ΝΙΚΟΣ ΤΕΜΠΟΝΕΡΑΣ: Η μνήμη του παραμένει ζωντανή στους αγώνες του
σήμερα!
σήμερα!
Το φθινόπωρο του 1990 η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση του Κων/νου Μητσοτάκη, ανακοινώνει πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία που προβλέπει μεταξύ άλλων λειτουργία ιδιωτικών ΑΕΙ, κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, επιβολή χρονικού ορίου στις σπουδές, διαγραφές φοιτητών, περιορισμό του πανεπιστημιακού ασύλου στα ΑΕΙ, επαναφορά της ποδιάς, της καθημερινής προσευχής και του ομαδικού εκκλησιασμού, έπαρση της σημαίας, «αναμόρφωση» των μαθητικών κοινοτήτων, κατάργηση των αδικαιολόγητων απουσιών, επιβολή point system ελέγχου και ποινικοποίησης της συμπεριφοράς των μαθητών για τα σχολεία. Στο τέλος Οκτώβρη ξεκινούν φοιτητικές και μαθητικές κινητοποιήσεις με καταλήψεις και διαδηλώσεις δεκάδων χιλιάδων κόσμου. Στα μέσα Δεκέμβρη τα κατειλημμένα σχολεία ξεπερνούσαν το 70%!
Οι διακοπές των Χριστουγέννων δεν σταμάτησαν τις κινητοποιήσεις. Η αυγή του 1991, έβρισκε την εκπαίδευση σε όλη τη χώρα σε αγωνιστικό αναβρασμό. Απέναντι στο μαθητικό ξεσηκωμό η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχείρησε την «ανακατάληψη των σχολείων». Στις 8 προς 9 Γενάρη του ́91 δολοφονείται ο αγωνιστής καθηγητής Νίκος Τεμπονέρας, μέλος της ΕΛΜΕ Αχαΐας, του Εργατικού Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου και των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων. Έπεσε νεκρός χτυπημένος με λοστό στο κεφάλι από το στέλεχος της ΟΝΝΕΔ και δημοτικό σύμβουλο της ΝΔ στην Πάτρα Καλαμπόκα, μετά από εισβολή ομάδας ροπαλοφόρων που συμπλήρωναν οι Σπίνος, Μαραγκός, Γραμματίκας κ.ά. στο σχολικό συγκρότημα του 3ου -7ου Γυμνασίου και Λυκείου Πάτρας, που ήταν σε μαθητική κατάληψη με τη συμπαράσταση γονιών και καθηγητών.
Ακολούθησε μεγάλη πολυήμερη λαϊκή εξέγερση σε Πάτρα, Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, ενάντια στον αυταρχισμό και την κρατική καταστολή, με αποτέλεσμα την παραίτηση του υπουργού παιδείας Κοντογιαννόπουλου και την απόσυρση όλου του νομοσχεδίου από τον διάδοχο Σουφλιά.
Συμπληρώνονται 31 χρόνια από τη δολοφονία του Νίκου Τεμπονέρα. Ο λαός βρίσκεται στη δίνη της αντιδραστικής ολομέτωπης επίθεσης της κυβέρνησης της ΝΔ. Δύο χρόνια τώρα η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την πανδημία για να επιβάλλει με σκληρούς αντιδημοκρατικούς νόμους αντιλαϊκές πολιτικές και να τσακίσει όσα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα απέμειναν. Μπροστά στα δεκάδες χιλιάδες κρούσματα και τους θανάτους επιλέγει να εγκαταλείψει τη Δημόσια Υγεία. Συνεχίζει να χτυπά τη Δημόσια Παιδεία με την πολιτική της πάγιας λιτότητας και των περικοπών. Με συνεχείς νόμους που επιβάλλουν την αξιολόγηση σχ. μονάδας και εκπ/κων, με σκοπό την κατηγοριοποίηση των σχολείων, για να λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους της αγοράς. Χτυπά τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών βάζοντας τα σε έναν ατέρμονα εξετάσεων και στείρας γνώσης, απορρίπτοντας τα κατά χιλιάδες από το υπάρχον σχολείο, αλλά και τα ΑΕΙ.
Επιβάλλει ένα πρωτοφανές αυταρχικό και ακραία αντιδημοκρατικό πλέγμα μέτρων καταπατώντας ατομικά, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα. Ο νόμος Χατζηδάκη ήρθε ως επιστέγασμα όλων των προηγούμενων αντιλαϊκών πολιτικών. Καταργεί το 8ωρο, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, το δικαίωμα στην απεργία και στη συνδικαλιστική δράση, καταργεί ουσιαστικά τη λειτουργία των σωματείων.
Σε αυτή την εποχή, η συλλογική αντίσταση των εργαζομένων και της νεολαίας για την ανατροπή των αντιδραστικών πολιτικών που διαλύουν τις κατακτήσεις ολόκληρου αιώνα είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία. Για αυτό η μνήμη του
Νίκου Τεμπονέρα παραμένει ζωντανή! Είναι το σύμβολο του συλλογικού ανθρώπου που υπερασπίζεται χωρίς όρους και προϋποθέσεις τον αγώνα για την ανατροπή της κοινωνικής βαρβαρότητας, για την αλληλεγγύη και την
επικράτηση του δίκιου. Είναι ο εργαζόμενος που υπερασπίστηκε τον συλλογικό αγώνα μέσω του σωματείου, είναι ο Δάσκαλος που «υπερασπίστηκε το παιδί για να υπάρχει ελπίδα», ξεπερνώντας τους τοίχους της σχολικής αίθουσας και μιας δημοσιοϋπαλληλικής διδασκαλίας. Είναι μαζί με τους εργαζόμενους της Cosco και της e-food, θα σπάει την καταστολή και την απαγόρευση των διαδηλώσεων στη Ν. Σμύρνη, θα εμπνέει τους φοιτητές για να μην περάσει η πανεπιστημιακή αστυνομία, θα είναι δίπλα σε όλους όσοι αγωνίζονται για καλύτερες συνθήκες εργασίας και ζωής.
Ο αγώνας και η θυσία του N. Τεμπονέρα, όπως και όλων όσων δολοφονήθηκαν από τα χέρια της δεξιάς και των φασιστών, του κράτους ή του παρακράτους, από τον Λαμπράκη και τον Πέτρουλα, τους Κουμή – Κανελλοπούλου, μέχρι τους Καλτεζά, Γρηγορόπουλο, Φύσσα και Κωστόπουλο μας δείχνουν τον δρόμο που θα διαβούμε για να ανατρέψουμε τις βάρβαρες αντικοινωνικές πολιτικές της Ε.Ε. και να χαράξουμε έναν άλλο δρόμο, πιο φωτεινό που θα μας φέρει στο ύψος των ανθρώπινων αναγκών!
Ζει, ζει ο Τεμπονέρας ζει, με Πέτρουλα, Λαμπράκη μας οδηγεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου