Γιώργος Κρεασίδης*
Δικάζεται η εργατική αλληλεγγύη στα πρόσωπα των εννέα μελών του ΔΣ
της Α΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης της περιόδου 2017-2018, η οποία έχει οριστεί για
τις 7 Ιανουαρίου. Συγκεκριμένα εννιά εκπαιδευτικοί οδηγούνται στα
δικαστήρια μετά από μήνυση του Ηρακλή Μπάμζα, εργοδότη της εταιρείας
Vresnet στην Καλλιθέα, επειδή σαν μέλη του ΔΣ αποφάσισαν να υιοθετήσει
ψήφισμα συμπαράστασης στην Αριστέα Μιχαλακάκου την οποία είχε απολύσει
τον Οκτώβρη του 2017, ενώ ήταν στο έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης της, αλλά
και σε όσους συναδέλφους της είχε μηνύσει επειδή της συμπαραστάθηκαν.
Επειδή λοιπόν ένα εκπαιδευτικό σωματείο δεν αδιαφόρησε, αλλά στάθηκε στο πλευρό μιας εργαζόμενης νέας γυναίκας που ήταν έγκυος όταν απολύθηκε άδικα, βρέθηκε στο στόχαστρο. Όπως και το αντίστοιχο κλαδικό σωματείο ΣΕΤΗΠ και το σχήμα Radical IT που δρα στο πλαίσιό του, η Εργατική Λέσχη Καλλιθέας κ.ά. Την μήνυση του Μπάμζα ακολούθησε μια εντυπωσιακή πραγματικά αστυνομική και δικαστική κινητοποίηση, με αποτέλεσμα να βρεθούν κρατούμενοι στο τμήμα η τότε πρόεδρος της Α΄ΕΛΜΕ Δ. Δάσιου και ο αντιπρόεδρος Χ. Φιλίππου, με την αστυνομία να αναζητά και τα υπόλοιπα μέλη. Χρειάστηκε η άμεση κινητοποίηση αλληλεγγύης και η καταδίκη του γεγονότος από δεκάδες σωματεία, πολιτικούς και κοινωνικούς φορείς για να αφεθούν ελεύθεροι.
Σε ό,τι αφορά την ουσία, τον Μάρτη του 2018 η Α. Μιχαλακάκου
δικαιώθηκε δικαστικά, ενώ στον Μπάμζα επιβλήθηκε να καταβάλλει
αποζημίωση 27.000 ευρώ. Ένα χρόνο μετά η Α. Μιχαλακάκου δικαιώθηκε ξανά
στο εφετείο.
Οι απανωτές μηνύσεις έχουν προφανή στόχο να αποθαρρύνουν την εργατική αλληλεγγύη μέσα από δικαστικές εκκρεμότητες και έξοδα. Στις μέρες μας ο κόσμος της δουλειάς δέχεται απανωτά χτυπήματα από τη διπλή υγειονομική και οικονομική κρίση. Την ίδια στιγμή η συνδικαλιστική δράση, η δυνατότητα των εργαζομένων να παλεύουν για να μην πληρώσουν το κόστος της κρίσης, μπαίνουν στο στόχαστρο με την αντισυνδικαλιστική νομοθεσία και τις απανωτές απαγορεύσεις. Η στήριξη της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης για την ηθική και δικαστική δικαίωση είναι μάχη υπεράσπισης της εργατικής αλληλεγγύης και των εργασιακών δικαιωμάτων. Αλλά και της βασικής προϋπόθεσης για να είναι αυτά έννοιες γεμάτες νόημα, δηλαδή της συνδικαλιστικής ελευθερίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου