Ο κοινωνικός Δαρβινισμός και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ –ΚΙΝΗΣΕΙΣ –ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ στο ΔΗΜΟΣΙΟ
http://paremvaseisdimosiou.blogspot.gr/

Ο κοινωνικός Δαρβινισμός και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων

Το σχέδιο νόμου που ετοίμασε το ΥΔΜΗΔ για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων ξεπερνά και την πιο νεοφιλελεύθερη φαντασία! Το ΥΔΜΗΔ ετοιμάζεται να νομοθετήσει τη… φυσική επιλογή. Σύμφωνα με τα κριτήριά τους, εξ ορισμού το 15% των υπαλλήλων είναι άχρηστοι! Στη νέα «αξιολόγηση», το 15% ανά Γενική Διεύθυνση πρέπει να πέσει υποχρεωτικά κάτω από τη βάση! Ομοίως, το 25% είναι άριστοι (εκ νομοθετικού ορισμού!) και 60% μέτριοι.

Καλώς ήρθατε στη ζούγκλα!

Αν δούμε αναλυτικά, τι αναφέρει το νομοσχέδιο για την «Αξιολόγηση του προσωπικού των δημόσιων υπηρεσιών», γίνονται προφανείς οι προθέσεις της κυβέρνησης.

Κεφάλαιο Γ, άρθρο 19

Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα αξιολόγησης.

Το άρθρο 7 του Π.Δ. 318/1992 αντικαθίσταται ως εξής: «Άρθρο 7 Ανώτατα ποσοστά ανά κλίμακα αξιολόγησης:

1. Τα ανώτατα ποσοστά υπαλλήλων που είναι δυνατόν να αξιολογούνται με την κλίμακα βαθμών του άρθρου 8 του Π.Δ. 318/1992 καθορίζονται ως εξής:

α. Με τους βαθμούς 9 έως 10 αξιολογείται ποσοστό έως και 25 % των υπαλλήλων.

β. Με τους βαθμούς 7 έως 8 αξιολογείται ποσοστό έως και 60% των υπαλλήλων.

γ. Με τους βαθμούς 1 έως 6 αξιολογείται ποσοστό έως και 15% των υπαλλήλων.

2. Τα ποσοστά της παρ. 1 του παρόντος άρθρου υπολογίζονται επί του συνόλου των υπαλλήλων που υπηρετούν στην ίδια Γενική Διεύθυνση.

Ο επιμερισμός των ποσοστών αξιολόγησης σε κάθε Γενική Διεύθυνση γίνεται με

απόφαση του οικείου Προϊσταμένου Γενικής Διεύθυνσης στο σύνολο των υποκείμενων οργανικών μονάδων μέχρι και επιπέδου Τμήματος ή αντιστοίχου επιπέδου οργανικής μονάδας. Για τον επιμερισμό αυτό λαμβάνονται υπόψη κριτήρια, ιδίως:

α) η παραγωγικότητα των μονάδων

β)οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής.

γ) η κατανομή των υπαλλήλων ανά οργανική μονάδα.

4. Η απόφαση της προηγούμενης παραγράφου εκδίδεται αποκλειστικά εντός του Ιανουαρίου κάθε έτους και αποστέλλεται στους Προϊσταμένους Διεύθυνσης πριν από την σύνταξη των εκθέσεων αξιολόγησης. Η μη τήρηση των ποσοστών αυτών από τους αξιολογητές συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα της παράβασης υπαλληλικού καθήκοντος κατά τα οριζόμενα στην παρ. 1 περ. β του άρθρου 107 του ν. 4057/2012 και ελέγχεται με ευθύνη του αρμόδιου οργάνου έκδοσης της σχετικής απόφασης.

5. Για την αξιολόγηση των Προϊσταμένων Τμημάτων και Διευθύνσεων ή αντίστοιχου επιπέδου οργανικών μονάδων, το ανώτατο ποσοστό αξιολόγησης με τους βαθμούς 9 ή 10 ανέρχεται έως και 70%, το οποίο υπολογίζεται επί του συνόλου των προϊσταμένων του ίδιου επιπέδου της ίδιας Γενικής Διεύθυνσης.»

Ας τα πάρουμε με τη σειρά…

1.     Η «αξιοκρατική κατάταξη» είναι προ-αποφασισμένη με απόλυτη σαφήνεια! Έτσι, μιλώντας για τους υπαλλήλους, αποφασίζεται και διατάσσεται, ότι μεταξύ των ‘’αρίστων’’ δεν μπορούν να βρεθούν πάνω από το 25%. Οι καλοί και άξιοι είναι λοιπόν λίγοι. Καμία αξιολόγηση δεν επιτρέπεται να προσπεράσει αυτόν τον πρώτο  «φυσικό» νόμο.

2.     Όταν μιλάμε για τους (ήδη) προϊσταμένους, ο νόμος τροποποιείται: έτσι, εδώ μπορούν να υπάρχουν έως και 70% «άξιοι»!

3.     Ποσοστό 15% των υπαλλήλων πρέπει να αξιολογηθούν ως άχρηστοι, ανοίγοντας φυσικά το δρόμο της απόλυσής τους.

4.     Και, υποχρεωτικά, το 60% των δημόσιων υπαλλήλων είναι «μέτριοι», που πρέπει να λένε ευχαριστώ που, προς το παρόν,  τους αφήνουν στη θέση τους.

5.     Η μη τήρηση των ποσοστών από τους αξιολογητές συνιστά πειθαρχικό παράπτωμα!!!

Πώς όμως θα ενταχθεί κάθε αξιολογούμενος σε μια από αυτές τις κατηγορίες;

Πόσο δημοκρατικά και αξιοκρατικά απαντάει ο μνημονιακός νομοθέτης!

 Ανάλογα με την ‘’παραγωγικότητα των μονάδων’’ λέει το πρώτο κριτήριο.

Αν δεν το καταλάβατε ακόμα, διαβάστε το δεύτερο κριτήριο: Ανάλογα με το ποιες είναι ‘’οι αρμοδιότητες των οργανικών μονάδων σε σχέση με τις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής’’.

Δηλαδή: Παραγωγικός δημόσιος υπάλληλος είναι αυτός που αποδίδει σε σχέση με τις συγκεκριμένες προτεραιότητες της συγκεκριμένα ασκούμενης πολιτικής.

Να ρωτήσουμε αν οι γιατροί και οι νοσηλευτές που μπλοκάρουν την είσπραξη του πεντάευρου για το φτωχό κόσμο, είναι αποδοτικοί; Να υποθέσουμε πως η Ελισάβετ Παπαδοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου ΠΕ Μολάων και αιρετή του ΠΥΣΠΕ Λακωνίας, που την έχουν στείλει πειθαρχικό γιατί υπερασπίστηκε τα εργασιακά δικαιώματα των συναδέλφων της, μάλλον δεν θα κριθεί αποδοτική. Ούτε βέβαια είναι ιδιαίτερα αποδοτικοί στις προτεραιότητες της ασκούμενης πολιτικής, οι υπάλληλοι των δήμων που απεργούν κάθε τόσο, ή ορισμένοι υπάλληλοι πολεοδομιών, αρχαιολογικής υπηρεσίας κλπ που δεν δέχονται να υπακούσουν στο fast-track ξεπούλημα των πάντων. 

Είναι φανερό ότι η  αξιολόγηση,  είναι ένας απροσχημάτιστος τρόπος για απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων  στο δημόσιο και για εξευτελισμό και απαξίωση των υπολοίπων.

Το ότι η «αξιολόγηση» στον δημόσιο τομέα δεν είχε ποτέ καμία σχέση με την πραγματική λειτουργία του δημοσίου προς όφελος του κοινωνικού συνόλου, αλλά αντίθετα αποτελούσε ένα μηχανισμό υποταγής και πειθάρχησης, το ξέραμε. Με το νέο σχέδιο νόμου του ΥΔΜΗΔ γκρεμίζονται και οι τελευταίες αυταπάτες όσων επέμεναν να πιστεύουν τις ανοησίες περί «βελτίωσης του δημοσίου μέσω της αξιολόγησης», και επέμεναν να τα πιστεύουν, παρότι από την εφεδρεία στη διαθεσιμότητα, κι από το κλείσιμο της ΕΡΤ ως την απόλυση των συμβασιούχων που είχαν παραμείνει με ασφαλιστικά μέτρα, όλα μύριζαν απλώς ανθρώπινο κρέας…

Είναι σαφές ότι προσπαθούν να φτιάξουν τη  δεξαμενή για τις 11.000 απολύσεις του 2014. Δεν τους ενδιαφέρει τίποτα πέρα από τη διάλυση του δημόσιου τομέα και την κατεδάφιση των όποιων κοινωνικών δομών έχουν απομείνει. Χρειάζονται πειθαρχημένους και εντελώς υπάκουους υπαλλήλους, συνένοχους στο ξεπούλημα του δημοσίου. Για να το πετύχουν αυτό χωρίς αντιδράσεις, θεσμοθετούν το νόμο της ζούγκλας μέσα στις υπηρεσίες, όπου –ανεξαρτήτως του πόσο σκληρά δουλεύει κάποιος– αναγκαστικά το 15% των υπαλλήλων κάθε χρόνο θα λογίζεται ως άχρηστο και θα βλέπει την πόρτα της εξόδου από το δημόσιο.

Για να εφαρμοστεί αυτός ο τρόπος αξιολόγησης, υπάρχει και ένα δεύτερο βήμα, που πρόκειται να έρθει: η αλλαγή του τρόπου που επιλέγονται οι Προϊστάμενοι. Ήδη το ΥΔΜΗΔ μελετάει τους τρόπους με τους οποίους η επιλογή θα διασφαλίζει ότι θα προάγονται μόνο οι «πρόθυμοι» να εφαρμόσουν την κυβερνητική πολιτική των απολύσεων, της μείωσης του δημόσιου τομέα και της υπακοής σε κάθε διαταγή του εκάστοτε υπουργού. Στο πλαίσιο αυτό, υπάρχει η πρόταση στην επιτροπή αξιολόγησης να συμμετέχει και εκπρόσωπος του ιδιωτικού τομέα. Φυσικά, αφού έχει συμφέροντα να διαφυλάξει ο «αγνός κι αμόλυντος» ιδιωτικός τομέας, δηλαδή οι μεγαλοκαρχαρίες που καραδοκούν για την αρπαγή του δημόσιου πλούτου.

Το Υπουργείο Διοικητικής Απορρύθμισης δίνει τόση σημασία στην ψήφιση αυτών των ρυθμίσεων, ώστε έστειλε εγκύκλιο με την οποία ζητά να σταματήσουν όλες οι αξιολογήσεις όπως γίνονται σήμερα, προκειμένου να εφαρμοστεί άμεσα ο νέος νόμος. Πιστός στις παραδόσεις του «αποφασίζομεν και διατάζομεν» ο υπουργός Κ. Μητσοτάκης, αποφασίζει με εγκύκλιο ότι  αλλάζουν οι νόμοι, πριν αποφασίσει (έστω και τυπικά) η Βουλή.

ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! Χρειάζεται να βρουν τοίχο ολόρθο απέναντί τους. Να αντιδράσουμε στα σχέδιά τους, με κοινό αγώνα όλων των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενάντια στις απολύσεις και τη διάλυση κάθε κοινωνικού αγαθού.

            ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ! Ο αγώνας ενάντια στην αξιολόγηση, δεν είναι μόνο η αναγκαία αντίσταση στη δρομολόγηση απολύσεων στο δημόσιο. Είναι και πάλη για ελευθερία, δημοκρατία και διεκδίκηση ανοιχτών οριζόντων για όλους, κόντρα σε ένα βαθύ σκοταδισμό, ο οποίος εδραιούμενος στην κρατική διοίκηση, στην υγεία, στην παιδεία, στην κοινωνική πρόνοια, στοχεύει να δηλητηριάσει βαθειά την κοινωνία.  Είναι αγώνας για την υπεράσπιση της απελευθερωτικής προοπτικής της εργατικής τάξης και πεδίο σύγκρουσης με τον σύγχρονο ολοκληρωτισμό του κεφαλαίου.

       Τώρα είναι η ώρα, για πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων σε όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία της χώρας και τις ομοσπονδίες, για να προχωρήσουμε όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο σε ένα πολύμορφο αγώνα με καταλήψεις, διαδηλώσεις, εκδηλώσεις απεργίες, ο οποίος ξεκινάει από τώρα και θα φτάσει στην κορύφωσή του το Φεβρουάριο με απεργία διαρκείας (3μερες ή 5μερες απεργίες με ενδιάμεσες Γ.Σ. που θα καθορίζουν την πορεία της απεργίας).

       Όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πρέπει να βρεθούμε σε ανυποχώρητο και αποφασιστικό αγώνα αυτήν ακριβώς την περίοδο που η κυβέρνηση στα πλαίσια του καθεστώτος της διαθεσιμότητας θα προχωρήσει σε μαζικές απολύσεις στην εκπαίδευση, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στην υγεία  και σε άλλους χώρους εργασίας. Αυτήν ακριβώς την περίοδο, που η κυβέρνηση κλείνει φορείς του δημοσίου και μικρές ΔΕΚΟ απολύοντας το προσωπικό τους, φτιάχνει τη νέα δεξαμενή για διαθεσιμότητες-απολύσεις μέσω της αξιολόγησης, ενώ ταυτόχρονα, ξεπουλάει τη ΔΕΗ, το Νερό, τη δημόσια περιουσία εξολοθρεύει συνδικαλιστικά δικαιώματα και ελευθερίες και διαλύει τα όποια υπολείμματα του κράτους πρόνοιας.

Δεν θα σταματήσουν αν δεν τους σταματήσουμε!

ΜΕ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ, ΜΑΖΙΚΟ, ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΑΓΩΝΑ

 ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!