη της σύσκεψης. Αυτό όμως, στο βαθμό που έχει σημασία, συνέβη επειδή συνδικαλιστές του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού σκόπιμα υπονόμευσαν την όλη προσπάθεια, γεγονός για το οποίο κατατέθηκε πρόταση μομφής σε πρόεδρο-γραμματέα του Συλλόγου ΠΕ Υπαίθρου Θεσ/νίκης.

Ποια είναι όμως η ουσία πίσω από τις “διαψεύσεις” των ΠΑΜΕ-ΔΑΚΕ-ΠΕΚ και γιατί το ΠΑΜΕ έχει αναγορεύσει σε βασικό αντίπαλό του τις Παρεμβάσεις, ενώ η εκπαίδευση και η κοινωνία δέχονται απανωτά χτυπήματα.

Όλο το προηγούμενο διάστημα η πλειοψηφία του ΔΣ λειτουργεί χωρίς ουσιαστική παρουσία στα καθημερινά και κρίσιμα προβλήματα των σχολείων και των συναδέλφων, σε μια ιδιόμορφη απομόνωση. Ενώ έχουν αναπτυχθεί δεκάδες πρωτοβουλίες, κινητοποιήσεις και παρεμβάσεις με το συντονισμό των ΕΛΜΕ της πόλης, η Α' ΕΛΜΕ είτε είναι απούσα είτε σε ρόλο φτωχό συγγενή. Δεν υπογράφει τα κοινά υπομνήματα των ΕΛΜΕ προς Διευθύνσεις Εκπαίδευσης για την τήρηση κριτηρίων διαφάνειας και αντικειμενικότητας στις υπηρεσιακές μεταβολές που αφορούν κάθε χρόνο εκατοντάδες συναδέλφους. Δεν είχε καμία ουσιαστική συμμετοχή στη δράση του Συντονιστικού των -πρώην πια- διαθεσίμων εκπαιδευτικών της τεχνικής-επαγγελματικής εκπαίδευσης, φτάνοντας στο σημείο να μην προωθήσει τη θεατρικήπαράστασης CANTEEN που σκοπό είχε και την οικονομική ενίσχυση του αγώνα των διαθεσίμων.

Σε σειρά από κρίσιμα θέματα για τους εκπαιδευτικούς και την κοινωνία, υπήρξε ανάλογη στάση: δεν συμμετείχε στην αντιφασιστική πορεία για την επέτειο της δολοφονίας του Π. Φύσσα, δεν συμμετείχε στο αντιπολεμικό συλλαλητήριο αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στην πρωτοβουλία συντονισμού σωματείων για τους πρόσφυγες. Αρνήθηκε να υποστηρίξει τους συνάδελφους της Πρωτοβουλίας Εργαζομένων στην ΕΛΒΟ που μηνύθηκαν από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό του ΕΚΘ γιατί δεν υποτάχτηκαν στην ιδιωτικοποίηση που ορίζουν τα μνημόνια.

Την ίδια στιγμή η Α΄ ΕΛΜΕ, ενώ είναι φανερό ότι η ΕΔΟΘ δεν συντονίζει σε δευτεροβάθμιο επίπεδο τη δράση των σωματείων, απέχει από κάθε πρωτοβουλία συντονισμού των πρωτοβάθμιων σωματείων. Μια μορφή που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στους αγώνες ενάντια στα δυο πρώτα μνημόνια και είναι αναγκαία τώρα που η συνθηκολόγηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μας οδήγησαν στο τρίτο.

Οι δυνάμεις του παλιού κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ και ΠΕΚ, μετεξέλιξη της ΠΑΣΚ, προώθησαν μια μορφή δράσης των ΕΛΜΕ που συγκάλυπτε κυβερνήσεις και διοικήσεις, εκπροσώπησαν ένα συνδικαλιστικό μοντέλο που στηριζόταν στους μηχανισμούς πελατειακών σχέσεων. Αυτή η πρακτική απαξιώνει τα σωματεία και τα οδηγεί στην απόσυσπείρωσή τους.

Το ΠΑΜΕ παρά τις αγωνιστικές αναφορές είναι καθηλωμένο σε μια μορφή παρέμβασης με στόχο την κομματική καταγραφή και την ανάδειξη των παραταξιακών του πρωτοβουλιών σαν τη μόνη έκφραση του εκπαιδευτικού κινήματος. Ακυρώνει έτσι την πλειοψηφία από δυνάμεις με αριστερή και αγωνιστική κατεύθυνση και προχωρά σε αυτή την ιδιόμορφη συμπόρευση με ΔΑΚΕ-ΠΕΚ που καταγράφει την ΕΛΜΕ σε αδυναμία να συσπειρώσει τους συναδέλφους, ώστε να αναδειχτεί το ΠΑΜΕ σαν η μοναδική λύση.

Η Αγωνιστική Παρέμβαση θεωρεί ότι η δράση της ΕΛΜΕ ως δύναμη συσπείρωσης, παρέμβασης, διεκδίκησης και δημοκρατικής συζήτησης δεν είναι παραταξιακή υπόθεση. Όλα τα μέλη των Παρεμβάσεων και οι συνάδελφοι που μας στηρίζουν θα επιδιώξουμε να συναντηθούμε με κάθε συνάδελφο και συναδέλφισσα που έχει αυτή την αγωνία και θα εργαστούμε για να έρθει στο προσκήνιο αυτή η δυνατότητα, που είναι και υπαρκτή και αναγκαία. Θα αγωνιστούμε για ένα σωματείο με σαφές πλαίσιο διεκδικήσεων, μαχητικό, δημοκρατικό και με βενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική που σήμερα περιγράφουν τα 3 μνημόνια και η πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ, με παρουσία ενάντια σε όλο το φάσμα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και στα καθημερινά προβλήματα.