Σίγασε το Γραφείο Τύπου του ΥΠΠΟΑ – τον ρόλο του ανέλαβε η ΠΟΕ ΥΠΠΟ!

Ανέλπιστο (;) σύμμαχο βρήκε η υπουργός Λίνα Μενδώνη. Μετά την (πρώτη) «πατάτα» στη σύνθεση του ΚΑΣ, που έσπευσε να διορθώσει αυθημερόν με νέο ΦΕΚ, το «επικοινωνιακό επιτελείο» έψαχνε τρόπο να μπαλώσει το θέμα. Μιας και η κ. Υπουργός δεν κάνει ποτέ λάθος (είναι κάτι ισάξιο του Πάπα, ως γνωστόν…), έπρεπε να φτιαχτεί το αφήγημα ότι ο διορισμός της Ε. Γατοπούλου ήταν νόμιμος («νομότυπος» το λένε για να μην ξεφτιλιστούν εντελώς…), ότι όλο το θέμα ήταν μια προσωπική επίθεση στην πρώην ΓΔΑΜΤΕ (που την οδήγησε σε… παραίτηση), ότι κάποιοι «κακοί συνδικαλιστές» ήθελαν να μπλοκάρουν το ΚΑΣ γιατί είναι αντίθετοι με την επένδυση στο Ελληνικό και ότι πίσω από όλα είναι… ο ΣΥΡΙΖΑ. Θα τα απαντήσουμε παρακάτω αυτά ένα ένα.

Μιας και το γραφείο τύπου δεν μπορούσε να τα γράψει όλα αυτά, ο ρόλος ανατέθηκε στην ΠΟΕ ΥΠΠΟ, η οποία βρέθηκε ξαφνικά υπέρμαχος της «επένδυσης» του Ελληνικού –αλλά κυρίως υπέρμαχος της Υπουργού. Η Ομοσπονδία που εκπροσωπεί τους εργαζόμενους στο Υπουργείο Πολιτισμού, δηλαδή, βγάζει ανακοίνωση για να στηρίξει την Υπουργό μιας κυβέρνησης που έχει ήδη εξαγγείλει ήδη ιδιωτικοποιήσεις, μετατροπή των Μουσείων σε ΝΠΔΔ με διορισμένα (από την κυβέρνηση) Διοικητικά Συμβούλια, κόψιμο παροχών σε ασφαλισμένους και άλλα ωραία… νεοφιλελεύθερα. Τελικά ποιον εκπροσωπούν αυτοί οι «εκπρόσωποι»; Τους εργαζόμενους ή τα δικά τους, προσωπικά, ιδιαίτερα συμφέροντα –που σε μεγάλο βαθμό σχετίζονται με την ελπίδα τους ότι η Υπουργός (και παλιά τους γνώριμη στα λημέρια του ΠΑΣΟΚ) θα «κουκουλώσει» υποθέσεις που τους αφορούν; Η απάντηση δεν είναι και τόσο δύσκολη…

Πάμε όμως στα φοβερά επιχειρήματα της ΠΟΕ ΥΠΠΟ:

1. «Η κ. Γατοπούλου ήταν και πριν μέλος του ΚΑΣ». Προφανώς και ήταν! Ως Γενική Διευθύντρια Αναστήλωσης, αφού ο Αρχαιολογικός Νόμος (άρθρο 50) ορίζει ότι οι δύο Γενικοί Διευθυντές, Αρχαιοτήτων και Αναστήλωσης συμμετέχουν στο ΚΑΣ ex officio, ανεξαρτήτως προσόντων. Το άρθρο 50 του νόμου 3028 (που έφεραν στη Βουλή ο Βενιζέλος και η Μενδώνη, για να μην ξεχνιόμαστε…) είναι εντελώς σαφές στο τι ορίζει. Όταν η κ. Γατοπούλου ήταν Γενική Διευθύντρια λοιπόν, νομιμότατα συμμετείχε στο ΚΑΣ. Τώρα όμως έχει πάρει σύνταξη, και έρχεται στο ΚΑΣ ως ένας από τους «Επτά καθηγητές ή αναπληρωτές καθηγητές Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος ή αντίστοιχης βαθμίδας ερευνητές αναγνωρισμένων ερευνητικών ιδρυμάτων ή άλλους έγκριτους επιστήμονες, υπαλλήλους ή μη του Υπουργείου Πολιτισμού, με υπερδεκαετή επαγγελματική και επιστημονική εμπειρία μετά την απόκτηση διδακτορικού διπλώματος». Επειδή η κ. Γατοπούλου ΔΕΝ είναι καθηγήτρια ΑΕΙ, ούτε ερευνήτρια σε ερευνητικό κέντρο, προφανώς διορίστηκε με την ιδιότητα του «έγκριτου επιστήμονα», που προϋποθέτει διδακτορικό και 10ετή εμπειρία. Άρα, διορίστηκε παράνομα (γι’ αυτό και την άλλαξαν!)

2. «Το ΠΔ 123 του 1984 (!) καλύπτει την κ. Γατοπούλου, γιατί αν ήθελε θα γινόταν καθηγήτρια ΑΕΙ». Πράγματι, αν ήθελε, θα μπορούσε να κάνει τα χαρτιά της στα ΑΕΙ, ως αρχιτέκτονας χωρίς διδακτορικό. Φυσικά όσοι και όσες κάνουν τα χαρτιά τους για θέση σε ΑΕΙ δεν γίνονται και αυτόματα καθηγητές ΑΕΙ (πρέπει κανείς να εξηγεί τα αυτονόητα, όταν όμως έχει να κάνει με την ΠΟΕ ΥΠΠΟ ή με δημοσιογράφους τέτοιου επιπέδου ώστε να γράψουν στο Protagon την μπαλαφάρα ότι και στην αρχαιολογία γίνονται καθηγητές σε ΑΕΙ χωρίς διδακτορικό, ε, πρέπει να εξηγούμε και τα αυτονόητα!). Σε αυτή την περίπτωση θα έπρεπε να περάσει μια κρίση, γιατί το ΠΔ 123 (που αφορά αρχιτέκτονες και καλλιτέχνες) δεν προβλέπει ότι γίνεσαι αυτόματα καθηγητής ΑΕΙ, αλλά ότι μπορείς να ζητήσεις να γίνεις αν έχεις σπουδαίο έργο αναγνωρισμένο διεθνώς! Αν λοιπόν το έργο της κ. Γατοπούλου είχε κριθεί τόσο σπουδαίο στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που είχε γίνει καθηγήτρια ή αναπληρώτρια καθηγήτρια σε ΑΕΙ, θα συμμετείχε νομιμότατα στο ΚΑΣ. Επειδή όμως δεν είναι καθηγήτρια σε ΑΕΙ αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αυτό το σημείο του άρθρου δεν την αφορά (λ.χ. ο αντικαταστάτης της κ. Πανέτσος επίσης δεν έχει διδακτορικό, είναι όμως πρωτοβάθμιος καθηγητής σε ΑΕΙ και άρα νόμιμα διορίζεται στο ΚΑΣ – άλλο αν η συμμετοχή του σε συνεδριάσεις για το Ελληνικό είναι προβληματική για άλλους λόγους…).

3. «Κάποιοι στοχοποίησαν την κ. Γατοπούλου». Ο Ενιαίος Σύλλογος που έβγαλε την ανακοίνωση για το μη σύννομο διορισμό, δεν έγραψε ούτε όνομα, ούτε φωτογράφισε πρόσωπο. Ούτε το θέμα ήταν προσωπικό, ούτε φταίει η κ. Γατοπούλου για τον μη σύννομο διορισμό της, προφανώς! Την ευθύνη για τον μη σύννομο διορισμό φέρει ακέραια η Υπουργός που την διόρισε, χωρίς να έχει κάνει τον κόπο να δει αν αυτό που κάνει είναι σύμφωνο με τον νόμο ή όχι. Η ίδια πολιτική ηγεσία φέρει την ευθύνη και για την δεύτερη πατάτα, με την διπλή αναπλήρωση του ΓΓ (που κι αυτό έγινε κατά παράβαση του άρθρου 50 του Αρχαιολογικού Νόμου), που έφερε στο φως ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων. Η ίδια πολιτική ηγεσία φέρει την ευθύνη για το αν η σύνθεση του ΚΑΣ (άρα και οι αποφάσεις του…) είναι σύννομες ή όχι, και κανένας άλλος. Το αστείο είναι για το «λάθος» της Υπουργού να «φταίνε» -κατά την ΠΟΕ ΥΠΠΟ- όσοι το έφεραν στο φως και όχι η Υπουργός που το έκανε! Εκτός πια κι αν η δουλειά των σωματείων είναι να δικαιολογούν τους Υπουργούς. Να μας συγχωρεί η ηγεσία της ΠΟΕ ΥΠΠΟ, αυτό δεν είναι δουλειά του συνδικαλισμού ως εκπροσώπηση συμφερόντων, αλλά του αμιγώς κυβερνητικού συνδικαλισμού τύπου Παναγόπουλου.

4. «Αυτά τα λένε όσοι είναι αντίθετοι με την επένδυση του Ελληνικού». Καταρχάς ο λόγος να είμαστε όλοι και όλες αντίθετοι στην επένδυση του Ελληνικού είναι αυτή εδώ η φωτογραφία της Αθήνας. Μια φωτογραφία που δείχνει ΠΟΣΟ ΤΕΡΑΣΤΙΑ σημασία έχει για όλο το λεκανοπέδιο να γίνει πάρκο πρασίνου η έκταση του Ελληνικού, όπως και να σωθούν οι ελάχιστοι πλέον πνεύμονες πρασίνου από την τσιμεντοποίηση. Μια εικόνα όσο χίλιες λέξεις. Αντί για πράσινο, ο χώρος αυτός με βάση το σχέδιο του Λάτση θα γεμίσει τσιμέντο και καζίνο, τα οποία θα χτιστούν με την παμπάλαια μέθοδο της αντιπαροχής (τι άλλο είναι το «πρώτα μου δίνετε τα λεφτά και μετά χτίζω»; είναι κοινό μυστικό ότι ο Λάτσης δεν έχει σκοπό να βάλει λεφτά σε αυτό που ονομάζουν επένδυση!), με την Τρόικα να πρακτορεύει τα συμφέροντα του Λάτση και με ένα ολόκληρο κράτος (δηλαδή όλοι μας) να τρέχει και να πληρώνει για το κέρδος του Λάτση! Μέχρι στιγμής ΚΑΝΕΝΑΣ μα ΚΑΝΕΝΑΣ συνδικαλιστικός φορέας δεν είχε βρεθεί να υπερασπιστεί αυτό το χάλι. Κι όμως, τώρα βρέθηκε η ΠΟΕ ΥΠΠΟ!
Για να τελειώνουμε: η Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση εξαρχής τάχθηκε στο πλευρό όσων πάλευαν για το Μητροπολιτικό Πάρκο. Συμμετείχαμε σε κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις, προσφυγές, αγώνες για να σωθεί το Ελληνικό. Αυτό μας έφερε αντιμέτωπους τόσο με την κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, όσο και με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, γιατί αυτές οι κυβερνήσεις ουσιαστικά εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα του Λάτση (και άλλων μεγαλόσχημων) και όχι το συμφέρον του λαού της Αττικής. Και στον ίδιο βωμό ήθελαν να θυσιάσουν και τις αρχαιότητες της περιοχής (επί Κονιόρδου δόθηκε η μάχη να κηρυχτεί ο χώρος, αν κάποιοι το λησμονούν…). Και είμαστε περήφανοι και περήφανες για αυτό και θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε ενάντια σε όποιον συνεχίζει αυτή την πολιτική. Όμως, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη μη σύννομη σύνθεση του ΚΑΣ. Έχει να κάνει με αγώνες και πρωτοβουλίες κατοίκων, που κρατάνε πολλά χρόνια, αλλά δύσκολο η ΠΟΕ να τους γνωρίζει, αφού ο δικός της συνδικαλισμός γίνεται εδώ και πολλά χρόνια στους διαδρόμους…

5. Το πλέον καινοφανές επιχείρημα: ότι οι δύο παρατάξεις που πήραν 5 από τις 9 έδρες στο ΔΣ του Ενιαίου στις πρόσφατες εκλογές και συγκρότησαν προεδρείο για να πάψει ο μεγαλύτερος Σύλλογος του ΥΠΠΟΑ να είναι ουρά της ΠΟΕ ΥΠΠΟ και να ξαναγίνει μάχιμος Σύλλογος, είναι… «μειοψηφικές». Νέα αριθμητική κι αυτή. Δεν πειράζει, θα συνηθίσει η ηγεσία της ΠΟΕ ΥΠΠΟ ότι υπάρχει ένας Σύλλογος στο δυναμικό της που πραγματικά έχει σκοπό να έρθει σε αντιπαράθεση με όσα κάνουν χειρότερη την ζωή όλων μας, κι όχι να χαϊδεύει την Υπουργό ή να βγάζει ανώδυνες ανακοινώσεις στη χάση και στη φέξη, όπως είχε καταντήσει τα προηγούμενα 3 χρόνια. Το βασικό όμως δεν είναι αυτό –το αν θα αλλάξει πορεία ο Σύλλογος θα το κρίνουν οι ίδιοι οι συνάδελφοι. Ούτε το εντελώς απαράδεκτο συνδικαλιστικά φαινόμενο μια Ομοσπονδία να επιτίθεται σε πρωτοβάθμιο σωματείο μέλος της, επειδή διαφωνεί με τις θέσεις του, αφού κάποιοι έχουν μπερδέψει πλήρως το θεσμικό ρόλο των οργάνων Σωματείων και Ομοσπονδιών με τις παρατάξεις! Το βασικό, που έχει αποδειχτεί πολλές φορές ήδη, είναι ότι για μας ο συνδικαλισμός δεν αποτελεί «βιτρίνα» για να κρύβουμε από πίσω άλλες «μπίζνες», πολιτικές, οικονομικές ή άλλες. Και σε αυτό το δρόμο θα συνεχίσουμε, αρέσει δεν αρέσει στην ΠΟΕ. Δεν θα ξεπουλήσουμε λ.χ. το θέμα των Μουσείων-ΝΠΔΔ, την παράδοση δηλαδή του πολιτισμού στην ιδιωτικοποίηση, με αντάλλαγμα ούτε «θέσεις», ούτε «κουκουλώματα», όπως φαίνεται ότι ήδη έχει κάνει η ηγεσία της ΠΟΕ ΥΠΠΟ. Κι αυτό είναι που πραγματικά ενοχλεί. Δεν πειράζει, τον κυβερνητικό συνδικαλισμό πάντα θέλαμε να τον ενοχλούμε, από όποιο κόμμα κι αν προέρχεται…