Προκήρυξη για τις εξελίξεις στο δημόσιο - κάλεσμα σε συζήτηση για το κίνημα των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα

ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 Φλεβάρη, στις 6.30 μμ  στα γραφεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Καρόλου 24, Πλατεία Καραϊσκάκη

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ

Ενάντια στην επίθεση  του κεφαλαίου, τα συνεχή μνημόνια, η μόνη ελπίδα στους αγώνες μας!

                   Η κοινωνία είναι αντιμέτωπη με μια επιτάχυνση της επίθεσης του κεφαλαίου, της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, του ΔΝΤ και της ΕΕ. Με εργαλεία το χρέος και τα δημοσιονομικά ελλείμματα, το κεφάλαιο επιχειρεί να φορτώσει το βάρος της κρίσης στις πλάτες των εργαζόμενων, για να βγει από την κρίση και να πετύχει ένα νέο κύκλο αύξησης της κερδοφορίας του. Εργασία, ασφάλιση, δημοκρατικές ελευθερίες, πολιτισμός, περιβάλλον, παιδεία και υγεία μπαίνουν στην κλίνη του μνημονιακού Προκρούστη. Συγκυβέρνηση –κεφάλαιο- ΕΕ ξεθεμελιώνουν εργατικά - κοινωνικά δικαιώματα και αγαθά, ξεπουλούν δημόσιο πλούτο, ετοιμάζουν την Ελλάδα των ΕΟΖ, «σκοτώνουν» τη νεολαία με την ανεργία και τη μετανάστευση.

                   Η κρίση βαθαίνει στην ΕΕ του κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Η ΕΕ κλυδωνίζεται από τη λυσσαλέα προσπάθεια των ευρωπαϊκών αστικών τάξεων, να επιβάλλουν στους λαούς, με τη ρομφαία των Μνημονίων και της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» συνθήκες «στρατοπέδου συγκέντρωσης».  Το ελληνικό κεφάλαιο και το αστικό πολιτικό σύστημα έχουν επιλέξει την απόλυτη σύνδεσή τους με την ΕΕ, την ευρωζώνη, τους μηχανισμούς της και την ακόμη αντιδραστικότερη προοπτική της. Καθημερινά ανακοινώνουν και εφαρμόζουν νέα μέτρα κοινωνικής βαρβαρότητας που τσακίζουν τις ζωές και το μέλλον μας. ΕΕ ΔΝΤ και ΕΚΤ,  κυβερνήσεις και οι συγκυβερνήσεις, σε αγαστή συνεργασία, επιδιώκουν μια τεράστια αναδιανομή πλούτου σε βάρος της εργασίας για το ξεπέρασμα της κρίσης υπέρ του κεφαλαίου. Είναι ατελείωτος ο κατάλογος των «αναδιαρθρώσεων» εις βάρος των εργαζομένων.

                   Κάθε μέρα οι εργαζόμενοι και άνεργοι οδηγούνται στη φτώχεια και την εξαθλίωση κάτω από το βάρος της φοροληστείας, που φτάνει ως τη δήμευση της πρώτης κατοικίας και της γης η οποία συνδυάζεται με προκλητικές φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο. Πάνω από 1,5 εκατ. έχουν φτάσει οι άνεργοι και ο αριθμός αυξάνεται συνεχώς. Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο, η δημόσια περιουσία και τα-όποια-απομεινάρια του κοινωνικού κράτους είναι στο στόχαστρο. Στο κράτος, θα παραμείνουν μόνο «οι αναγκαίες και χρήσιμες για το κοινωνικό σύνολο δημόσιες υπηρεσίες που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να επιτελέσουν ιδιωτικοί φορείς» (Μανιτάκης!). Η πολιτική του λιγότερου Κράτους σημαίνει καθόλου δημόσιες κοινωνικές δομές κράτος-κράτος στην υπηρεσία της ανάπτυξης και της προστασίας του κεφαλαίου.

·                                  Μετά την ιδιωτικοποίηση-εκποίηση του ΟΣΕ, λιμανιών, δρόμων και αεροδρομίων, της Αγροτικής Τράπεζας και του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, ήρθε στις 29 Γενάρη, το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ (δίκτυα μεταφοράς ενέργειας της ΔΕΗ). Ένα τμήμα της  δημόσιας περιουσίας αξίας 8 δις, κυριολεκτικά θα χαριστεί στο κεφάλαιο, με το ευτελές τίμημα των 380 εκ. ευρώ! Ξεκινά η διαδικασία ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, του νερού, το ξεπούλημα όλων των δημόσιων υποδομών.

·                                  H   κυβέρνηση με την ψήφιση στις 6/2 του νόμου για το Π.Ε.Δ.Υ (Πρωτοβάθμιο Εθνικό δίκτυο Υγείας) προωθεί την πιο άγρια αντιδραστική τομή στην πρωτοβάθμια περίθαλψη. Ο νέος νόμος, σηματοδοτεί την αποχώρηση του δημοσίου από τον κρίσιμο χώρο της Πρωτοβάθμιας υγείας. Στην καρδιά της ανθρωπιστικής κρίσης που προκαλεί η καταστροφική πολιτική της δικομματικής κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, του ΔΝΤ και της ΕΕ  και γεννά εκατομμύρια φτωχούς και ανήμπορους, το Υπουργείο Υγείας μετατρέπει τον ΕΟΠΥΥ σε αποκλειστικά αγοραστή υπηρεσιών υγείας. Ανοίγει ο δρόμος για το κλείσιμο δεκάδων πολυιατρείων του πρώην  ΙΚΑ,  σπρώχνοντας στην απόγνωση εκατοντάδες  χιλιάδες  φτωχούς εργαζόμενους, χαμηλοσυνταξιούχους, άνεργους και ανασφάλιστους. Ταυτόχρονα, 8500 εργαζόμενοι του ΕΟΠΥΥ, οδηγούνται στη λαιμητόμο της απόλυσης. Η κυβέρνηση απαιτεί από τους γιατρούς, «αυτοαπόλυση» ή «πλήρη και αποκλειστική δουλεία» των 700ευρώ, με μια εργασιακή σχέση στον αέρα. Μια πρώτη απάντηση δίνει η ηρωική απεργία διαρκείας των γιατρών των πολυιατρείων του ΕΟΠΥΥ, που με καθολική συμμετοχή και μαζικές δημοκρατικές διαδικασίες, αρνούνται να συναινέσουν στη διάλυση της δημόσιας υγείας και στον επαγγελματικό τους αφανισμό.

·      Στο σχέδιο νόμου του Μητσοτάκη για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, όπου περιέχεται η ανεκδιήγητη υποχρεωτική (με απειλή πειθαρχικού!) ποσόστωση 25% «άριστοι», 15% «άχρηστοι», επιχειρείται να δημιουργηθεί η  δεξαμενή για τις χιλιάδες απολύσεις που σκοπεύουν να κάνουν το αμέσως επόμενο διάστημα. Για να πετύχουν την κατεδάφιση των κοινωνικών δομών και των εργασιακών σχέσεων, χρειάζονται πειθαρχημένους και εντελώς υπάκουους υπαλλήλους, συνένοχους στο ξεπούλημα του δημοσίου. Γι αυτό, θεσμοθετούν το νόμο της ζούγκλας μέσα στις υπηρεσίες, όπου η αξιολόγηση θα γίνεται ανάλογα με το κατά πόσον ο υπάλληλος θα πιάνει τους στόχους και τις προτεραιότητες της ασκούμενης (μνημονιακής) πολιτικής, και – αναγκαστικά, το 15% των υπαλλήλων κάθε χρόνο θα λογίζεται ως «άχρηστο» και θα βλέπει την πόρτα της εξόδου από το δημόσιο. Πρόκειται για ένα απροσχημάτιστο τρόπο για απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων και για εξευτελισμό και απαξίωση των υπολοίπων.

·      Στο ίδιο σχέδιο νόμου (άρθρο 43) ανοίγει θέμα ελέγχων σε όλες τις μετατροπές συμβάσεων σε αορίστου χρόνου (όχι μόνο του ΠΔ 164/04 αλλά και όλων των προηγούμενων) και θεσμοθετείται η δυνατότητα με Υπουργική Απόφαση του ΥΔΜΗΔ να καθοριστούν εκ νέου (!!) τα κριτήρια των αοριστοποιήσεων προκειμένου πλέον να μην «χωρούν» όλοι σε αυτά και να απολυθούν! Κινδυνεύουν όλοι οι συνάδελφοι, που, με τους αγώνες τους είχαν υποχρεώσει τις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ να προχωρήσουν στη μονιμοποίησή τους. Πρόκειται για μια νέα «δεξαμενή» απολύσεων, που αφορά τους 35.000 ΙΔΑΧ του Δημοσίου!

·      Στην εκπαίδευση, εξελίσσεται η «επιχείρηση αξιολόγηση» με την επιστροφή του επιθεωρητισμού, για πρώτη φορά μετά από τριάντα χρόνια. Η αξιολόγηση στην εκπαίδευση, αποτελεί τον κεντρικό μηχανισμό για την εγκατάλειψη και αποψίλωση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, την κατάργηση της μονιμότητας των εκπαιδευτικών, για την κατασυκοφάντησή τους, και για τη δημιουργία μιας «δεξαμενής» από την οποία θα αντλούνται κάθε φορά που απαιτεί η τρόικα, οι διαθεσιμότητες-απολύσεις. Και η αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας-για την απόκρουση της οποίας η εκπαιδευτική κοινότητα δίνει σήμερα μια μεγάλη μάχη- έχει  κεντρικό στόχο την αντιστροφή της φιλοσοφίας ότι η εκπαίδευση είναι κοινωνικό αγαθό και είναι υποχρέωση του κράτους να παρέχεται δωρεάν σε όλα τα παιδιά, ότι ο χώρος της εκπαίδευσης πρέπει να σταματήσει να προστατεύεται και να γίνει πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας, να ανοίξει στην αγορά και να λειτουργήσει με κριτήρια αποδοτικότητας. Με την αυτοαξιολόγηση, η ίδια η σχολική μονάδα και οι εμπλεκόμενοι σε αυτή (εκπαιδευτικούς, γονείς, μαθητές) γίνονται υπόλογοι για όλες τις ανεπάρκειες, παραλήψεις και αντιεκπαιδευτικές πολιτικές του κράτους και των κυβερνήσεων. Αθωώνεται έτσι, η καταστροφική πολιτική της ΕΕ, του ΔΝΤ, της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, στην εκπαίδευση και ενοχοποιείται ο εκπαιδευτικός και το δημόσιο σχολείο, για όλα τα εκπαιδευτικά και κοινωνικά δεινά.

Στις 22 Μάρτη, τελειώνει ο χρόνος!

Οι «διαθέσιμοι» καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οι σχολικοί φύλακες, οι καθαρίστριες του υπουργείου οικονομικών, οι εργαζόμενοι στη δημοτική αστυνομία, όλοι οι «διαθέσιμοι» του καλοκαιριού, ΑΠΟΛΥΟΝΤΑΙ.

Θα έχουμε απολύσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων, για πρώτη φορά μετά το 1911. Τα συνδικάτα του Δημόσιου, οι Ομοσπονδίες και η Συνομοσπονδία, θα αποδείξουν ΤΩΡΑ αν είναι σε θέση να υπερασπίσουν τους εργαζόμενους-μέλη τους. Είναι γνωστό, ότι για φέτος, η κυβέρνηση ψάχνει για 15.000 απολύσεις από το δημόσιο και 12.500 διαθεσιμότητες.

ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ για τις εργασιακές σχέσεις στο δημόσιο!

Πλάι στις 12.500 διαθεσιμότητες και τις 15.000 απολύσεις, εξαγγέλλονται 450.000 νέες προσλήψεις πεντάμηνων «ωφελούμενων» των 480 ευρώ, μέσω προγραμμάτων ΕΣΠΑ, στη θέση των απολυμένων μονίμων εργαζόμενων. Πρόκειται για προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας, που «μοιράζουν» μια θέση εργασίας και ένα μισθό στα τρία για να «πέσουν» οι δείκτες της ανεργίας, να διαχυθεί η λαϊκή οργή, να διαλυθούν οι εργασιακές σχέσεις.

                                     ΤΑ ΠΕΝΤΑΜΗΝΑ ΤΩΝ 480 ΕΥΡΩ, ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ!

ΓΙ ΑΥΤΟ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΩΡΑ!

Ο κατήφορος του αυταρχισμού…           

Όλα αυτά αποφασίζονται από μια κυβέρνηση που κυβερνά με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου και όξυνση της καταστολής. Το καθεστώς δείχνει το αποκρουστικό πρόσωπό του με τις συνεχείς επιστρατεύσεις των αγωνιζόμενων κλάδων, με την κρατική τρομοκρατία σε κάθε εκδήλωση αντίστασης κι ανυπακοής του λαού, τους περιορισμούς και τις απαγορεύσεις των δικαιωμάτων στην απεργία, τη διαδήλωση, με την εργοδοτική τρομοκρατία σε δημόσιο κι ιδιωτικό τομέα. Δείχνει το αποκρουστικό του πρόσωπο με τις κρατικές δολοφονίες των μεταναστών στο Φαρμακονήσι, με τη συνεχιζόμενη επίσημη ρατσιστική πολιτική. Τρέφει με την πολιτική του, τη ναζιστική συμμορία της Χρυσής Αυγής, που προετοιμάζει στο σκοτάδι τάγματα εφόδου για την καταστολή των εργατικών και λαϊκών αγώνων.

 Χαρακτηριστικό της αντιδημοκρατικής κατρακύλας της κυβέρνησης είναι η απαγόρευση συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων που επιβλήθηκε από την κυβέρνηση στο κέντρο της Αθήνας την Τετάρτη 8 Ιανουαρίου, πρώτη ημέρα ελληνικής προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και η σύλληψη του εκπαιδευτικού Παύλου Αντωνόπουλου, μέλους της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, και η παραπομπή του σε δίκη με την με την κατηγορία της συμμετοχής σε παράνομη συγκέντρωση και της αντίστασης κατά της αρχής. Οι συνεχείς παραπομπές σε δίκες και πειθαρχικά, αγωνιστών που μάχονται για τα συνδικαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα, η όξυνση της καταστολής των διαδηλώσεων, είναι και αυτά σημάδια των καιρών.

Η κυβέρνηση αυτή, είναι επικίνδυνη για το κίνημα.

Εμπόδιο για το εργατικό και λαϊκό κίνημα η «αρχαία σκουριά» του κυβερνητικού συνδικαλισμού και της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας.

Σήμερα, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στο δημόσιο τομέα, ανακαλύπτει ότι βρίσκεται απέναντι σε μια κυβέρνηση που της έχει στερήσει ακόμα και τον «παραδοσιακό» της ρόλο, αυτόν της διαπραγμάτευσης-συνδιαχείρισης-ξεπουλήματος με μικρά ανταλλάγματα. Η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, επειδή σκοπεύει να διαλύσει πλήρως το δημόσιο, δεν παραχωρεί στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, παρά την προθυμία της, ούτε το «δικαίωμα» της συνδιαχείρισης και του «εξορθολογισμού» των απολύσεων. Δεν είναι τυχαίο ότι κατέληξαν σε απίστευτο φιάσκο, τόσο οι προτάσεις συνδικαλιστών στις περίφημες επιτροπές για τα οργανογράμματα των οργανισμών των υπουργείων για «λελογισμένη» και «ορθολογική» περικοπή των οργανικών θέσεων, όσο και  οι ελπίδες των συνδικαλιστικών στελεχών της ΑΔΕΔΥ, το καλοκαίρι του 2013, ότι οι απολύσεις στο δημόσιο θα αποφευχθούν αφού «έχει σχεδόν καλυφθεί ο στόχος του μνημονίου για τη μείωση προσωπικού με τις πρόωρες συνταξιοδοτήσεις». Η συνδικαλιστική γραφειοκρατία στο Δημόσιο, ούτε μπορεί, ούτε θέλει να οργανώσει οποιοδήποτε αγώνα, την ώρα που το δημόσιο και οι εργαζόμενοι σε αυτό, δέχονται τη σφοδρότερη επίθεση εδώ και ένα αιώνα.  

Δεν θέλει, γιατί παρά τις διακηρύξεις και τα μεγάλα λόγια από το φόβο των εργαζομένων, έχει ταχθεί στην πράξη με τη μεριά των Μνημονίων και της ΕΕ, συναινεί στην αναγκαιότητα των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, και, έχει επανειλημμένα χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση σαν το μακρύ της χέρι μες στους εργαζόμενους.

Δεν μπορεί,  γιατί εξαιτίας της στάσης της, έχουν χάσει την όποια εμπιστοσύνη των εργαζόμενων και στα μάτια του εργαζόμενου λαού αποτελεί τμήμα του «σκηνικού».

Τι να κάνουμε… Η πρότασή μας:

Οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις, από τις αρχές Δεκέμβρη, καταθέσαμε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης για την αντιμετώπιση της σφοδρής επίθεσης.

 Ένα πρόγραμμα στο οποίο κάναμε σαφές ότι όλα αυτά τα προβλήματα πηγάζουν από την πολιτική που εκπορεύεται από την ΕΕ σε αγαστή συνεργασία με τις Ελληνικές Κυβερνήσεις. Για να εντοπιστούν οι υπεύθυνοι για να προσανατολιστεί το κίνημα στο ποιος είναι ο εχθρός του και να θέσει τους στόχους του. Για να δοθεί ένα διαφορετικό μήνυμα στους εργαζόμενους και, κυρίως, μια άλλη κατεύθυνση στη στάση της ΑΔΕΔΥ, μπροστά στα εκρηκτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.

Καταθέσαμε και στο Γενικό Συμβούλιο της ΑΔΕΔΥ στις 3 Φλεβάρη, ένα πρόγραμμα άμεσης αγωνιστικής παρέμβασης. Δυστυχώς, η λογική που επικράτησε στην πλειοψηφία του Γενικού Συμβουλίου, ήταν «μια από τα ίδια». Με πολλές παράτες, υπερψηφίστηκε από (σχεδόν) όλους μια 24ωρη απεργία (ίσως όμως και 48ωρη!)  ενάμιση μήνα μετά, με ενδεικτική ημερομηνία στις 12 Μάρτη! Πρόκειται για μια απόφαση που σε καμιά περίπτωση δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κινήματος σήμερα. Αυτό που περιμένουν οι εργαζόμενοι, να δουν το συνδικάτο να μπαίνει μπροστά και με αποφασιστικότητα να οδηγεί έναν ανυποχώρητο αγώνα για την ανατροπή αυτών των πολιτικών που τους έχουν φέρει στα όρια της εξαθλίωσης, τους οδηγεί στην ανεργία, τους καταρρακώνει την αξιοπρέπεια. Και, οπωσδήποτε, δεν το είδαν στην απόφαση του Γενικού Συμβουλίου της 3 Φλεβάρη.

Στο ίδιο έργο θεατές; Όχι ευχαριστούμε! Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια!

Το επόμενο 15θημερο, θα πρέπει να κινητοποιηθούν όλες οι δυνάμεις και να γίνουν Γενικές Συνελεύσεις σε όλους τους χώρους δουλειάς. Σε αυτές τις Γενικές Συνελεύσεις, οι Παρεμβάσεις-Κινήσεις-Συσπειρώσεις θα καταθέσουμε παντού, με ενιαίο τρόπο την πρότασή μας, για γενικευμένο απεργιακό αγώνα για την ανατροπή.

Με δύο κεντρικούς στόχους: Πρώτον, να μην απολυθεί κανείς. Κι αυτό γιατί οι απολύσεις γίνονται για τη διάλυση όλων των κοινωνικών δομών που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι εδώ και εξήντα χρόνια, για την εγκατάλειψη της δημόσιας Υγείας, Παιδείας, Ασφάλισης, Μεταφορών, Ενέργειας και Νερού, την εξαθλίωση του λαού μας.

Δεύτερον, να υπερασπιστούμε τα δημοκρατικά δικαιώματα των εργαζομένων, το δικαίωμα στην έκφραση, στη συγκέντρωση, στην απεργία, στη δουλειά, στην κατοικία, στην επιβίωση.

Η επίτευξη αυτών των στόχων θα σημάνει την ανατροπή των πολιτικών της Κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΔΝΤ, με δυο λόγια της πολιτικής του κεφαλαίου, αλλά και της κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των κάθε είδους διαχειριστών αυτής της πολιτικής. Θα σημάνει τη διαμόρφωση ενός λαϊκού κινήματος που θα διεκδικεί ξανά το χαμένο πλούτο, που θα αρνείται το χρέος, θα απαιτεί τη διαγραφή του, θα επιβάλει την παύση πληρωμής του, την έξοδο από ευρώ-ΕΕ, την κοινωνικοποίηση των τραπεζών και επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας (ενέργεια, νερό, λιμάνια κ.ά.), τον εργατικό έλεγχο, την αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου προς όφελος της εργαζόμενης πλειοψηφίας.

Χρειαζόμαστε αποφασιστικότητα, συγκέντρωση δυνάμεων και πίστη στον εργαζόμενο, τον άνεργο, τον καταπιεζόμενο.

Γι αυτό, προτείνουμε: την πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία και τις Ομοσπονδίες, με πρόταση για «λουκέτο σε όλο το δημόσιο» τώρα!

 Να προχωρήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο σε ένα πολύμορφο αγώνα με καταλήψεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις, απεργίες, ο οποίος ξεκινάει από τώρα και θα κορυφωθεί την πρώτη βδομάδα του Μάρτη με τριήμερη απεργία και με Γ.Σ. που αποφασίσουν άμεσα κλιμάκωση με 5θημερη απεργία και συνέχιση, μέχρι να πάρουν πίσω τις απολύσεις. Η διάρκεια, και η κλιμάκωση της απεργίας διαρκείας θα αποφασιστεί από τις ΓΣ, και ο συντονισμός και η οργάνωση της από τις απεργιακές επιτροπές.

Σε αυτόν τον αγώνα καλούμε και τον ιδιωτικό τομέα, όπου άμεσα η Κυβέρνηση προχωράει στην απελευθέρωση των απολύσεων. Τον ιδιωτικό τομέα με τα εκατομμύρια τους ανέργους, τους εκατοντάδες χιλιάδες απλήρωτους για μήνες, τους εργαζόμενους με μισθούς πείνας και εργασιακές συνθήκες Μεσαίωνα.

Τώρα είναι η ώρα του αγώνα! Σήμερα, χρειάζεται να συγκροτηθεί άμεσα, ένα πλατύ κινήματος ανατροπής αυτής της πολιτικής και των εκφραστών της. Ένα κίνημα που θα ενώσει το εργατικό κίνημα με όλες τις άλλες αντιστάσεις που διαρκώς γεννιούνται σε μια κατεύθυνση κλιμάκωσης και ρήξης.

Προχωράμε στον αγώνα αυτό με βάση το αναγκαίο πλαίσιο διεκδικήσεων. Αξιοποιούμε την εμπειρία που υπάρχει για να κάνουμε τους χώρους εργασίας ζωντανά κύτταρα αγώνα, ανοιχτά στην κοινωνία τους αγώνες και τις αγωνίες της, με κοινές επιτροπές αγώνα, διευρύνοντας την κοινωνική αποδοχή και το κοινό μέτωπο διεκδικήσεων.

Καλούμε σε παλλαϊκό-πανεργατικό ξεσηκωμό,

με γενικό­-διακλαδικό απεργιακό αγώνα διαρκείας, για να τους ανατρέψουμε.

Ο αγώνας στα χέρια των εργαζομένων.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε.

ΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ-ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΑΓΚΑΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ

ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 26 Φλεβάρη, στις 6.30 μμ  στα γραφεία της ΠΟΕ-ΟΤΑ, Καρόλου 24, Πλατεία Καραϊσκάκη

Καμία εξουσία δεν είναι ανίκητη απέναντι σε αποφασισμένο, μαχητικό και οργανωμένο λαϊκό ποτάμι.